Ο συμβιβασμός μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού παραμένει η βάση για να προχωρήσει η Ευρώπη παρά τις επιθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, εκτιμά ο Στέφαν Ζάιντεντορφ, πολιτικός επιστήμονας στο Γερμανογαλλικό Ινστιτούτο, παρότι «η γερμανική πολιτική τάξη είναι φοβισμένη ή έκπληκτη, και δεν φάνηκε έτοιμη να μιλήσει για ζητήματα, όπως η Ουκρανία, η άμυνα της ΕΕ και η ανταγωνιστικότητά της».
Είναι προετοιμασμένη η Ευρώπη για τις επιθέσεις των ΗΠΑ και του Ιλον Μασκ;
«Προς το παρόν οι αρχές της ΕΕ φαίνεται να τηρούν στάση αναμονής. Οι Ευρωπαίοι περιμένουν συγκεκριμένες αποφάσεις της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Φυσικά, είναι δύσκολο να αντιδράσουν στις ανακοινώσεις που κάνει η αμερικανική ηγεσία και ο Ιλον Μασκ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό δεν ανήκει στους τρόπους της ΕΕ για τη χάραξη πολιτικής.
Εάν οι φορολογικές απειλές Τραμπ εφαρμοστούν, θα προκληθεί μεγάλη ζημιά στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και φυσικά αυτό θα επηρεάσει την ΕΕ και ιδιαίτερα τη Γερμανία. Οσον αφορά τον Μασκ και την ατζέντα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πλευρά των λαϊκιστικών, ακραίων κινημάτων και των υποστηρικτών τους στα κράτη-μέλη. Ωστόσο, η ΕΕ έχει αναπτύξει κανόνες και νομοθεσία για τη ρύθμιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την Digital Service Act. Κανόνες υπάρχουν και μπορούν να εφαρμοστούν».
Υπάρχει κίνδυνος να πέσει το ευρωπαϊκό «κάστρο» εκ των έσω, μεσοπρόθεσμα, από τους ευρωπαίους ακροδεξιούς τύπου Ορμπαν, Μελόνι κ.ο.κ.; Οι δυνάμεις τους αυξάνονται πανευρωπαϊκά.
«Αυτές τις ημέρες φαίνεται να βλέπουμε το αντίθετο. Ο Μακρόν συσπειρώνει τα «σημαντικά» κράτη-μέλη – κάτι που, από την άλλη, φυσικά δεν είναι πολύ ευρωπαϊκό, αφού όλα τα μέλη προορίζονται να είναι ίσα. Ομως, το «ισότιμο» μέλος έχει την ευθύνη να συμπεριφέρεται ευρωπαϊκά, με εποικοδομητικό τρόπο. Εάν τακτικά ή πάντα προσπαθεί λ.χ. η Ουγγαρία να ασκήσει βέτο σε κοινές αποφάσεις για να αποτρέψει τη γρήγορη λήψη αποφάσεων, όπως δείχνει ο Μακρόν η ιδέα μιας «πυρηνικής Ευρώπης» που προχωρεί περαιτέρω στην ολοκλήρωση, υπάρχει και είναι διαθέσιμη.
Η Μελόνι και η Ιταλία είναι μια ειδική περίπτωση, καθώς είναι ένα από τα «μεγαλύτερα» ευρωπαϊκά κράτη, με τεράστια οικονομία. Η Μελόνι έχει καταλάβει ότι πρέπει να προσαρμοστεί με έναν συγκεκριμένο ευρωπαϊκό τρόπο για να παίξει ρόλο στις Βρυξέλλες».
Τι μπορεί, επομένως, να εγγυηθεί πραγματικά την ενότητα της Ευρώπης;
«Οι Αρχές της ΕΕ πρέπει να βεβαιωθούν ότι εφαρμόζονται οι κανόνες. Κάτι που είναι ευκολότερο όταν πρόκειται για οικονομικά ζητήματα και για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αναφορικά με τη γερμανογαλλική συμμαχία, προς το παρόν η Γερμανία δεν έχει κυβέρνηση, η Γαλλία έχει πρόεδρο αλλά αδύναμη κυβέρνηση. Φαίνεται ότι και οι δύο διαθέτουν λίγους πόρους και αδύναμη πολιτική βούληση να προτείνουν εκτεταμένες πρωτοβουλίες.
Παρ’ όλα αυτά, δομικά, η γερμανογαλλική συμμαχία εξακολουθεί να είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσουμε περαιτέρω στην Ευρώπη. Χρειάζονται και άλλοι παράγοντες, ανάλογα με το θέμα, αλλά η βάση είναι ο συμβιβασμός μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας».
Σε ποιον βαθμό το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία θα επηρεάσει τις ευρωπαϊκές ισορροπίες;
«Ο υποψήφιος καγκελάριος των Χριστιανοδημοκρατών Φρίντριχ Μερτς ισχυρίστηκε δημοσίως ότι θα επανεπενδύσει στη γαλλογερμανική συνεργασία, για να προωθήσει τις ευρωπαϊκές θέσεις. Αλλά ο Μερτς – όπως και κάθε άλλος γερμανός πολιτικός – θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον μικρό ενθουσιασμό της γερμανικής κοινής γνώμης για την υποστήριξη οποιασδήποτε στρατιωτικής δέσμευσης (Ουκρανία).
Εξαιρετικά προσεκτικά ξεκινά και η συζήτηση αναφορικά με νέα χρηματοπιστωτικά μέσα. Τα αμυντικά ομόλογα της ΕΕ απορρίπτονται – προς το παρόν – και από το SPD και το CDU. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει μετά τις εκλογές. Η μεταρρύθμιση του «φρένου χρέους» σε εθνικό επίπεδο φαίνεται να αναδεικνύεται σε ζήτημα γιατί διαφορετικά δεν θα υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα, όμως εισάγεται πολύ προσεκτικά στη συζήτηση».
