Δεν αναμένεται αντίκτυπος των ευρωεκλογών στις ζωές των ευρωπαίων πολιτών καθώς τα εθνικά κράτη εξακολουθούν να είναι οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων, ενώ η προέλαση της διχασμένης ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς επιβεβαιώνει την τάση προς περαιτέρω εθνικισμό, αναλύει στο «Βήμα» ο ιστορικός Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου.
«Πρακτικά, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δεν θα προξενήσουν μεγάλη διαφορά στην καθημερινή ζωή των Ευρωπαίων» υποστηρίζει. «Το Ευρωκοινοβούλιο και η ΕΕ έχουν πολύ περιορισμένες εξουσίες. Ητοι, ελάχιστο έλεγχο στην εξωτερική πολιτική, τη δημοσιονομική πολιτική, την πολιτική μετανάστευσης και την πολιτική πρόνοιας – τα κεντρικά καθήκοντα του σύγχρονου κράτους».
Η μαζική αποχή (50%) συνιστά «ένδειξη του πόσο αδιάφορο είναι ένα σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος για την ΕΕ. Τα εθνικά κράτη εξακολουθούν να κινούν να νήματα, έτοιμα να υπερασπιστούν τα εθνικά προνόμιά τους. Η δε προέλαση της Ακροδεξιάς μπορεί μόνο να επιβεβαιώσει την τάση προς περαιτέρω εθνικισμό». Από παγκόσμια σκοπιά, «η Ευρώπη γίνεται όλο και λιγότερο σημαντική» υπογραμμίζει ο ιστορικός και συγγραφέας. «Λίγα μπορεί να κάνει για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για τη σφαγή που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα, την οικονομική και πολιτική πρόοδο της Κίνας και, κυρίως, δεν μπορεί να κάνει πολλά για να επηρεάσει το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών».
Η πτώση της αμερικανικής ισχύος – ορατή, σύμφωνα με τον Σασούν, τόσο στην αδυναμία του Τζο Μπάιντεν να επηρεάσει το Ισραήλ «παρά την πλήρη εξάρτηση του Τελ Αβίβ από τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ όσο και στην έλλειψη ενδιαφέροντος του Ντόναλντ Τραμπ για την Ευρώπη» – υποδηλώνει ότι «η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στο Ατλαντικό Σύστημα. Κι ενώ ο δρόμος προς τα εμπρός θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοχής, αντ’ αυτού βρισκόμαστε αντιμέτωποι με περαιτέρω ευρωπαϊκό κατακερματισμό».
Ειδικότερα, τα αποτελέσματα της κάλπης της περασμένης Κυριακής δείχνουν «να κατακλύζονται από την αναπάντεχη απόφαση του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει νέες εκλογές, ελπίζοντας να περιορίσει την προέλαση της Ακροδεξιάς στη Γαλλία». Αν αποτύχει; «Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο Μακρόν κάνει λάθος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας πολύ αδύναμος παράγων στη γαλλική πολιτική, σε μεγάλο βαθμό εκτός επαφής με την πραγματικότητα. Αυτή η πολιτική αθωότητα – κάποιοι, λιγότερο γενναιόδωρα, θα μπορούσαν να την αποκαλέσουν πολιτική βλακεία – έκανε τον Μακρόν και την ομάδα του να εκπλαγούν τόσο πολύ που η αγάπη του κόσμου γι’ αυτόν κράτησε τόσο λίγο και η κυβέρνησή του απελευθέρωσε μια τόσο μακροχρόνια και βαθιά αρνητική αντίδραση από αυτούς που υποτίθεται βοηθάει». Μη λησμονούμε, επισημαίνει, και το αντι-Μακρόν κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων που «χωρίς ξεκάθαρη αριστερή ή δεξιά θέση, είχε κοινό παρονομαστή: την αντίθεσή του προς τον γάλλο πρόεδρο».
Ετσι, ενώ η απόφαση Μακρόν για πρόωρες εκλογές «ξάφνιασε τους πάντες», η προέλαση της Μαρίν Λεπέν «ήταν αναμενόμενη, αν και η ίδια η Ακροδεξιά είναι διχασμένη» υποστηρίζει ο Σασούν. «Η Τζόρτζια Μελόνι και η Λεπέν, ενώ μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακροδεξιές, δεν συμφωνούν σε πολλά θέματα, όπως Ευρώπη, Ουκρανία, ΝΑΤΟ κ.ά. Και, φυσικά, η Μελόνι είναι στην εξουσία, το οποίο δεν ισχύει για τη Λεπέν».
