Τι θα κάνουν οι Δημοκρατικοί ή οι Ρεπουμπλικανοί για την Ελλάδα; Ποιος υποψήφιος θα είναι καλύτερος για τα εθνικά θέματα; Αυτά τα ερωτήματα επαναλαμβάνονται κάθε τέσσερα χρόνια πριν από τις αμερικανικές εκλογές. Η πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα απλή: στην Αμερική, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, κανένας δεν ξημεροβραδιάζεται με αυτόν τον καημό. Από την άλλη πλευρά, η επιρροή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας δεν είναι αμελητέα.

Αριθμητικά οι Ελληνοαμερικανοί δεν είναι πολλοί, είναι όμως διάσπαρτοι παντού. Και αυτό σίγουρα μετράει στις αμφιταλαντευόμενες Πολιτείες που στην ουσία κρατούν τα κλειδιά των εκλογών. Στην πραγματικότητα, οι υποψήφιοι προσβλέπουν περισσότερο στα λεφτά των ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών παρά στις ψήφους.

Είναι άλλωστε φυσικό οι δωρεές να παίζουν σημαντικό ρόλο σε μια προεκλογική αναμέτρηση όπου γίνεται χορός εκατομμυρίων. Και φυσικά εξίσου σημαντικό είναι και το κοινωνικό κεφάλαιο των επιτυχημένων ελληνοαμερικανών επαγγελματιών που διαθέτουν γνωριμίες και η γνώμη τους μετράει.

Το ερώτημα από εκεί και πέρα είναι πώς αξιοποιούνται στην κατεύθυνση συγκεκριμένων δεσμεύσεων. Αυτό προϋποθέτει δύο βασικά πράγματα. Το πρώτο είναι οι μεσάζοντες, που έχουν πρόσβαση στα πρόσωπα-κλειδιά, να έχουν ως βασική προτεραιότητα να θέσουν τα ελληνικά θέματα. Και από εκεί και πέρα, να έχουν την απαραίτητη γνώση ώστε να μην επιτρέψουν στους διάφορους υποψηφίους να ξεγλιστρήσουν, δίνοντας την αίσθηση ότι μας καλύπτουν χωρίς όμως να έχουν υποσχεθεί τίποτα συγκεκριμένο.

Κοινοτοπίες για τη δημοκρατία

Στις εφετινές εκλογές ο απολογισμός φαίνεται φτωχός σε σχέση με καλές χρονιές, όπως το 2008, όταν τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος είχαν συμπεριληφθεί στην πλατφόρμα τόσο του Δημοκρατικού όσο και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Εφέτος δεν έχει υπάρξει ούτε καν μια απλή δήλωση.

Η παντελής έλλειψη στίγματος φαίνεται και στις δύο προεκλογικές εκστρατείες. Για παράδειγμα, η προεκλογική εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις διοργάνωσε ψηφιακή εκδήλωση για την ελληνοαμερικανική κοινότητα. Παρ’ όλο που ομιλητές ήταν η αντικυβερνήτης της Καλιφόρνιας Ελένη Κουναλάκη, η βουλευτής της Νεβάδα Ντίνα Τάιτους και η ομογενής συμπρόεδρος της οικονομικής επιτροπής της προεκλογικής εκστρατείας Κριστίν Μπερτολίνα-Φάουστ, ειπώθηκαν κυρίως κοινοτοπίες για τη δημοκρατία και την Ελλάδα.

Σε παρόμοιο μήκος κύματος κινείται και μία επιστολή στήριξης της Χάρις που ετοιμάζουν επιφανή στελέχη της κοινότητας και η οποία μιλάει περισσότερο για τις αξίες παρά για την πολιτική ουσία του μέλλοντος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων.

Πέταξε την μπάλα στην εξέδρα

Ο Ρίτσαρντ Γκρένελ θεωρείται ο διπλωμάτης των ειδικών αποστολών του Ντόναλντ Τραμπ. Κοντά του έχει τον Ελληνοαμερικανό Χρήστο Μαραφάτσο, ο οποίος, ξεκινώντας από χαμηλά στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ το 2016, έχει καταφέρει να ανελιχθεί και να είναι σε θέση να προωθεί τα ελληνικά ζητήματα. Ο Μαραφάτσος ήταν ο βασικός συντονιστής ελληνικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στη Φιλαδέλφεια την περασμένη Τετάρτη για τη συγκέντρωση δωρεών με τιμώμενο ομιλητή τον Γκρένελ και στην οποία παρέστη «Το Βήμα».

Είναι  συνηθισμένο αμερικανοί διπλωμάτες να πετούν την μπάλα στην εξέδρα όταν ερωτώνται για την Τουρκία. Ετσι όταν ο Γκρένελ ρωτήθηκε από «Το Βήμα» για το πώς βλέπει τις σχέσεις με την Τουρκία ή εάν σκοπεύει να στηρίξει την πώληση προηγμένων όπλων στην Αγκυρα χωρίς κάποια αλλαγή στην αναθεωρητική πολιτική της, απάντησε ότι αυτή τη στιγμή είναι επικεντρωμένοι στις εκλογές. Σε άλλη ερώτηση για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, θυμήθηκε την παλαιά του κόντρα με την Ανγκελα Μέρκελ και άρχισε να την κατηγορεί για τη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ.

Στις ερωτήσεις για το εάν οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να στηρίζουν τα εν εξελίξει ενεργειακά πρότζεκτ στην Ανατολική Μεσόγειο, απάντησε υπό το πρίσμα του δόγματος «πρώτα η Αμερική».

Οπως εξήγησε, τον ενδιαφέρει να συνεργαστεί με την Ελλάδα για την προώθηση της αμερικανικής ενέργειας στην Ευρώπη, χωρίς να πει ούτε κουβέντα για το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ. Ενα εύλογο ερώτημα που θα έπρεπε να απαντηθεί στο ελληνοαμερικανικό κοινό είναι εάν θα ήθελε να δει την παραγωγή φρεγατών Constellation να γίνεται αποκλειστικά στην Αμερική ή σε σύμπραξη με την Ελλάδα.

Τέλος, το πιο ανησυχητικό ήταν ότι ο Γκρένελ δεν είχε κάτι συγκεκριμένο να πει για τη θετική ατζέντα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Οσο και εάν ακούγεται απίστευτο, σε ερώτηση για τις διμερείς σχέσεις απάντησε ότι θα ήθελε να κάνει ένα πάρτι για τη νίκη του Τραμπ στη Μύκονο. Μάλλον θα ήταν καλύτερο να μιλούσε για τη Σούδα, την οποία είχε επισκεφτεί στο τελευταίο ταξίδι του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.