Οι αντεγκλήσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου με αφορμή το κινεζικό αερόστατο απέδειξαν ότι ήταν απατηλό το φαινομενικά ήπιο κλίμα στη συνάντηση Τζο Μπάιντεν – Σι Τζινπίνγκ τον περασμένο Νοέμβριο. Πολύ σύντομα τέθηκαν εν αμφιβόλω οι «προστατευτικές μπάρες» που υποτίθεται ότι προσδιορίστηκαν κατά τη συνομιλία των δύο ηγετών στο Μπαλί της Ινδονησίας. Κι αυτό διότι η σινο-αμερικανική αντιπαράθεση είναι πολυδιάστατη, με πολλά ακανθώδη θέματα στην εκτενή διμερή ατζέντα. Υπάρχει τόση εύφλεκτη ύλη στις σχέσεις των δύο δυνάμεων που μπορεί να μην αρκούν πυροσβεστικού τύπου συναντήσεις ή δηλώσεις.
Λέγεται συχνά ότι ο Μπάιντεν είναι συνεχιστής της πολιτικής Τραμπ έναντι του Πεκίνου και αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό, αλλά πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν δύο σημαντικοί παράγοντες: η συνέχεια στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και η διακομματική συναίνεση στο θέμα της Κίνας. Η στάση των ΗΠΑ άρχισε να σκληραίνει ήδη επί των ημερών του Ομπάμα, ο οποίος ανακοίνωσε το 2011 τη «στροφή προς την Ασία» (pivot to Asia).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
