Καμία κόκκινη γραμμή. Αυτή μοιάζει να είναι η στρατηγική του Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιου προέδρου των Ρεπουμπλικανών, έναντι της αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, υποψήφιας των Δημοκρατικών, με στόχο να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου.
Καθώς η προεκλογική εκστρατεία εισέρχεται στην τελική ευθεία, ο Τραμπ επιμένει στις προσωπικές και χυδαίες επιθέσεις εναντίον της αντιπάλου του, αγνοώντας τις παροτρύνσεις των συμβούλων του, οι οποίοι τού συνιστούν να εστιάσει στην πολιτική και στην καθημερινότητα των Αμερικανών και σε ζητήματα όπως η οικονομία και η μετανάστευση.
Ο Τραμπ όμως αδυνατεί να εγκαταλείψει τον ρόλο του πρωταγωνιστή τηλεοπτικού ριάλιτι στον οποίο διέπρεψε. Και υποκύπτει σε ακρότητες, ακραίες ακόμη και για τα δικά του, χαμηλά, πρότυπα: στις 28 Αυγούστου, σε επίσκεψή του στο στρατιωτικό κοιμητήριο του Αρλινγκτον – όπου κατά παράβαση της αμερικανικής νομοθεσίας, φωτογραφήθηκε με υψωμένο τον αντίχειρα –, κατηγόρησε την αντιπρόεδρο Χάρις για τον θάνατο 13 αμερικανών στρατιωτών, κατά την επιχείρηση αποχώρησης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, τον Αύγουστο του 2021.
Η Χάρις ήταν τότε αντιπρόεδρος, όμως ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έφερε την ευθύνη της επιχείρησης καθώς εκ του αξιώματός του είναι ο αρχηγός των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.
Δίκοπο μαχαίρι τα ακραία σχόλια
Ο Τραμπ, όπως και ο υποψήφιος αντιπρόεδρός του, Τζ. Ντ. Βανς, έχει επανειλημμένως επιτεθεί στην Κάμαλα Χάρις, Αμερικανίδα, ινδικής και τζαμαϊκανής καταγωγής, για το ότι χρησιμοποιεί το χρώμα του δέρματός της κατά το δοκούν («Η Χάρις έγινε ξαφνικά μαύρη» είπε στη συνάντηση της Ενωσης Μαύρων Δημοσιογράφων στο Σικάγο, στα τέλη Ιουλίου). Υπαινίχθηκε επίσης ότι η αντιπρόεδρος, όπως και η Χίλαρι Κλίντον, υποψήφια πρόεδρος των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2016, την οποία ο Τραμπ κέρδισε, προόδευσαν στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία χρησιμοποιώντας ως όπλο το γυναικείο σώμα τους.
Ματαίως οι σύμβουλοι των Ρεπουμπλικανών τονίζουν ότι τα σεξιστικά σχόλια του Τραμπ μπορεί να κοστίσουν τη νίκη στο κόμμα, καθώς απομακρύνουν πολλές γυναίκες ψηφοφόρους και αναποφάσιστους μετριοπαθείς ψηφοφόρους σε αμφίρροπες πολιτείες.
Επιπλέον, κατά την προσφιλή συνήθεια παλαιότερων συντηρητικών Ρεπουμπλικανών, ο Τραμπ και οι συν αυτώ χαρακτηρίζουν την υποψήφια των Δημοκρατικών κομμουνίστρια και «μπολσεβίκα». Η ανεκδιήγητη κυβερνήτης της Νότιας Ντακότα, Κρίστι Νόεμ, η οποία φερόταν ως πιθανή υποψήφια αντιπρόεδρος του Τραμπ (και η οποία έγινε παγκοίνως γνωστή τον περασμένο Μάιο με την αυτοβιογραφία της, στην οποία έγραψε ότι πυροβόλησε και σκότωσε τον σκύλο της λόγω της επιθετικής του συμπεριφοράς), εξεμάνη κατά του υποψηφίου αντιπροέδρου των Δημοκρατικών, Τιμ Ουόλς, αποκαλώντας τον επικίνδυνο για την ασφάλεια των ΗΠΑ, επειδή το 1989 είχε εργαστεί ως καθηγητής Αγγλικών στην κομμουνιστική Κίνα.
Σε συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή, στο δίκτυο Fox, ο Τραμπ δήλωσε ότι είναι γελοίο να τον διώκουν με την κατηγορία ότι επιχείρησε να αλλάξει το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020, προκαλώντας εκ νέου ανησυχία για εφιαλτικές εξελίξεις, σε περίπτωση που ηττηθεί στις εκλογές.
Η επόμενη κρίσιμη αναμέτρηση μεταξύ του Τραμπ και της Χάρις θα είναι η μεταξύ τους αντιπαράθεση στο πλατό του τηλεοπτικού δικτύου ABC στις 10 Σεπτεμβρίου. Ο Τραμπ δεν δείχνει πρόθυμος να χαμηλώσει τους τόνους.
Η επιθετική στρατηγική του συνιστά, όπως σημείωσε το CNN, ένα είδος προειδοποίησης προς την υποψήφια των Δημοκρατικών για το τι πρόκειται να ακολουθήσει το επόμενο δίμηνο και για το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για τη Χάρις να διατηρήσει τους ήπιους τόνους και την πολιτισμένη πολιτική συμπεριφορά που επιδεικνύει τόσο η ίδια όσο και ο υποψήφιος αντιπρόεδρός της Τιμ Γουόλς και οι Δημοκρατικοί, κρίνοντας και από το ομολογουμένως επιτυχημένο συνέδριο του κόμματος στο Σικάγο στις 22 Αυγούστου.
Οι αμφίρροπες Πολιτείες – κλειδιά
Οι προσωπικές επιθέσεις και ο πόλεμος λάσπης του Τραμπ προς το παρόν φαίνεται να αποδίδουν, καθώς η προεδρική κούρσα παραμένει αμφίρροπη.
Δημοσκόπηση των «New York Times» (4/9/2024) δίνει προβάδισμα τριών μονάδων στη Χάρις έναντι του Τραμπ σε παναμερικανικό επίπεδο (49% έναντι 46%), όμως στις Πολιτείες-κλειδιά που θα κρίνουν την έκβαση των εκλογών η μάχη είναι στήθος με στήθος: 49%-47% υπέρ της Χάρις στο Μίσιγκαν και 49%- 48% υπέρ της Χάρις στο Ουισκόνσιν και στην Πενσιλβάνια. Στην Αριζόνα, τη Νεβάδα και τη Βόρειο Καρολίνα οι δύο υποψήφιοι «ισοψηφούν» με 48%, και στην Τζόρτζια ο Τραμπ προηγείται με μία μονάδα (49%-48%).
Η Χάρις δέχεται επικρίσεις από τους Ρεπουμπλικανούς για το ότι δεν αναπτύσσει με λεπτομέρειες το κυβερνητικό της πρόγραμμα και ότι παλινωδεί σε ζητήματα όπως η μετανάστευση και η υδραυλική ρωγμάτωση, μέθοδος εξόρυξης υδρογονανθράκων (fracking), η οποία αποτελεί αντικείμενο διένεξης στην Πολιτεία-κλειδί της Πενσιλβάνια. Στην πρώτη συνέντευξή της ως υποψήφιας προέδρου στο CNN, στις 29 Αυγούστου, η Χάρις δήλωσε ότι αν εκλεγεί δεν θα απαγορεύσει τη συγκεκριμένη πρακτική, αναιρώντας προηγούμενη θέση της.
Το απροσδόκητο πλεονέκτημα
Το γεγονός ότι η υποψήφια των Δημοκρατικών υιοθετεί πιο κεντρώες θέσεις φαίνεται ότι δυσκολεύει τον Τραμπ και η αποφασιστικότητα της Χάρις να μειώσει τις τιμές βασικών αγαθών, στρεφόμενη εναντίον αλυσίδων μεγάλων σουπερμάρκετ, εξηγεί το πώς μείωσε τη διαφορά της με τον Τραμπ και στο ζήτημα της οικονομίας, ένα πεδίο συνήθως προνομιακό για τον ίδιο και τους Ρεπουμπλικανούς.
Εν όψει και της μεθαυριανής τηλεμαχίας, ο Τζέιμς Κάρβιλ, πολιτικός αναλυτής με πείρα σαράντα ετών σε νικηφόρες προεκλογικές εκστρατείες των Δημοκρατικών, όπως του Μπιλ Κλίντον το 1992, συστήνει, με άρθρο γνώμης στους «ΝΥΤ», στη Χάρις τα εξής: πρώτον, να αφήσει τον Τραμπ να καταφέρει ο ίδιος πλήγμα στην υποψηφιότητά του, επιτρέποντάς του να είναι ο εαυτός του στην τηλεοπτική τους αναμέτρηση.
Δεύτερον, η Χάρις να αποστασιοποιηθεί από την πολιτική κληρονομιά του Μπάιντεν χωρίς να την αγνοεί, αλλά να δείξει ότι η ίδια είναι το νέο, φρέσκο πρόσωπο, με νέες ιδέες. Τρίτον, να δείξει ότι μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία της ως αντιπροέδου των ΗΠΑ ότι έμαθε ακόμη και από τα λάθη της και ότι στοχεύει στην ανάπτυξη της χώρας, στο μέλλον της, ότι βλέπει μόνον μπροστά.
