«Με εξαίρεση την κρίση του Μεταναστευτικού, το μάθημα για την ΕΕ μετά τις διαδοχικές κρίσεις των τελευταίων 15 ετών είναι ότι κατόρθωσε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο» λέει ο Σοπέν, προσθέτοντας ότι «η ΕΕ είναι ισχυρή όταν οι χώρες-μέλη αντιμετωπίζουν από κοινού τις κρίσεις, όταν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ τους. Στην πανδημία η ΕΕ κατόρθωσε να υπερβεί το «ο καθείς για τον εαυτό του», τους κάθε λογής εθνικισμούς, υιοθετώντας μέτρα όπως αυτά του Ταμείου Ανάκαμψης, αδιανόητα πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας. Νομίζω ότι η αλληλεγγύη είναι, όντως, το κλειδί για μια ισχυρή Ευρώπη».
Η αλληλεγγύη, κατά τον Σοπέν, συνδέεται με το αίσθημα του ανήκειν στην ευρωπαϊκή οικογένεια, το οποίο θα πρέπει να εμπεδωθεί. «Οι περισσότερες έρευνες της κοινής γνώμης καταγράφουν ότι σε όλες τις χώρες-μέλη οι πολίτες διάκεινται θετικά έναντι της ΕΕ. Αυτό όμως δεν αρκεί, θα πρέπει να υποστηριχθεί και από ένα κοινό πολιτικό αφήγημα ότι η Ευρώπη είναι ισχυρή μόνον όταν αντιμετωπίζει ενωμένη τις κρίσεις. Την ενότητα και την αλληλεγγύη τόνιζε και η Διακήρυξη Σουμάν του 1957, αλλά ο Ζακ Ντελόρ, ως πρόεδρος της Κομισιόν τη δεκαετία του 1980, εργαζόταν για την ενίσχυση της εσωτερικής κοινής αγοράς, υιοθετώντας πολιτικές αλληλεγγύης που φέρνουν ανάπτυξη».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
