Η επιστροφή των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή

Επειτα από μια πρώτη περίοδο αποκλειστικής σχεδόν απασχόλησης με τα έντονα εσωτερικά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η χώρα του, ιδιαίτερα λόγω της προβληματικής πολιτικής του προκατόχου του στην αντιμετώπιση της πανδημίας, ο πρόεδρος Μπάιντεν (έχοντας ανατρέψει πλήρως την αρνητική αυτή συγκυρία) αποφάσισε να επιστρέψει δυναμικά στα τεκταινόμενα στη διεθνή σκηνή, που αποτελεί άλλωστε μια μακρά αμερικανική παράδοση. Η αλήθεια είναι ότι αυτό έγινε γρηγορότερα απ’ ό,τι ο ίδιος υπολόγιζε, αλλά υποχρεώθηκε να το κάνει λόγω των γνωστών τραγικών γεγονότων στην Παλαιστίνη, που εν πολλοίς οφείλονται στην άκριτη υιοθέτηση των ισραηλινών θέσεων από τον Ντόναλντ Τραμπ, με αποτέλεσμα να δοθεί τώρα η ευκαιρία για μια πλήρη στροφή της αμερικανικής πολιτικής. Ενώ παράλληλα εγκαινιάζεται και μια νέα προσέγγιση με τη Μόσχα, κατά τη συνάντηση κορυφής με τον Πούτιν στις 16 Ιουνίου.

Αυτό που εντυπωσιάζει πάντως είναι η απόφαση για μια ισορροπημένη προσέγγιση προς τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους, που αναδείχθηκε ξεκάθαρα κατά την επίσκεψη του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στην περιοχή την περασμένη εβδομάδα. Καθώς προανήγγειλε ότι ο τελικός στόχος είναι η επανέναρξη των συνομιλιών για τη δημιουργία δύο κρατών, όταν αποκατασταθεί η ηρεμία και το απαραίτητο κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών. Και τούτο θα συμβεί αν και οι δύο πλευρές αποφύγουν τις γνωστές προβοκατόρικες ενέργειες. Ανοιξε μάλιστα και πάλι το αμερικανικό προξενείο στην Ιερουσαλήμ, αποκαθιστώντας έτσι τις διπλωματικές σχέσεις με τους Παλαιστινίους, στους οποίους παράλληλα υποσχέθηκε ισχυρή οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια. Ενώ διαβεβαίωσε, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του Νετανιάχου, ότι θα συνεχισθούν οι διαπραγματεύσεις στη Βιέννη για την αναβίωση της πυρηνικής συμφωνίας με την Τεχεράνη, ως μόνο αποτελεσματικό μέσο για την αποτροπή δημιουργίας ιρανικής πυρηνικής βόμβας. Την οποία βέβαια διαθέτουν ήδη μυστικά οι Ισραηλινοί και ουδείς διαμαρτύρεται.