Στην τελική ευθεία των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, υπάρχει ανησυχία για το πώς θα είναι μια δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ. Οι Δημοκρατικοί υποστηρίζουν ότι τη δεύτερη φορά θα είναι καλύτερα προετοιμασμένος να ξεπεράσει τα θεσμικά εμπόδια που θα βρεθούν στον δρόμο του, βυθίζοντας τις ΗΠΑ σε κρίση. Μιλώντας στο «Βήμα», ο μακροβιότερος ανταποκριτής στον Λευκό Οίκο Τζον Γκίζι δεν ενστερνίζεται αυτή την αποκαλυπτική εικόνα.
Βεβαίως ο Γκίζι εργάζεται για το συντηρητικό δίκτυο Newsmax και διατηρεί προσωπικές επαφές με τον στενό πυρήνα του Τραμπ. Ωστόσο, θεωρείται ένας από τους καλύτερα δικτυωμένους δημοσιογράφους στην Ουάσιγκτον και άριστος γνώστης της αμερικανικής ιστορίας. Οπως λοιπόν υποστηρίζει, πολλοί από τους φόβους που υπάρχουν σήμερα, όπως για αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος από έναν ηττημένο Τραμπ, δεν είναι πρωτάκουστοι στην ιστορία των ΗΠΑ. «Να είστε βέβαιοι ότι η χώρα θα προχωρήσει όπως κάνει πάντα» μας καθησυχάζει.
Να περιμένουμε σημαντικές διαφορές μεταξύ της πρώτης και μιας πιθανής δεύτερης θητείας Τραμπ;
«Προφανώς οι προκλήσεις είναι μεγαλύτερες το 2024 από το 2016. Αναμένω κάποιες δραματικές κινήσεις στην οικονομία, όπως τον τερματισμό της φορολογίας στα φιλοδωρήματα καθώς και μείωση των εταιρικών φόρων. Οσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Τραμπ θα μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας».
Οι Δημοκρατικοί παρουσιάζουν τον Τραμπ ως απειλή για τη δημοκρατία. Αν εκλεγεί, θα «εκδικηθεί» τους αντιπάλους του και θα επεκτείνει τις προεδρικές εξουσίες ώστε να ασκεί απόλυτο έλεγχο στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες;
«Η προσωπική εκδίκηση είναι πολύ αμφίβολη, ειδικά με έναν ισχυρό προσωπάρχη στον Λευκό Οίκο και έναν υπουργό Δικαιοσύνης που γνωρίζει τον νόμο και τα όριά του. Επί χρόνια οι συντηρητικοί ελπίζουν να αποκτήσουν αυστηρότερο έλεγχο στη δημόσια διοίκηση και στους καριερίστες γραφειοκράτες στην κυβέρνηση. Αν προχωρήσουν όμως πέρα από ένα σημείο, θα αντιμετωπίσουν αντίποινα από το Κογκρέσο. Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα κάνει διάκριση των εξουσιών και περιέχει ελέγχους και ισορροπίες».
Ο Τραμπ αναφέρεται συχνά στο «βαθύ κράτος». Θα μπορούσε μια σύγκρουση με «τη μη εκλεγμένη γραφειοκρατία», όπως την ονομάζει, να οδηγήσει σε σοβαρή κυβερνητική κρίση;
«Το «βαθύ κράτος» είναι ένας όρος που αναφέρεται στους καριερίστες κυβερνητικούς αξιωματούχους. Η κριτική ότι επαγγελματίες γραφειοκράτες ανατρέπουν την ατζέντα του προέδρου μάς πηγαίνει δεκαετίες πίσω. Οι γραφειοκράτες στο υπουργείο Δικαιοσύνης, για παράδειγμα, κατηγορήθηκαν ότι υποβάθμισαν προσπάθειες των προέδρων Ρίγκαν και Νίξον. Αν προκύψει μια πλήρης σύγκρουση του προέδρου με τη γραφειοκρατία, το θέμα θα κριθεί από τα δικαστήρια».
Παραδοσιακοί συντηρητικοί όπως ο Νίξον, ο Ρίγκαν και ο Μπους θα μπορούσαν να ταυτιστούν με το σημερινό κίνημα MAGA του Τραμπ;
«Σίγουρα. Η «μεγάλη σιωπηρή πλειοψηφία» του Νίξον, δηλαδή όσοι ήταν αηδιασμένοι με την κατεύθυνση στην οποία κινούνταν η χώρα τη δεκαετία του 1960, και οι «Δημοκρατικοί του Ρίγκαν», που αισθάνονταν πιο κοντά σε αυτόν παρά στο Δημοκρατικό Κόμμα της εποχής, είναι οι πρόγονοι του κινήματος MAGA».
Εχουν βάση οι ανησυχίες για συνταγματική κρίση αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι οριακό και αμφισβητηθεί;
«Τι συνιστά μια συνταγματική κρίση; Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αντέξει από ξένες επιθέσεις στον πόλεμο του 1812 έως τον Εμφύλιο, τη Μεγάλη Υφεση και την 11η Σεπτεμβρίου. Σίγουρα μπορεί να αντέξει τις εκλογικές διαμάχες που αποτελούν μέρος της αμερικανικής παράδοσης».
