Ταπεινωμένος, παρά τις προσπάθειες να πείσει για το αντίθετο, είναι ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ύστερα από την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Χερσώνα, ενώ οι Ουκρανοί, που ύψωσαν τη σημαία τους στην πόλη, σημείωσαν μια νίκη, συμβολική και τακτική, εφάμιλλη με εκείνη στο Χάρκοβο τον Σεπτέμβριο. Μερικοί διαβλέπουν στην εξέλιξη αυτή του πολέμου μια ευκαιρία για να ξεκινήσουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, στις οποίες το Κίεβο θα εδραιώσει τις νίκες που έχει σημειώσει μέχρι σήμερα.
Οπως ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, στρατηγός Μαρκ Μάιλι, ο οποίος μίλησε για «παράθυρο ευκαιρίας» με την προϋπόθεση ότι οι δύο πλευρές θα αναγνωρίσουν πως η στρατιωτική νίκη δεν είναι εφικτή για καμία από τις δύο και θα πρέπει να στραφούν στη διπλωματία.
Η ουκρανική σημαία ανέμιζει ξανά από την περασμένη Παρασκευή σε κυβερνητικά κτίρια της Χερσώνας (φωτογραφία από Twitter)
Σενάριο εαρινής αντεπίθεσης
Η ερμηνεία που δίνουν ειδικοί για την απόσυρση των Ρώσων από τη Χερσώνα είναι ότι ο ρωσικός στρατός θα ανασυνταχθεί στην ανατολική πλευρά του ποταμού Δνείπερου, όπου αποτραβήχτηκε, και αλλού για να αντεπιτεθεί την άνοιξη.
Τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από την πόλη της Χερσώνας, την οποία κατείχαν από τον Φεβρουάριο, επειδή κινδύνευαν να βρεθούν περικυκλωμένα από τους Ουκρανούς που συνέχιζαν να προελαύνουν ανακαταλαμβάνοντας χωριά στη γύρω ομώνυμη επαρχία στη Νότια Ουκρανία.
Το Κρεμλίνο επιχείρησε να παρουσιάσει την κατάσταση εντελώς διαφορετικά – «Η Μόσχα συνεχίζει να θεωρεί όλη την περιοχή της Χερσώνας μέρος της Ρωσίας» δήλωσε ο εκπρόσωπος Ντμίτρι Πεσκόφ -, όμως η εικόνα της ουκρανικής σημαίας υψωμένης στο κέντρο της πόλης της Χερσώνας προχθές Παρασκευή ήρθε σε ταπεινωτική, για τον Πούτιν, αντίθεση με τους εορτασμούς για την προσάρτησή της στη Ρωσία στις 30 Σεπτεμβρίου.
Η Ουάσιγκτον και οι διαρροές
Αν και ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επιμένει δημοσίως ότι το πότε θα κάμψει τη στάση του το Κίεβο ως προς τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις είναι απόφαση αποκλειστικά του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και της κυβέρνησής του, πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι διαρροές ότι έχει ανοίξει μια συζήτηση στα ανώτατα κλιμάκια της αμερικανικής εξουσίας για το αν έχει ωριμάσει ο χρόνος για κάτι τέτοιο.
Για παράδειγμα, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν ανήκει σε εκείνους που θεωρούν ότι το Κίεβο έχει τον πρώτο και αποκλειστικό λόγο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, ενώ ο στρατηγός Μάιλι, στις συζητήσεις στον Λευκό Οίκο, φέρνει το παράδειγμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στον οποίο οι δύο πλευρές επιδόθηκαν επί χρόνια σε έναν πόλεμο χαρακωμάτων με ελάχιστες αλλαγές στο έδαφος αλλά εκατομμύρια νεκρούς χωρίς λόγο.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη συχνά διφορούμενη στάση της Ουάσιγκτον, ο Τσαρλς Κάπτσαν, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν, είπε μιλώντας στους «New York Times» ότι η αμερικανική κυβέρνηση «θέλει να εισαγάγει την πιθανότητα της διπλωματίας χωρίς να μοιάζει ότι λέει στους Ουκρανούς τι να κάνουν. Στρώνει το τραπέζι αλλά δεν κάθεται στο τραπέζι».
Μεγάλο πλήγμα για την ομάδα Βάγκνερ
Στο μέτωπο της Ανατολικής Ουκρανίας, έπειτα από την πολύμηνη πολιορκία της στρατηγικής σημασίας πόλης Μπαχμούτ από τους Ρώσους και τις ανελέητες μάχες των τελευταίων εβδομάδων στην ευρύτερη περιφέρεια του Ντονέτσκ, ο ουκρανικός στρατός κατάφερε να αποκρούσει πλήθος ρωσικών επιθέσεων στις οποίες πρωτοστατεί η διαβόητη ομάδα Βάγκνερ.
Οι μισθοφόροι που κάνουν τις «βρώμικες» δουλειές του Πούτιν στο εξωτερικό καταγράφουν τις τελευταίες ημέρες απώλειες τόσο σε εδάφη όσο και σε στρατιώτες: 138 σε μόλις ένα εικοσιτετράωρο την περασμένη Πέμπτη, με το περιοδικό «Forbes» να μεταφέρει την απορία δυτικών στρατιωτικών αναλυτών «γιατί οι Ρώσοι συνεχίζουν πεισματικά να μάχονται στις καλά οχυρωμένες ουκρανικές θέσεις γύρω από την Μπαχμούτ με ελάχιστα κέρδη αλλά τεράστιο κόστος».
Ο λόγος είναι ότι οι συνεχιζόμενες επιθέσεις γύρω από το Μπαχμούτ αντικατοπτρίζουν την επιθυμία του ρωσικού στρατού και του Κρεμλίνου για κάποια καλά νέα, έπειτα από τις αλλεπάλληλες ήττες που έχει υποστεί η Ρωσία και οι οποίες κλονίζουν το ηθικό των στρατιωτών της.
Ο φιλόδοξος Πριγκοζίν και οι εκλογές στις ΗΠΑ
Ο ιδρυτής της μισθοφορικής ομάδας Βάγκνερ, Γεβγκένι Πριγκοζίν, στενός φίλος του ρώσου προέδρου, τοποθετήθηκε προ ημερών στο «ρωσικό Facebook» VKontakte με αφορμή τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ λέγοντας ότι «ανακατευτήκαμε, επεμβαίνουμε και θα επεμβαίνουμε στις αμερικανικές εκλογές με τον τρόπο που το κάνουμε». Δεν προκαλεί έκπληξη η δημόσια αυτή παραδοχή, είναι γνωστός ο ρόλος του στην προσπάθεια επηρεασμού της αμερικανικής κοινής γνώμης στις προεδρικές εκλογές του 2016. Αλλά ο δημόσιος χαρακτήρας της τοποθέτησής του υπογραμμίζει ότι «πρόκειται για βασικό σημείο του ρωσικού υβριδικού πολέμου, ασχέτως αν θα πετύχει ουσιαστικά», σύμφωνα με τον Λουκ Χάρντινγκ, ανταποκριτή του «Guardian» στην Ουκρανία. Ο λεγόμενος και «σεφ του Πούτιν» ίσως να διεκδικεί μια επιτυχία στο μέτωπο του υβριδικού πολέμου την ώρα που, στα χαρακώματα, η ομάδα Βάγκνερ χάνει εδάφη. Ισως θεωρεί κατάλληλη τη στιγμή για να ενισχύσει το δημόσιο προφίλ του ώστε να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της στρατιωτικής στρατηγικής της χώρας του στον πόλεμο της Ουκρανίας, με απώτερο στόχο να διεκδικήσει μια θέση μεταξύ της ρωσικής ελίτ. Γιατί όχι ακόμη και να διαδεχθεί τον ρώσο πρόεδρο, αναφέρουν αναλυτές που παραλληλίζουν τη δράση του με τον Ρασπούτιν, ο οποίος είχε εισχωρήσει σε τέτοιο βαθμό στο παλάτι, φτάνοντας να κυβερνά τον ρωσικό λαό.
