Κατάθλιψη μετά την ευφορία: ένα φαινόμενο σύνηθες έπειτα από μεγάλα γεγονότα που προκαλούν ψυχική ανάταση. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού που τελείωσαν την περασμένη Κυριακή προκάλεσαν, κατά γενική ομολογία, ενθουσιασμό στους Γάλλους. Οι οποίοι καλούνται τώρα να διαχειριστούν τη «θλίψη» για τη μαγεία των Αγώνων που χάθηκε και να προσγειωθούν στην πεζή πραγματικότητα. Πεζή και επιπλέον ανησυχητική πραγματικότητα, διότι η Γαλλία πορεύεται εδώ και αρκετές εβδομάδες με κυβέρνηση υπό παραίτηση.
Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου που προκήρυξε ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν απομάκρυναν μεν το φάντασμα της Ακροδεξιάς της Μαρίν Λεπέν, το οποίο είχε ενισχυθεί, καθώς το κόμμα της, η Εθνική Συσπείρωση, ήταν η πρώτη δύναμη στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, αλλά δεν έδωσαν στη Γαλλία αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Το διάστημα μέχρι πριν από τους Ολυμπιακούς, τα δύο εκ των τριών μεγάλων πολιτικών μπλοκ που ανέδειξαν οι γαλλικές εκλογές, το αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), το οποίο ήλθε πρώτο με 195 έδρες και ο κεντρώος συνασπισμός Ensemble («Μαζί») του Μακρόν (δεύτερος με 168 έδρες), είχαν αρχίσει τις μεταξύ τους επαφές για την επίτευξη συμφωνίας με σκοπό την εξασφάλιση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (289 έδρες επί συνόλου 577).
Ευκαιρία ανακωχής
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν ευκαιρία για ανακωχή στις διαβουλεύσεις και στην αναζήτηση προσώπου το οποίο θα μπορούσε να τεθεί πρωθυπουργός κυβέρνησης συνασπισμού – γεγονός πρωτόγνωρο για τη χώρα. Στη Γαλλία η επιλογή του πρωθυπουργού άπτεται της αρμοδιότητας του προέδρου της δημοκρατίας. Ο Μακρόν λοιπόν ξαναρχίζει από αύριο να αναζητεί το πρόσωπο στο οποίο θα αναθέσει τον σχηματισμό κυβέρνησης, ένα πρόσωπο το οποίο θα πρέπει να είναι αποδεκτό τόσο από τον αριστερό συνασπισμό όσο και από το κεντρώο μπλοκ – εγχείρημα δύσκολο, δεδομένης της έντονης πόλωσης στη Γαλλία.
Σύμφωνα με τον «Monde», σύμβουλοι του Μακρόν θα ήθελαν ο πρόεδρος να ανακοινώσει το όνομα του πρωθυπουργού ακόμη και εντός της εβδομάδας, για να σχηματιστεί κυβέρνηση η οποία θα επεξεργαστεί τον προϋπολογισμό που πρέπει να είναι έτοιμος μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου ώστε να κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση το αργότερο την πρώτη Τρίτη του Οκτωβρίου. Επιπλέον η Γαλλία θα πρέπει, μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου, να παρουσιάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το σχέδιο για τον περιορισμό του δημοσίου ελλείμματός της. Ολες αυτές οι προθεσμίες απαιτούν τη συγκρότηση κυβέρνησης το συντομότερο δυνατόν. Κατά άλλους ωστόσο δεν είναι αρκετός ο χρόνος των διαβουλεύσεων μεταξύ των κομμάτων και των κοινοβουλευτικών ομάδων, οι οποίες θα πρέπει να εντείνουν περαιτέρω τις προσπάθειές τους για προγραμματικές συγκλίσεις.
Ενώπιον αδιεξόδου
«Αφιερώνουμε πολύ χρόνο στο «κάστινγκ» για το πρόσωπο του πρωθυπουργού και όχι αρκετό χρόνο στο τι προτίθεται να πράξει η νέα κυβέρνηση ώστε να αποτραπεί το γεγονός η χώρα να βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο» δήλωσε στον «Monde» απερχόμενος υπουργός της κυβέρνησης Ατάλ. Ο υπουργός, που διατηρεί την ανωνυμία του, τονίζει ότι ο Μακρόν δεν φαίνεται να βιάζεται ιδιαιτέρως να κλείσει την παρένθεση «του διαλείμματος από την πολιτική», το οποίο προέκυψε χάρη στους Ολυμπιακούς Αγώνες – τους οποίους ο πρόεδρος αξιοποίησε τα μέγιστα προς όφελός του μη χάνοντας ευκαιρία να φωτογραφηθεί με τους γάλλους αθλητές που κέρδισαν μετάλλια.
Το βέβαιο είναι ότι οι πιέσεις προς τον Μακρόν να ορίσει πρωθυπουργό θα αρχίσουν από αύριο να αυξάνονται. Η Αριστερά που κέρδισε τις εκλογές ανυπομονεί να δει έναν πρωθυπουργό προερχόμενο από τις τάξεις της, καθώς θεωρεί αυτονόητο ότι ως πρώτη δύναμη των εκλογών δικαιούται την πρωθυπουργία και έχει προτείνει τη Λουσί Καστέ, 37 ετών οικονομολόγο, με λαμπρό βιογραφικό, ανώτερη δημόσια υπάλληλο που διαχειρίζεται τα οικονομικά του Δήμου του Παρισιού.
Ο Μακρόν πάντως έχει στο μυαλό του τη δημιουργία ενός κυβερνητικού συνασπισμού όσο το δυνατόν ευρύτερου και σταθερού και ενός πρωθυπουργού που θα είναι «μια γνωστή προσωπικότητα με βαθιά γνώση των κρατικών υποθέσεων, σεβαστή από όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού φάσματος». Μένει να φανεί αν θα βρεθεί σύντομα αυτή η προσωπικότητα.
