Η Τουρκία – η μεγαλύτερη και πιο διαφοροποιημένη οικονομία της Μέσης Ανατολής, με δεύτερη την ιρανική, σύμφωνα με το Bloomberg – ήταν εκείνη που, σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια του Πεκίνου, θα αποτελούσε την κορωνίδα της πρωτοβουλίας «Ζώνη και Δρόμος» στην ευρύτερη περιοχή. Αν και οι οικονομικές σχέσεις Κίνας – Τουρκίας αυξάνονται (με αργούς όμως ρυθμούς), οι διπλωματικές σχέσεις δοκιμάζονται λόγω των Ουιγούρων, της μουσουλμανικής μειονότητας, κοινής καταγωγής με τους Τούρκους, που το Πεκίνο καταπιέζει στη Δυτική Κίνα. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει επανειλημμένως εκφράσει την ανησυχία του για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ουιγούρων.
«Στο σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, και με κρίσιμους εμπορικούς δρόμους διά μέσου της Μαύρης Θάλασσας, η Τουρκία παραμένει ένας ενδιαφέρων χώρος για να παρακολουθήσουμε πώς θα εξελιχθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας» αναφέρει μελέτη του Brookings, σεβαστού αμερικανικού think tank, την οποία συνυπογράφει η Φιόνα Χιλ, πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και από τους καταθέτες-κλειδιά στην παραπομπή του προέδρου Τραμπ στη Γερουσία με το ερώτημα της καθαίρεσης.
Η συμφωνία Κίνας – Ιράν προσθέτει άλλο ένα σημείο τριβής στις σινοαμερικανικές σχέσεις. Ο πρόεδρος Τραμπ επέβαλε πριν από λίγες ημέρες κυρώσεις σε κινεζικές εταιρείες και αξιωματούχους λόγω του ότι το Πεκίνο περιόρισε την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ. Η Κίνα δήλωσε ότι θα υπάρξουν αντίποινα.
