Προσπάθειες για την αλλαγή σκηνικού στις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Κίνα επιχειρεί τώρα η Ουάσιγκτον, μετά την ανοιχτή ρήξη που σημειώθηκε με τη Γαλλία και την επικίνδυνη διάσταση που έχει λάβει η σχέση με το Πεκίνο. Μια προσεκτική «επίθεση φιλίας», που φαίνεται ότι βρίσκει ανταπόκριση, τη στιγμή μάλιστα που οι προτάσεις Μακρόν για την περιώνυμη «στρατηγική αυτονομία» της Ευρώπης φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν γίνονται δεκτές από τις κεντροανατολικές ευρωπαϊκές χώρες της ΕΕ, καθώς και από τις χώρες της Βαλτικής. Μια αντίθεση που στηρίζεται σε ιστορικές αιτίες, που ανάγονται στην επιθετικότητα απέναντι σε αυτές τις χώρες από το σοβιετικό καθεστώς στο παρελθόν, με αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα, οι χώρες αυτές να θεωρούν ότι η μόνη αποτελεσματική προστασία τους παραμένει η αμερικανική ομπρέλα.
Τη στάση αυτή είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει για ακόμη μία φορά ο γάλλος πρόεδρος στη Σύνοδο για τα Δυτικά Βαλκάνια την περασμένη εβδομάδα στη Σλοβενία, με αποτέλεσμα να αναγκασθεί να υπογραμμίσει ότι η συμφωνία για την αμυντική διάσταση της Ευρώπης και την απώτερη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού δεν αντιβαίνει στους σκοπούς του ΝΑΤΟ, αλλά αντίθετα ενισχύει τον αμυντικό του βραχίονα. Μια τοποθέτηση πολύ μακράν εκείνης που είχε κάνει στο παρελθόν, όταν είχε χαρακτηρίσει το ΝΑΤΟ «κλινικά νεκρό». Ανάλογες εξηγήσεις δόθηκαν και στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο γάλλος πρόεδρος με τον πρόεδρο Μπάιντεν και με τον επισκεφθέντα το Παρίσι αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, όπου ορίστηκε και το ραντεβού Μακρόν – Μπάιντεν για τα τέλη Οκτωβρίου στη σύνοδο του G-20. Ολα αυτά δείχνουν ότι και οι δύο πλευρές έχουν αποφασίσει να ρίξουν νερό στο κρασί τους και μένει να δούμε ποια θα είναι η συνέχεια.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
