Με τη δαμόκλεια σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους ζουν δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι που έχουν καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης με αναστολή για αναρτήσεις και σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα. Μία από αυτούς είναι η Πέρι Παμίρ, συνταξιούχος ερευνήτρια, που μίλησε για την περιπέτειά της στο «Βήμα».
Κόρη διπλωμάτη, με σπουδές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ στην ιστορία, τις διεθνείς σχέσεις και τις πολιτικές επιστήμες, η Παμίρ δηλώνει αποφασισμένη να φτάσει μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να υπερασπίσει το δικαίωμά της στην ελευθερία του λόγου.
Τι σας οδήγησε να κάνετε την ανάρτηση που σας έφερε σε αυτή τη θέση;
«Η ανάρτηση στο Facebook που μου στοίχισε καταδίκη σε 15μηνη φυλάκιση με πενταετή περίοδο επιτήρησης παρέπεμπε σε άρθρο του «Guardian» για τη Βρετανίδα Αννα Κάμπελ, που είχε πάει στη Συρία για να συνταχθεί με τις κατά κύριο λόγο κουρδικές δυνάμεις που πολεμούσαν τον ISIS και σκοτώθηκε εκεί τον Μάρτιο του 2018. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον η ιδέα μιας νεαρής γυναίκας από μια φιλελεύθερη ευρωπαϊκή δημοκρατία που ρίσκαρε τη ζωή της για να πολεμήσει σε μια μακρινή περιοχή μια ριζοσπαστική τζιχαντιστική οργάνωση.
Δυστυχώς σκοτώθηκε στο Αφρίν, όταν ένας τουρκικός πύραυλος έπληξε την αυτοκινητοπομπή της. Προέρχομαι από μια χώρα όπου κατά μέσο όρο γίνεται πάνω από μία γυναικοκτονία την ημέρα. Με γοήτευσε η ιστορία μιας γενναίας γυναίκας που πολεμούσε μια ομάδα φανατικών μισογύνηδων τζιχαντιστών. Απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον μου πιθανώς λόγω της φωτογραφίας που συνόδευε το άρθρο και έδειχνε την Αννα Κάμπελ με στολή που έφερε το έμβλημα μιας στρατιωτικής ομάδας που η Τουρκία χαρακτηρίζει «τρομοκρατική».
Υπό το παρόν καθεστώς τα τουρκικά δικαστήρια λαμβάνουν αποφάσεις όχι σύμφωνα με τον νόμο αλλά ευθυγραμμιζόμενα με το πολιτικό κλίμα. Κατηγορήθηκα με βάση το άρθρο 7(2) της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας για «προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης». Προφανώς, ο όρος «τρομοκράτης» είναι μια πολιτική ταμπέλα που αυθαίρετα αποδίδεται ή αίρεται αναλόγως των εκάστοτε ειδικών πολιτικών περιστάσεων. Το βλέπουμε να συμβαίνει με τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ που παγκοσμίως θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση – μια ταμπέλα που αναμφίβολα θα αφαιρεθεί σύντομα ώστε να εξυπηρετηθούν οι πολιτικές εξελίξεις στη Συρία. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και για τις κουρδικές στρατιωτικές ομάδες στη Συρία ή αλλού».
Τι σημαίνει ελευθερία του λόγου στην Τουρκία;
«Το δικαστήριο δεν δέχθηκε την επίκληση από μέρους μου της ελευθερίας του λόγου, που θεωρητικά υπάρχει στην Τουρκία σύμφωνα με το άρθρο 26 του Συντάγματος αλλά αφορά μόνο απόψεις που ευνοούν την κυβέρνηση. Κάθε επικριτική άποψη φιμώνεται και καταστέλλεται, όπως στην περίπτωσή μου. Η πενταετής περίοδος επιτήρησης αποσκοπεί στο να εκφοβίσει και να καταστείλει τη διάδοση ιδεών που θεωρούνται «στασιαστικές»».
Πώς μπορεί ένας πολίτης να αντιδράσει στις κυβερνητικές πολιτικές όταν μια ανάρτηση μπορεί να τον οδηγήσει στη φυλακή;
«Τα αυταρχικά καθεστώτα αισθάνονται άβολα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η Τουρκία ψήφισε πρόσφατα νόμους που περιστέλλουν την ελευθερία της έκφρασης στις πλατφόρμες τους. Το 2023, 132.310 άνθρωποι κατηγορήθηκαν ότι πόσταραν περιεχόμενο που συνιστούσε «πράξεις τρομοκρατίας». Τα τελευταία έξι χρόνια σχεδόν 2 εκατομμύρια Τούρκοι κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία και στους 512.000 ασκήθηκαν διώξεις.
Σταματούν με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι να εκφράζουν τις απόψεις τους; Ειλικρινά δεν ξέρω. Εμένα δεν με σταμάτησε. Ωστόσο με ανάγκασε να είμαι πιο προσεκτική στη διατύπωση. Κάθε άτομο ή ομάδα που διεκδικεί οικονομικά ή πολιτικά δικαιώματα αντιμετωπίζει το ίδιο βάναυσο τσεκούρι της καταστολής. Oι γυναίκες έχουν γίνει ακόμα πιο ευάλωτες αφότου η Τουρκία αποσύρθηκε από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης εγκαταλείποντάς τες στο έλεος της βίας των ανδρών».
Πρόσφατα το δικαστήριο απέρριψε την έφεσή σας και σας καταδίκασε στην ίδια ποινή. Ποιο είναι το επόμενο βήμα σας;
«Η ποινή ισοδυναμεί με δαμόκλεια σπάθη πάνω από το κεφάλι σου και έχει στόχο να πιέσει τον «κατηγορούμενο» να σιωπήσει. Θα ασκήσω νέα έφεση, καθώς θεωρώ εντελώς αβάσιμη την καταδίκη επειδή επαίνεσα μια γενναία νεαρή γυναίκα που θυσίασε τη ζωή της για την ανθρωπότητα, προκειμένου να συμβάλει στην παγκόσμια προσπάθεια για να καταστραφεί μια ομάδα διαβολικών φανατικών. Αν δεν βρω δικαιοσύνη στο τουρκικό σύστημα, θα φτάσω μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αν το νομικό σύστημα της Τουρκίας επιθυμεί να επενδύει πολύτιμους πόρους παρενοχλώντας πολίτες που απλώς διεκδικούν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, μπορεί να το κάνει. Αλλά εγώ δεν θα τα παρατήσω. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι το άθροισμα αγώνων όπως ο δικός μου βοηθά στο να γείρει η πλάστιγγα στο τέλος;».
