Μέχρι και τις 26 Ιουλίου, οπότε και το στρατιωτικό καθεστώς κατέλαβε την εξουσία, ο Νίγηρας αποτελούσε μοναδική κουκκίδα δημοκρατίας σε έναν χάρτη στρατοκρατούμενων χωρών. Ενα «φυλάκιο» το οποίο η Δύση προστάτευε με κάθε μέσο, στήριζε με ζεστό χρήμα και στρατιωτική παρουσία για να πολεμήσει τους ακραίους τζιχαντιστές, αλλά και για να προστατεύσει τα κοιτάσματα ουρανίου – πηγή ανεκτίμητη για την πυρηνική της βιομηχανία. Η ανατροπή του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της χώρας Μοχάμεντ Μπαζούμ είναι η τελευταία σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο πραξικοπημάτων που έγιναν το τελευταίο χρονικό διάστημα στην περιοχή. Η μία μετά την άλλη, χώρες πέφτουν στα χέρια στρατιωτικών πραξικοπηματιών, οι οποίοι βάζουν στο στόχαστρό τους τη Δύση, «προσκυνούν» τη Ρωσία του Πούτιν και τους μισθοφόρους της Βάγκνερ, ενώ υπόσχονται στους λαούς τους να αποτινάξουν κάθε κατάλοιπο της αποικιοκρατίας, επιτυγχάνοντας οικονομική χειραφέτηση και επανεθνικοποίηση των πόρων. Δραματική επίδειξη ισχύος Προ ημερών, και έχοντας εξασφαλίσει τις πλάτες των γειτονικών χωρών Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Γουινέας, Τσαντ και Αλγερίας, κοινό σημείο των οποίων είναι η διάχυτη δυσαρέσκειά τους για την εποχή της γαλλικής αποικιοκρατίας, η στρατιωτική χούντα του Νίγηρα αψήφησε το ξεκάθαρο τελεσίγραφο που είχε απευθύνει η οικονομική κοινότητα των χωρών της Δυτικής Αφρικής (ECOWAS), με το οποίο τους καλούσε να αποχωρήσουν για να επιστρέψει ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας Μπαζούμ. Επικαλούμενοι την απειλή της επέμβασης αυτής και σε μια δραματική επίδειξη ισχύος, οι στασιαστές έκλεισαν τον εναέριο χώρο μέχρι νεωτέρας και έγιναν δεκτοί με επευφημίες από τους 30.000 υποστηρικτές τους σε εκδήλωση που οι ίδιοι οργάνωσαν στο στάδιο της πρωτεύουσας, Νιαμέι. Δίπλα στις σημαίες του Νίγηρα, το πλήθος κυμάτιζε και ρωσικές, ενώ φώναζε συνθήματα κατά της Γαλλίας. Η περιοχή μυρίζει μπαρούτι, και πολλοί αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο να ξεσπάσει πόλεμος μετά και το τελεσίγραφο της ECOWAS. Επικίνδυνη πρωτοβουλία Με κοινό άρθρο τους στον «Monde», επιστήμονες, καθηγητές, διπλωμάτες, οικονομολόγοι και πλήθος προσωπικοτήτων από όλον τον κόσμο απευθύνουν έκκληση στους ηγέτες των χωρών τους: «Είμαστε κατά αυτής της πρωτοβουλίας. Είναι επικίνδυνη για τον πληθυσμό, τις οικονομίες μας και τα κράτη μας. Μια ανάφλεξη στην περιοχή θα ήταν συλλογική αυτοκτονία που δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αφήσουμε να συμβεί. […] Δεν έχουμε την πολυτέλεια να προκαλέσουμε περισσότερα δεινά στους λαούς της περιοχής, κάτι που θα συνέβαινε αναπόφευκτα αν γινόταν η στρατιωτική επέμβαση της ECOWAS». Πρόκειται για «καταστροφή εν εξελίξει» αναφέρει ο Αντρέας Κλουθ του πρακτορείου Bloomberg, «μια δυσοίωνη κατάσταση που ευνοεί τη Ρωσία και την Κίνα στην αντιπαλότητά τους με τη Δύση για τη διεύρυνση της επιρροής τους στην περιοχή και στον κόσμο γενικότερα. […] Μια κατάσταση ενδεχομένως και εσχατολογική, αν αυτό σηματοδοτεί διολίσθηση σε έναν παγκόσμιο πόλεμο». Το Σαχέλ στον αέρα Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που ο κίνδυνος αποσοβηθεί, το πραξικόπημα έχει ήδη καταφέρει συντριπτικό πλήγμα στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για την ασφάλεια του Σαχέλ. Δηλαδή της λωρίδας γης στην υποσαχάρια ζώνη της Μαύρης Ηπείρου που εκτείνεται από τον Ατλαντικό ως την Ερυθρά Θάλασσα, την οποία χρησιμοποιούν ως ορμητήριο οι τζιχαντιστές – παρακλάδια της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους – επιχειρώντας να καλύψουν το κενό, το οποίο είναι απόρροια της κοινωνικής και οικονομικής κατάρρευσης της συντριπτικής πλειονότητας των χωρών. Οι ακραίοι φονταμενταλιστές φέρονται ότι έχουν ήδη αρχίσει να διασχίζουν τα σύνορα προς τα πλουσιότερα και πιο πυκνοκατοικημένα παράκτια κράτη της Δυτικής Αφρικής, όπως το Μπενίν, η Γκάνα, το Τόγκο και η Ακτή Ελεφαντοστού, απειλώντας να βυθίσουν στο χάος την περιοχή.