«Κατά κάποιον τρόπο ο Τραμπ φέρνει τις ΗΠΑ στο ρεβιζιονιστικό στρατόπεδο, που έχει επικεφαλής του την Κίνα και τη Ρωσία» τονίζει στο «Βήμα» ο Πασκάλ Οσέρ, γενικός διευθυντής της γαλλικής δεξαμενής σκέψης «Ινστιτούτο FMES – Fondation Méditerranéenne d’ Études Stratégiques» με έδρα την Τουλόν και πρώην αντιναύαρχος του Γαλλικού Ναυτικού, υπεύθυνος για τον ευρωατλαντικό χώρο (ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ). Πρόσφατα συμμετείχε στο 2ο Φόρουμ των Δελφών στο Παρίσι.
Οι Βρυξέλλες παρακολουθούν με αγωνία τις προθέσεις του Τραμπ για την Ουκρανία. Είναι έτοιμες για τη «λύση Τραμπ»;
«Εξετάζοντας τα πιθανά σενάρια για την Ουκρανία, φαίνεται πως δεν είμαστε έτοιμοι γιατί πολλοί εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο status quo ante. Πρέπει να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τώρα για το σενάριο στο οποίο οι ΗΠΑ αποσύρονται και αφήνουν τους Ευρωπαίους να στηρίξουν μόνοι τους την Ουκρανία, καθώς και για την πιθανότητα επιθέσεων, υβριδικών ή μη, από τους Ρώσους και τους πληρεξούσιούς τους στην Ανατολική Ευρώπη, στην Αφρική, ακόμη και στο έδαφος ή στις κοινωνίες μας.
Και, φυσικά, πρέπει να δαπανήσουμε περισσότερα για την άμυνά μας, να εργαστούμε για μεγαλύτερη αυτονομία από τις ΗΠΑ σε σχέση με τον εξοπλισμό μας. Οφείλουμε να ανακτήσουμε την ηθική δύναμη και το μαχητικό πνεύμα στην Ευρώπη για να προετοιμαστούν οι κοινωνίες να αντιμετωπίσουν την ισορροπία δυνάμεων με λιγότερη αμερικανική υποστήριξη, αν απομείνει τελικά κάποιο υπόλειμμά της».
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την πολιτική του Τραμπ;
«Η πολιτική του Τραμπ ως έχει θα επιταχύνει τη διάσπαση του κόσμου, αποκτηνώνοντάς τον και αμφισβητώντας την καθιερωμένη τάξη στην οποία η Ευρώπη βασίζει τη στρατηγική της εδώ και μισό αιώνα. Κατά κάποιον τρόπο ο Τραμπ φέρνει τις ΗΠΑ στο ρεβιζιονιστικό στρατόπεδο, που έχει επικεφαλής του την Κίνα και τη Ρωσία.
Θα ήθελα να εστιάσω στην οικονομία της τεχνολογίας, η οποία θα είναι το κλειδί στο παιχνίδι εξουσίας. Η μάχη για την τεχνολογική υπεροχή μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ θα φέρει την Ευρώπη σε πολύ άσχημη θέση, εκτός εάν καταφέρει να αναπτύξει τουλάχιστον μια μερική ικανότητα σε αυτόν τον τομέα που θα της επιτρέψει να ισορροπήσει τις δυνάμεις».
Η ΕΕ θα παραμείνει ενωμένη;
«Η ΕΕ πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό της τα επόμενα χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, η συζήτηση μεταξύ φεντεραλιστών και υπέρμαχων της εθνικής κυριαρχίας είναι ξεπερασμένη. Τα κράτη-μέλη πρέπει να επανεπενδύσουν στην οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική τους ανάπτυξη. Η ΕΕ πρέπει, από την πλευρά της, να επιφέρει εναρμόνιση και συνέργεια. Η ενότητα θα προέλθει από την ισχύ, όχι το αντίστροφο, σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.
Η πραγματικότητα του περιβάλλοντός μας θα μας αναγκάσει να εξελιχθούμε. Θα χρειαστεί να είμαστε κυρίαρχοι αλλά να γίνουμε και ευρωπαϊστές, γιατί τα κύρια διακυβεύματά μας για την ασφάλεια βρίσκονται στην ήπειρο. Και, τέλος, να είμαστε Δυτικοί γιατί η Ευρώπη και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μοιράζονται πολύ περισσότερες κοινές αξίες και συμφέροντα παρά αποκλίσεις».
