Πιο ισχυρή αλλά και πιο διασπασμένη αναμένεται να εξέλθει από τις κάλπες των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά.

Παρότι φαίνεται οξύμωρη, η διαπίστωση επαληθεύεται από τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες καταγράφουν το διπλό φαινόμενο της αύξησης των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων σε όλη την ΕΕ, αλλά και τη διάσπαση της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς σε δύο ομάδες στο Ευρωκοινοβούλιο, αυτήν των λιγότερο και αυτήν των περισσότερο σκληροπυρηνικών.

Η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), στην οποία ανήκουν, μεταξύ άλλων, το κόμμα Αδελφοί της Ιταλίας (FdI) της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, το κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS) της πρώην πρωθυπουργού της Πολωνίας Μπεάτα Σίντλο και το ισπανικό VOX, θεωρείται λιγότερο σκληροπυρηνική.

Αντιθέτως, η ακροδεξιά ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) αποτελείται κυρίως από κόμματα όπως ο γαλλικός Εθνικός Συναγερμός (RN) της Μαρίν Λεπέν, η ιταλική Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, κυβερνητικού εταίρου της Μελόνι, και η γερμανική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), κόμματα ευθαρσώς ξενόφοβα.

Τι δείχνουν οι εκτιμήσεις

Στο απερχόμενο Ευρωκοινοβούλιο, η ID αριθμεί 59 βουλευτές, ενώ η ECR 68 βουλευτές. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Ipsos, η ECR αναμένεται να αυξήσει τους βουλευτές της σε 76 και η ID σε 81.

Με βάση τη δημοσκόπηση Poll of Polls (15/5) του Politico, η ECR θα εκλέξει 70 βουλευτές και η ID 84. Με άλλα λόγια, επί συνόλου 705 ευρωβουλευτών, ο αριθμός των ευρωβουλευτών των δύο ακροδεξιών ομάδων αναμένεται να αυξηθεί μέχρι και τους 154, από 127 που είναι σήμερα.

Σε αυτή την περίπτωση, η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά θα αποτελέσει τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα της Ευρωβουλής, μετά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ, που αποτελείται από δεξιά και κεντροδεξιά κόμματα), στο οποίο οι δημοσκοπήσεις δίνουν ως 174 ευρωβουλευτές (από 221 που διαθέτει σήμερα).

Η ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών αναμένεται να έλθει τρίτη (με 144 ευρωβουλευτές, από 191 που διαθέτει σήμερα).

Οι επιπτώσεις για τις πολιτικές της ΕΕ

Με αυτά τα δεδομένα, το ερώτημα που προκύπτει είναι μέχρι ποίου βαθμού η αναμενόμενη άνοδος της Ακροδεξιάς θα επηρεάσει την πολιτική της ΕΕ. Διότι μπορεί στο απερχόμενο Ευρωκοινοβούλιο η ομάδα ID να ήταν πολιτικά απομονωμένη, υπό την έννοια ότι καμία πρότασή της δεν ψηφίστηκε από το Σώμα κατά τη διάρκεια της περασμένης πενταετίας, όμως η ECR διαθέτει διαφορετική δυναμική και θα μπορούσε, υπό όρους, να συνεργαστεί με το ΕΛΚ, ενδεχόμενο που δεν έχει αποκλείσει η πρόεδρος της Κομισιόν – και υποψήφια του ΕΛΚ για δεύτερη θητεία στην προεδρία της Κομισιόν – Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Και αυτό γιατί τα κόμματα αυτής της ομάδας είναι μεν συντηρητικά σε ζητήματα τάξης και ασφάλειας όπως και στο Μεταναστευτικό, όμως συμπλέουν με το ΕΛΚ και την ΕΕ ως προς τη στήριξη στην Ουκρανία, τη δέσμευση στο ΝΑΤΟ και τις ευρωατλαντικές σχέσεις, το οποίο έχει αποδείξει εμπράκτως η Μελόνι, αμέσως μετά την εκλογή της στην πρωθυπουργία της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 2022.

Αντιθέτως, τα κόμματα της ομάδας ID είναι ρωσόφιλα και σύμφωνα με αναλυτές, όπως ο Λορέντσο Καστελάνι, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Luiss της Ρώμης, είναι έτοιμα ακόμα και να αρχίσουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν για τη διευθέτηση του Ουκρανικού.

Απέναντι σε μετανάστες και φιλελεύθερους

Πάντως, τόσο η ομάδα ECR όσο και η ID τάσσονται εναντίον της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ, την οποία θεωρούν επιζήμια για τις οικονομίες και τις βιομηχανίες των χωρών τους.

Υπενθυμίζεται ότι οι ευρωβουλευτές και των δύο ομάδων ψήφισαν κατά της δέσμης μέτρων που περιλαμβάνει το σχέδιο της ΕΕ για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% μέχρι το 2030.

Ενα άλλο κοινό σημείο των δύο ακροδεξιών ομάδων είναι, πέραν του πάγιου ευρωσκεπτικισμού και της απέχθειας προς τους μετανάστες, η λαϊκιστική ιδέα ότι εκπροσωπούν τον λαό έναντι του φιλελεύθερου/προοδευτικού κατεστημένου, το οποίο εκφράζουν τα παραδοσιακά κόμματα. Αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να αποτελέσει προϋπόθεση, μεταξύ άλλων, για μελλοντικές συμμαχίες μεταξύ τους μετά τις ευρωεκλογές.

AfD: ακραίο ακόμα και για τα… άκρα

Από την άλλη πλευρά, ισχυρά ακροδεξιά κόμματα όπως ο γαλλικός Εθνικός Συναγερμός (RN) με επικεφαλής τον, μόλις 28 ετών, Ζορντάν Μπαρντελά, στον οποίο οι δημοσκοπήσεις δίνουν έως και 32,5%, βρίσκεται το τελευταίο διάστημα σε αντιπαράθεση με την επίσης ισχυρή γερμανική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), στην οποία οι δημοσκοπήσεις δίνουν τουλάχιστον 20%.

Η αντιπαράθεσή τους οφείλεται στις εξαιρετικά ακραίες, ακόμα και για ακροδεξιούς, θέσεις της AfD για τη μετανάστευση. Τη στιγμή που το γαλλικό RN λειαίνει το προφίλ του χάρη στον Μπαρντελά, πολιτικά άπειρο αλλά εξαιρετικά ενεργό στα σόσιαλ μίντια, γεγονός που αυξάνει την απήχησή του στους νέους, η AfD, της οποίας ο πιο προβεβλημένος ευρωβουλευτής είναι ο Μαξιμίλιαν Κρα, επιλέγει την οδό των άκρων.

Παρότι όμως η AfD δείχνει να εξελίσσεται σε σύμμαχο-βαρίδι για τον RN, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι σχέσεις τους δεν θα διαταραχθούν πριν από τις ευρωεκλογές. Στη συνέχεια ωστόσο τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί, καθώς έχει καταστεί σαφές ότι στην ΕΕ η λέξη-κλειδί είναι η συνεργασία. Και αυτό το έχει αντιληφθεί και η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά.