Αφού ο Τραμπ «»σκότωσε» αυτό που εκπροσωπούσε η Δύση», η Ευρώπη «πρέπει να έχει τα όπλα για να αποτρέψει έναν πόλεμο, καθώς δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ο Πούτιν θα επιτεθεί αύριο στη Μολδαβία ή στην Εσθονία» επισημαίνει στο «Βήμα» ο Κριστιάν Λεκέν, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Sciences Po του Παρισιού.
Τα 800 δισ. ευρώ για εξοπλιστικά προγράμματα θα εξασφαλίσουν στην Ευρώπη την απαιτούμενη αμυντική ασπίδα, χωρίς αμερικανική συμμετοχή;
«Η καταστροφική συζήτηση μεταξύ Zελένσκι και Tραμπ στο Oβάλ Γραφείο συνετέλεσε στην αφύπνιση των Ευρωπαίων, υπογραμμίζοντάς τους ότι οι ΗΠΑ δεν θα τους υπερασπιστούν πλέον ό,τι κι αν συμβεί. Οι περισσότερες από τις χώρες της ΕΕ επιβεβαίωσαν ότι στο εξής πρέπει να βασίζονται μόνο στον εαυτό τους και ότι είναι επομένως απαραίτητο να επενδύσουν περισσότερο στην άμυνα. Ωστόσο, αυτό θα πάρει χρόνο».
Τι πρέπει να προτάξουν οι Ευρωπαίοι στην οικοδόμηση της κοινής ευρωπαϊκής ασφάλειας;
«Αφενός, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 3% του ΑΕΠ, όπως ισχύει ήδη στην Πολωνία, την Ελλάδα και τη Λιθουανία. Αφετέρου, την παραγωγή και αγορά εξοπλισμών. Η βιομηχανική διάσταση είναι ουσιαστική για την άμυνα της Ευρώπης. Πρέπει να αναβιώσουμε τις ευρωπαϊκές γραμμές παραγωγής και να σταματήσουμε να αγοράζουμε αμερικανικά όπλα. Πρέπει να αποδεχθούμε ότι είμαστε πιο ανασφαλείς από τότε που οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία. Στη Γαλλία, πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 64% ανησυχεί ότι ο Πούτιν δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία. Αυτό είναι μια νέα τάση».
Το ΝΑΤΟ θα έχει ρόλο στην ευρωπαϊκή ασφάλεια;
«Προς το παρόν, το ΝΑΤΟ έχει παραλύσει από τη νέα κυβέρνηση Τραμπ, που αφήνει να αιωρούνται αμφιβολίες για την πιθανή χρήση της ρήτρας στρατιωτικής βοήθειας, του περίφημου Αρθρου 5. Το καλύτερο θα ήταν οι Ευρωπαίοι να αναπτύξουν έναν πιο ενεργό ευρωπαϊκό πυλώνα εντός του ΝΑΤΟ».
Η Τουρκία φιλοδοξεί να μετάσχει στη νέα ευρωπαϊκή αμυντική αρχιτεκτονική;
«Για τους Ευρωπαίους ανέκαθεν ήταν προτιμότερο να έχουν τους Τούρκους με το μέρος τους παρά εναντίον τους. Οι Τούρκοι είναι οι μόνοι στη «γειτονιά» μας που μιλούν και με τη Μόσχα και με το Κίεβο. Πιστεύω ότι οι Τούρκοι μπορούν να βοηθήσουν την Ευρώπη μάλλον διπλωματικά παρά στρατιωτικά, αναλαμβάνοντας ρόλο μεσολαβητή τον οποίο γνωρίζει καλά η τουρκική διπλωματία».
Η σχέση ΗΠΑ – ΕΕ μπορεί να διασωθεί;
«Είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις. Ως γνήσιος λαϊκιστής ηγέτης, ο Τραμπ είναι ασυνεπής. Μπορεί να καταλήξει να συνεργάζεται περισσότερο με χώρες της ΕΕ παρά με την ΕΕ ως ενιαία οντότητα».
Πιστεύετε ότι η συγκυρία αποτελεί μια ιστορική ευκαιρία ώστε η Ευρώπη να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της;
«Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα ανακτήσει την ηγετική της θέση στον κόσμο; Κανείς. Η Ευρώπη, επειδή δημιουργήθηκε από ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό σχέδιο, πίστευε ότι η μαλακή ισχύς ήταν αρκετή για να της εξασφαλίσει δύναμη και ελευθερία. Σήμερα ανακαλύπτει εκ νέου ότι η σκληρή ισχύς παραμένει ένα σημαντικό στοιχείο εξουσίας. Η Ευρώπη καλείται να εγκαταλείψει τον ιδεαλισμό και να επιστρέψει στον πιο ανόθευτο ρεαλισμό».
Τι είδους γεωπολιτικό «προηγούμενο» δημιουργεί η περίπτωση της Ουκρανίας;
«Αυτό που προβληματίζει περισσότερο είναι το τέλος της αλληλεγγύης μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ. Ο Τραμπ «σκότωσε» αυτό που εκπροσωπούσε η Δύση».
