«Δεν υπήρξε ποτέ ένας ειλικρινής απολογισμός της κληρονομιάς του Κίσινγκερ» λέει στο «Βήμα» ο Εντι Ζεμενίδης, εκτελεστικός διευθυντής του Hellenic American Leadership Council (HALC) στις ΗΠΑ.
Ποια ήταν η αντίδρασή σας στην είδηση του θανάτου του Χένρι Κίσινγκερ;
«Ενα βαθύ αίσθημα απογοήτευσης γιατί δεν υπήρξε ποτέ πλήρης ή ένας ειλικρινής απολογισμός της κληρονομιάς του Κίσινγκερ και της αρνητικής του επίδρασης στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και στην παγκόσμια ιστορία. Και τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέαμα οι πρεσβείες των ΗΠΑ να ανοίγουν βιβλία συλλυπητηρίων ακόμη και σε χώρες όπου ο Κίσινγκερ μνημονεύεται ως ένας εγκληματίας πολέμου. Θα δούμε αγιογραφίες που γράφτηκαν για τον Κίσινγκερ και υπερβολικά σχόλια από επικριτές που ελπίζουν ότι θα τον κρίνει ο Θεός. Αλλά όπως μας είπε κάποτε ο Γιώργος Νταλάρας εδώ στις ΗΠΑ, ας μην περιμένουμε από τον Θεό να κάνει αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς οι άνθρωποι».
Και τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι;
«Θα πρέπει να ξεκινήσουμε απορρίπτοντας τις αγιογραφίες. Ο Χένρι Κίσινγκερ ήταν μια σημαντική πνευματική προσωπικότητα και ένας υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ που άφησε το αποτύπωμά του στην Ιστορία. Οταν κάποτε με ρώτησαν για το εάν ακολουθώ ή διαβάζω κάποιον με τον οποίο διαφωνώ βαθύτατα, ο Κίσινγκερ βρισκόταν στην κορυφή της λίστας μου και ήταν εξίσου συνεπής με οποιονδήποτε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι ηγέτες σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής κρίνονται από το αν αφήνουν τα πράγματα καλύτερα από ό,τι τα βρήκαν. Σχεδόν σε κάθε επίπεδο θα έπρεπε να υποστηρίξει κανείς ότι η κληρονομιά του Κίσινγκερ άφηνε τα πράγματα χειρότερα».
Αν μπορούσατε να περιγράψετε την κληρονομιά της εξωτερικής πολιτικής του Κίσινγκερ με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
«Στην πραγματικότητα θα χρησιμοποιούσα δύο λέξεις, και η μία προέρχεται από την άλλη. Η πρώτη είναι ανηθικότητα. Ο πολιτικός ρεαλισμός του Κίσινγκερ ουσιαστικά αρνήθηκε τον ρόλο της ηθικής στις διεθνείς σχέσεις. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε μόνο κατά τη διάρκεια της θητείας του Κίσινγκερ, αλλά εξακολουθεί να διαδραματίζεται και σήμερα. Ετσι, η ανηθικότητα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ είναι και θα είναι για πάντα η διαρκής κληρονομιά του Κίσινγκερ».
Ποια πιστεύετε ότι είναι η κληρονομιά του Κίσινγκερ στα ελληνικά θέματα;
«Καθώς επαναλαμβάνουμε ότι έχουμε «τις καλύτερες σχέσεις από ποτέ», δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι ο Κίσινγκερ – με την υποστήριξή του στη χούντα και την περιφρόνησή του στην ελληνική δημοκρατία – ήταν άμεσα υπεύθυνος για τη χειρότερη σχέση που είχαμε ποτέ. Ενώ μεγάλο μέρος αυτής της κληρονομιάς έχει αντιστραφεί, η μεγαλύτερη ζημιά που διέπραξε – η εισβολή και η διχοτόμηση της Κύπρου – συνεχίζεται. Δυστυχώς, όσοι στο κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ τον θεωρούν ως κάποιου είδους «πνευματικό πατέρα» συνεχίζουν την ανήθικη προσέγγιση για «το δίκαιο του ισχυρού» στην Κύπρο, όπου «οι ισχυροί κάνουν ό,τι μπορούν και οι αδύναμοι υποφέρουν ό,τι πρέπει»».
