Είναι δύσκολο να εντάξει κάποιος τη Χριστίνα Φωκά Χατζούλη μόνο σε μία κατηγορία δραστηριοτήτων. Είναι αρχιτέκτονας, creative director, μουσικός, εικαστικός, ενώ το βιογραφικό της περιέχει και σπουδές υποκριτικής. Το ζητούμενο για την ίδια είναι η καλλιτεχνική έκφραση χωρίς περιορισμούς σε μια συγκεκριμένη τέχνη. Τον τελευταίο καιρό, όπως μας δήλωσε, εκφράζεται περισσότερο με τη μουσική και κυρίως με τη ζωγραφική – απόδειξη η πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Sub-Mind by Xristina» που θα φιλοξενείται στην Collect Society στο Κολωνάκι (Χάρητος 29) ως το τέλος Νοεμβρίου.
Γιατί επιλέξατε τον συγκεκριµένο τίτλο για την έκθεση;
«Από το «subconscious mind» (υποσυνείδητος νους). Τα τελευταία τρία χρόνια, γεγονότα στη ζωή μου με οδήγησαν στο να «σκάψω» το υποσυνείδητό μου και να φέρω στην επιφάνεια αναμνήσεις του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος. Το τι σημαίνει «αναμνήσεις του μέλλοντος» το αποκαλύπτω στο σενάριο που γράφω, το οποίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Πρόσφατα έκαψα πολλά παλιά μου γραπτά και σκίτσα-ζωγραφιές. Οταν ζωγραφίζω συνήθως μου αρέσει να αφήνω το υποσυνείδητό μου να με οδηγεί όπου θέλει εκείνο, προσθέτοντας έπειτα συνειδητά μέρη. Αυτό μου φανερώνει πολλά κομμάτια του ψυχισμού μου ή του μέλλοντος. Πλέον με έναν έλεγχο αυτού θέλω να δημιουργώ μια ευχάριστη εικόνα στο μυαλό του παρατηρητή, να δέχεται θετικά ερεθίσματα. Αυτό σημαίνει και το «subconscious mind»».
«Channeling» τιτλοφορείται ένας από τους πίνακες που θα παρουσιαστούν στην Collect Society.
Από πού εµπνευστήκατε για να δηµιουργήσετε τα έργα της έκθεσης;
«Πέρασα από ένα μετατραυματικό σοκ για ένα διάστημα και μόλις ήμουν καλύτερα ένας φίλος μού ζήτησε να του φτιάξω έναν πίνακα. Συνέχισα να ζωγραφίζω. Από μικρή ζωγράφιζα. Μια φορά διακρίθηκα και πήγα στο «Children’s Summit» στο Παρίσι. Το θέμα ήταν «Ο αθλητισμός ενώνει τα έθνη». Στο μυαλό μου η τέχνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενώσει τους ανθρώπους. Κυρίως θέλω να κρατάω τα θετικά στη ζωή και να ζω σε ένα περιβάλλον αγάπης. Πόσο ωραίο είναι να ζούμε σε μια πραγματικότητα που επικρατεί αγάπη, η ενέργεια του «clarity» (διαύγεια) και «highest frequency» (υψηλή συχνότητα, θετική ενέργεια)! Κάποια από τα έργα μου αναφέρονται σε αγγέλους και ανθρώπους που έχουν περάσει σε άλλη διάσταση».
Από τι εµπνέεστε συνήθως;
«Πηγή έμπνευσης είναι όλα τα καθημερινά ερεθίσματά μου. Είμαστε σαν κώδικες που συνεχώς προστίθεται πληροφορία στο σύστημά μας. Αυτή τη φορά πήγα πίσω στον προγραμματισμό μου και άλλαξα τον κώδικα καίγοντας παλιά μου κείμενα, ζωγραφιές και περιοριστικές σκέψεις χρησιμοποιώντας θετικές δηλώσεις (positive affirmations). Μου αρέσει να ζωγραφίζω αφηρημένα και σουρεαλιστικά θέματα που παρουσιάζουν άλλες διαστάσεις πραγματικότητας».
Πώς επιλέξατε τον συγκεκριµένο χώρο για την πρώτη σας έκθεση;
«Ο κ. Μανωλάκης, ο ιδιοκτήτης της Collect Society, είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος με πολύ μεγάλη εμπειρία στον χώρο. Μόλις κάναμε την πρώτη μας συνάντηση ένιωσα την πολύ καλή ενέργειά του. Αυτός ήταν ο λόγος που ήξερα πως αυτή η έκθεση θα γίνει και χαίρομαι πολύ για αυτό».
«The Missing Piece», ένα ακόμη έργο που θα δούμε στην έκθεση «Sub-Mind by Xristina».
Κινείστε ανάµεσα σε Νέα Υόρκη, Μαϊάµι και Αθήνα. Πώς επηρεάζει η κάθε πόλη το έργο σας;
«Εχω ζήσει σε διάφορα μέρη στον κόσμο. Μου αρέσει και το έχω συνηθίσει. Από μικρή το ήθελα. Σίγουρα ανάλογα με το πού βρίσκομαι επηρεάζονται η ψυχολογία μου και ο τρόπος σκέψης μου. Πάντα επισκέπτομαι γκαλερί, μουσεία και εκθέσεις, είναι ένα «ταξίδι μέσα σε ένα ταξίδι». Αλλά επηρεάζομαι και από ολόκληρη την κουλτούρα της κάθε πόλης, από το κοινωνικό σύνολο, τους φίλους, τα πάντα. Οσο ταξιδεύω «διαστέλλω» τον τρόπο σκέψης μου και επειδή οι άνθρωποι ως σύνολο διαρκώς εξελισσόμαστε, κάθε φορά που επιστρέφω σε ένα μέρος μετά από καιρό διακρίνω τις αλλαγές που έγιναν σε αυτό το διάστημα στη συνολική σκέψη. Κυρίως είμαι πιο χαρούμενη σε μέρη με καλό καιρό όπως το Μαϊάμι, αλλά τελικά αυτό δεν το διακρίνω στα έργα μου. Νομίζω ότι όταν ζωγραφίζω βυθίζομαι στον κόσμο μου, σαν να απομονώνομαι σε μια φυσαλίδα που μέσα βρίσκομαι εγώ και ο καμβάς. Μετά αφήνω το έργο σε ένα μέρος του χώρου και όταν το ξανακοιτάζω συμπληρώνω ή αλλάζω κάτι μέχρι να το δω με τα μάτια μου ολοκληρωμένο».
Είστε αρχιτέκτονας, creative director, µουσικός και εικαστικός. Ποια από όλες τις δραστηριότητές σας σάς εκφράζει περισσότερο;
«Ξεκίνησα ως μουσικός αφού ήμουν στο Μουσικό Σχολείο. Σπούδασα Αρχιτεκτονική και Υποκριτική. Μου αρέσουν όλες οι τέχνες. Είμαστε πολυδιάστατα όντα και είναι μαγικό το ότι έχουμε τόσους τρόπους και εργαλεία έκφρασης. Τη δεδομένη περίοδο με εκφράζουν η ζωγραφική και η μουσική. Και σε αυτό που θέλω να συνεισφέρω είναι στη συνείδηση προς το κοινό όφελος».
Αναδεικνύετε στα έργα σας τη θηλυκή σας πλευρά. Κάνετε το ίδιο και στους άλλους τοµείς στους οποίους δραστηριοποιείστε;
«Τι ακριβώς σημαίνει αναδεικνύω τη θηλυκή μου πλευρά; Ολοι μας έχουμε μέσα μας τα πάντα, και θηλυκή και ανδρική υπόσταση. Είμαι γυναίκα, οπότε ζωγραφίζω περισσότερο γυναικείες φιγούρες, επίσης αγαπώ τις γυναίκες πολύ. Δεν σκέφτομαι πως αυτό που ζωγραφίζω είμαι εγώ, αλλά μια σιλουέτα, μια μορφή. Επίσης, έχω μια πλευρά προστατευτική απέναντι στις γυναίκες. Στην αρχιτεκτονική χρησιμοποιώ μαθηματική σκέψη και η αισθητική εξαρτάται από το εκάστοτε πρότζεκτ. Στη μουσική δεν υπάρχει τέτοια διάκριση, μόνο η φωνή είναι γυναικεία ή ανδρική. Τα μηνύματα που περνάω με τους στίχους είναι προς το σύνολο και τον άνθρωπο. Πολλές φορές δεν βλέπω φύλα, ούτε στον εαυτό μου, αλλά βλέπω ενέργειες, ψυχές, ανθρώπους και προσωπικότητες. Και σε όλα να κάνω πλάκα, γιατί τελικά η ζωή είναι πιο ωραία να αντιμετωπίζεται με χιούμορ».
