Χριστίνα Αγαπάκη: Στην αιχμή της επιστήμης

Γεννημένη στη Βοστώνη από έλληνες γονείς που μετοίκησαν στις ΗΠΑ όταν ο πατέρας της έγινε δεκτός για μεταπτυχιακό στο MIT, η Χριστίνα Αγαπάκη (www.agapakis.com) εξερευνά τα τελευταία χρόνια ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο μέσα στο οποίο συναντιούνται και αλληλεπιδρούν η μικροβιολογία, η τεχνολογία, η τέχνη και η ποπ κουλτούρα. Την περίοδο που ολοκλήρωνε το διδακτορικό της στο Χάρβαρντ παρήγαγε καύσιμο υδρογόνου από βακτήρια, έχει διδάξει στη σχολή βιομοριακής μηχανικής του UCLA και σήμερα κατέχει τη θέση της creative director στην πρωτοποριακή εταιρεία Ginkgo Bioworks που ασχολείται με τον προγραμματισμό των κυττάρων και την εφαρμογή βιολογικών τεχνικών στις μεγάλες βιομηχανίες με σκοπό τη δημιουργία πιο φιλικών στο περιβάλλον πρακτικών.

Αγαπούσατε πάντα τις επιστήμες; Τι ήταν αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον στη βιοτεχνολογία;
«Οι γονείς μου ενθάρρυναν το ενδιαφέρον που έδειξα από νωρίς για την επιστήμη και δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην ενθουσιάζεται όταν μάθαινε για αυτόν το τομέα και τη φύση. Μου άρεσε πολύ να επισκέπτομαι το Μουσείο Επιστημών και να βλέπω το «Star Trek» και σιγά-σιγά ερωτεύτηκα τη βιοτεχνολογία, μέσω ενός συνδυασμού εμμονής με το «Τζουράσικ Παρκ», πληροφόρησης για το Human Genome Project (σ.σ.: τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος) από τις ειδήσεις και γνώσης για το πώς τα κύτταρά μας παράγουν ενέργεια από τη συμμετοχή μου σε έναν διαγωνισμό. Στο Κολέγιο σπούδασα Βιολογία και Χημεία και εστίασα στη Φαρμακευτική γιατί θεωρούσα πως η Ιατρική ήταν το πεδίο μέσω του οποίου αυτά που μάθαινα μπορούσαν να έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στον κόσμο. Οταν άρχισα το μεταπτυχιακό μου γνώρισα τη φημισμένη βιολόγο μηχανικό Πάμελα Σίλβερ και μου είπε για τη συνθετική βιολογία και για όλους τους τρόπους με τους οποίους η βιοτεχνολογία θα αλλάξει το μέλλον του ανθρώπου, από την παραγωγή πιο βιώσιμων τροφών και υλικών μέχρι την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Εγινα μέλος της ομάδας του εργαστηρίου της και από τότε εργάζομαι ως συνθετική βιολόγος».