«ΟΠούτιν δεν θέλει απλώς να επεκτείνει τα εδάφη της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θέλει να ασκεί έλεγχο και επιρροή» εξηγεί στο «Βήμα» ο Λούσιαν Κιμ, αναλυτής για την Ουκρανία στο γραφείο της Ουάσιγκτον της διεθνούς ΜΚΟ και δεξαμενής σκέψης Crisis Group, πρώην ανταποκριτής στη Ρωσία για πληθώρα αμερικανικών μέσων ενημέρωσης και συγγραφέας του βιβλίου «Η εκδίκηση του Πούτιν» (εκδ. Columbia University).
Αλλάζει τους όρους στο πεδίο της μάχης η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να επιτρέψει στην Ουκρανία να πλήττει στόχους σε ρωσικό έδαφος με αμερικανικά όπλα;
«Η κατάσταση παραμένει πολύ δύσκολη για την Ουκρανία και η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών στην ουσία δεν το αλλάζει αυτό. Μπορεί οι πύραυλοι να φανούν χρήσιμοι σε ορισμένες περιπτώσεις στο πεδίο, όμως η Ουκρανία δεν διαθέτει αρκετούς. Επίσης, δεν είχε αρκετό χρόνο να προετοιμαστεί για αυτή τη νέα συνθήκη ώστε να την αξιοποιήσει στο έπακρο, ενώ δεν έχει αρκετούς στρατιώτες – αριθμητικά και ποιοτικά – ώστε να αλλάξει την πορεία του πολέμου».
Γιατί ο Τζο Μπάιντεν έλαβε αυτή την απόφαση τώρα;
«Είναι ξεκάθαρη η σύνδεση με τις εκλογές στις ΗΠΑ – αμφιβάλλω αν ο Μπάιντεν θα έδινε μια τέτοια έγκριση αν είχε κερδίσει η Κάμαλα Χάρις. Απλώς, γνωρίζοντας τη διαφορετική προσέγγιση της επόμενης κυβέρνησης, προσπαθεί να δώσει στην Ουκρανία ό,τι μπορεί για να βελτιώσει την εικόνα της στο μέτωπο. Θεωρώ πως η ιδέα πίσω από όλο αυτό δεν είναι να αλλάξει ξαφνικά η κατάσταση στο πεδίο της μάχης αλλά να βελτιωθεί η ισχύς της Ουκρανίας, ώστε να καθίσει με καλύτερους όρους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Ποια αναμένεται να είναι η ρωσική απάντηση; Είναι πράγματι πιθανή η χρήση πυρηνικών;
«Η Ρωσία προειδοποιεί εδώ και πολύ καιρό για τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης. Είναι βαθιά δυσαρεστημένη με αυτή την εξέλιξη και ήδη είδαμε κάποιες από τις απαντήσεις της αυτή την εβδομάδα. Ο Πούτιν συνηθίζει να ρίχνει βαριές απειλές, αλλά δεν νομίζω πως σε αυτή τη φάση θα κάνει το «παραπάνω βήμα»».
Τι αντίκτυπο έχει η ουκρανική εισβολή στο ρωσικό Κουρσκ; Μπορεί να λειτουργήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί για την Ουκρανία;
«Η εισβολή στο Κουρσκ ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για τον Ζελένσκι, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντιπερισπασμός στο ουκρανικό μέτωπο, ανακόπτοντας τη ρωσική προέλαση. Ηθελε επίσης να αλλάξει το αφήγημα πως η Ουκρανία «χάνει» και να δείξει πως είναι ικανή να επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος. Εκ του αποτελέσματος, δυστυχώς για τους Ουκρανούς, όλα δείχνουν πως μάλλον έχασε το στοίχημα».
Τι αναμένετε να συμβεί με την έλευση του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο;
«Από αυτά που γνωρίζουμε, αναμένουμε πιθανότατα πάγωμα των εχθροπραξιών και ενδεχομένως προσάρτηση ουκρανικών εδαφών de facto, όχι de jure, ενώ είναι αμφίβολο αν αυτά τα εδάφη θα αναγνωριστούν διεθνώς ως ρωσικά. Πολλά θα εξαρτηθούν από τους όρους της όποιας συνθηκολόγησης, αλλά πιστεύω πως ο Πούτιν θα απαιτήσει εγγυήσεις για την ουδετερότητα της Ουκρανίας. Το ερώτημα είναι αν η Ουκρανία θα εξασφαλίσει δικές της εγγυήσεις. Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως το ζήτημα για τον Πούτιν δεν είναι τόσο εδαφικό, όσο ελέγχου και επιρροής».
Τελικά, η Ουκρανία έχει μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ;
«Οι Ουκρανοί θέλουν πραγματικά ένα ευρωπαϊκό μέλλον, αλλά ακόμα και αύριο να επιτευχθεί ειρήνη είναι δύσκολο να έχουν ευρωπαϊκό μέλλον εάν υπάρχουν αμφισβητούμενα εδάφη και θέματα κυριαρχίας με τη Ρωσία. Οσον αφορά το ΝΑΤΟ, λίγες χώρες είναι πρόθυμες να αποδεχθούν κάτι τέτοιο. Αλλά το ίδιο ισχύει και αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου τα προβλήματα αφορούν το μέγεθος της Ουκρανίας και τη διαφθορά που παραμένει εκτεταμένη. Το βασικότερο όμως είναι πως η Ουκρανία θα άλλαζε τις ισορροπίες στο αγροτικό ζήτημα, ένα πολύ ευαίσθητο ευρωπαϊκό θέμα».
