Ζυρίχη

Τι είναι η Ζυρίχη; Μην είν’ οι μεγάλες τράπεζες που έχουν την έδρα τους εκεί κάνοντάς τη διεθνές οικονομικό κέντρο; Μην είν’ η κεντρική Μπάνχοφστρασε με τα δεκάδες καταστήματα ειδών πολυτελείας που θεωρείται ένας από τους ακριβότερους εμπορικούς δρόμους στην υφήλιο; Μην είν’ η τρίτη πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς, μετά τη Σιγκαπούρη και το Παρίσι; Ολα αυτά είναι, αλλά και πολλά ακόμα που δεν έχουν να κάνουν απαραιτήτως με το χρήμα. Γιατί εκτός από… πλουσία Ευρωπαία, η Ζυρίχη είναι και καλλονή παλαιάς κοπής: με το αρχοντικό, εκτεταμένο και υποδειγματικά αναπαλαιωμένο ιστορικό κέντρο της, με τα κομψά ρεστοράν της και τα café όπου σύχναζαν προσωπικότητες σαν τον Τζέιμς Τζόις, με τις ρομαντικές διαδρομές της στις κατάφυτες όχθες της ομώνυμης λίμνης. Μια καλλονή που όπως τυλίγεται μέσα στη χειμωνιάτικη ομίχλη, έτσι όπως ξεπροβάλλει μέσα από την αχλύ που νωρίς το πρωί φοράει σαν ακριβό γουναρικό, εντυπωσιάζει με την αυστηρή και παγερή ομορφιά της.

Εφτασα προκατειλημμένος, γιατί μου την είχαν περιγράψει ως μια πόλη μάλλον βαρετή και πληκτική, η οποία ταιριάζει ταμάμ σε τραπεζίτες, επενδυτές, τεχνοκράτες και μόνο σε αυτούς. Από τη μικρή εμπειρία που αποκόμισα από την παραμονή μου, δεν θα συμφωνήσω. Εγώ περπάτησα σε μια πολύ ζωντανή πόλη. Τα café και τα εστιατόρια ήταν από το πρωί έως το βράδυ γεμάτα κόσμο. Στη λίμνη νέοι άνθρωποι έτρεχαν, ποδηλατούσαν, έκαναν γιόγκα, γυμνάζονταν ή περπατούσαν χαλαρά με τους σκύλους τους. Το κέντρο, από την παλιά πόλη έως τις πιο σύγχρονες γειτονιές με τα ακριβά καταστήματα και τις τράπεζες, έσφυζε από ζωή. Από το πρωί μέχρι το βράδυ παντού υπήρχε κίνηση, την ίδια όμως στιγμή παρατηρούσες πως οι ρυθμοί ήταν πιο χαλαροί και ανθρώπινοι από τους τρελούς ρυθμούς με τους οποίους ζούμε στην Αθήνα. Μπορεί η Ζυρίχη να μη διαθέτει την «ελαφριά» κομψότητα που έχουν οι όμορφες πόλεις της Γαλλίας ή τις συναισθηματικές εντάσεις των πόλεων της Ιταλίας (με τη συγκινητική φθορά τους), έχει όμως αξιοπρόσεκτο και αρκετά ιδιαίτερο χαρακτήρα. Εναν χαρακτήρα που ακόμα και αν δεν ταιριάζει με το μεσογειακό ταμπεραμέντο μας, αξίζει να γνωρίσουμε και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.