Επειτα από μια εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της οποίας παρακολουθήσαμε την κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ, όπου οι Βρετανοί είχαν την ευκαιρία να αναπολήσουν τα χαμένα μεγαλεία της αυτοκρατορίας τους και εμείς οι υπόλοιποι να ζήσουμε ένα παραμύθι με βασιλιάδες και πρίγκιπες που μας θύμισε τα παιδικά μας χρόνια, προσγειωθήκαμε απότομα στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ήλθε να επιβεβαιώσει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ στην εναρκτήρια ομιλία του στη Γενική Συνέλευση τονίζοντας ότι «είμαστε παγιδευμένοι σε μια κολοσσιαία παγκόσμια δυσλειτουργία» και οι πολλαπλές κρίσεις που αντιμετωπίζουμε θα ορίσουν «τη μοίρα του πλανήτη». Και για όποιον δεν κατάλαβε το μήνυμα αυτό, ήλθε την επόμενη μέρα ο Βλαντίμιρ Πούτιν να το εξηγήσει, κηρύσσοντας επιστράτευση για τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και απειλώντας με πυρηνικά όπλα όσους τολμήσουν να αντιδράσουν.
Και είναι μέσα σε αυτό το κλίμα μιας γενικότερης επικίνδυνης αστάθειας όπου επικράτησε το ακροδεξιό κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι, η οποία μπορεί τώρα να προσπαθεί να πείσει ότι ηγείται ενός κανονικού συντηρητικού κόμματος, στο παρελθόν όμως είχε ανοιχτά εκφράσει τον θαυμασμό της για τον Μουσολίνι, ενώ άλλοι συνεργάτες της είχαν εκδηλωθεί ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ! Αλλά τι μπορεί να πει κανείς όταν ακόμη και η Σουηδία, που αποτέλεσε το υπόδειγμα σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης για πολλές δεκαετίες και είχε κάποτε επικεφαλής έναν Ούλοφ Πάλμε, κυβερνάται σήμερα από μια συμμαχία δεξιών και ακροδεξιών με ναζιστικές ρίζες. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που οι Βρυξέλλες ανησυχούν καθώς η τρίτη ισχυρότερη ευρωπαϊκή χώρα κινδυνεύει να βρεθεί έξω από τη δημοκρατική τάξη, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Για να μη μιλήσουμε και για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου τώρα αποδεικνύεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, που κατόρθωσε να διχάσει επικίνδυνα την αμερικανική κοινωνία με τις ακραίες θέσεις του, είναι ίσως ένας κοινός απατεώνας που χρωστάει στην Εφορία 250 εκατομμύρια δολάρια και ερευνάται και για τον ρόλο του στην κατάληψη του Καπιτωλίου στις 6 Ιανουαρίου του 2021, καθώς και για το ότι μετέφερε στο σπίτι του από τον Λευκό Οίκο σειρά κρίσιμων απόρρητων εγγράφων, που αποτελεί ποινικό αδίκημα. Σε μια εποχή όπου οι αυταρχικοί ηγέτες που θαύμαζε ο Τραμπ μεσουρανούν, με κορυφαίο στην Ευρώπη τον Ορμπαν της Ουγγαρίας, στον οποίον οι Βρυξέλλες ετοιμάζονται τώρα να επιβάλουν αυστηρές κυρώσεις για την αντιδημοκρατική του συμπεριφορά. Ενώ ο γνωστός μας Ερντογάν έλαμψε στον ΟΗΕ με τις απίστευτες ψευδολογίες του κατά της Ελλάδος, χωρίς όμως να τολμήσει να προβάλει τις εκτός Διεθνούς Δικαίου διεκδικήσεις του στο Αιγαίο, προφανώς για να μη γίνει ρεζίλι. Αλλά είπαμε, αυτός είναι ο σημερινός κόσμος, για τον οποίο τόσο ξεκάθαρα μίλησε ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.
