Αν υπάρχει κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των προέδρων Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντιμίρ Πούτιν για την Ουκρανία, αυτό είναι η ανταλλαγή 350 ρώσων και ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου. Ομως η ανταλλαγή αιχμαλώτων δεν είναι η πρώτη στα τρία χρόνια πολέμου, όσο και αν ο Λευκός Οίκος επιχείρησε να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα του καλού κλίματος που διαμορφώνεται με το Κρεμλίνο.
Οσο για τη συμφωνία αποφυγής επιθέσεων σε ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας και της Ρωσίας για έναν μήνα, δοκιμάζεται καθημερινά στην πράξη καθώς συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί σε άλλες υποδομές και βέβαια στο μέτωπο. Είναι πλέον σαφές πως το πάρε – δώσε μεταξύ Τραμπ και Πούτιν είναι πολύ ευρύτερο.
Μετά το εδαφικό και την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας, η αμερικανική πλευρά έβαλε επίσης στο τραπέζι το ενεργειακό, παρακάμπτοντας για πολλοστή φορά την κυβέρνηση του Κιέβου. Η «παρτίδα» που άνοιξε με δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ για την τύχη του πυρηνικού εργοστασίου της Ζαπορίζια εξελίχθηκε σε «προσφορά» για την προστασία όλων των ουκρανικών πυρηνικών μονάδων, ακόμα και για «αμερικανική κυριότητα» αυτών των εργοστασίων.
Εκτός από τον σταθμό της Ζαπορίζια, που είναι εκτός λειτουργίας και υπό ρωσικό στρατιωτικό έλεγχο, η Ουκρανία διαθέτει ακόμα τρία πυρηνικά εργοστάσια, το ένα στο κέντρο και τα άλλα δύο στο δυτικό τμήμα της χώρας.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι βρέθηκε πάλι στη δύσκολη θέση να χρειάζεται να εξηγήσει τι ακριβώς συζήτησε με τον Τραμπ στο τηλέφωνο μετά την «αποκατάσταση» των σχέσεών τους. «Συζητήσαμε μόνο για τη Ζαπορίζια και του είπα πως εάν δεν ανήκει στην Ουκρανία δεν θα λειτουργήσει» διαβεβαίωσε ο Ζελένσκι, ενώ τόνισε ότι «όλα τα πυρηνικά εργοστάσια ανήκουν στον ουκρανικό λαό». Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να πάρουν τη Ζαπορίζια από τους Ρώσους, να επενδύσουν και να την εκσυγχρονίσουν, αυτό είναι ξεχωριστό ζήτημα, πρόσθεσε.
Υπάρχει όμως ακόμα μία παράμετρος, που αφορά τις επενδύσεις στην πυρηνική ενέργεια μετά το τέλος του πολέμου. Η Ρωσία έχει αποφύγει πλήγματα σε πυρηνικά εργοστάσια, όμως μέχρι πριν από μερικές ημέρες έβαζε συστηματικά στο στόχαστρο συμβατικές μονάδες παραγωγής ενέργειας και το δίκτυο διανομής που έχει υποστεί μεγάλες ζημιές. Πριν από τη ρωσική εισβολή αμερικανικές εταιρείες σχεδίαζαν την κατασκευή τουλάχιστον 5 καινούργιων πυρηνικών αντιδραστήρων στην Ουκρανία, η οποία έκανε ήδη εξαγωγές ρεύματος στην Ευρώπη. Εφόσον αρχίσει η ανοικοδόμηση, οι ενεργειακές ανάγκες θα είναι ακόμα μεγαλύτερες εντός και εκτός ουκρανικής επικράτειας.
Προς το παρόν η πολιτική Τραμπ στο Ουκρανικό μοιάζει περισσότερο με εταιρικό πλάνο για τη σταδιακή εξαγορά και διάσωση μιας μεγάλης επιχείρησης με πολλούς κλάδους παρά με την υπεράσπιση μιας χώρας που αντιστέκεται επί τρία χρόνια στην εισβολή του γείτονά της. Φαίνεται μάλιστα ότι η διαπραγμάτευση με τον Πούτιν επεκτείνεται στη Μέση Ανατολή, με την «από κοινού αντίληψη» για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν που δεν θα πρέπει να είναι ποτέ σε θέση να καταστρέψει το Ισραήλ.
