Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που ξεκίνησαν τα blogs στο Internet. Ηταν τέλη της δεκαετίας του ’90. Οι εφημερίδες πουλούσαν χιλιάδες φύλλα – ειδικά κάποιες κυριακάτικες, εκατοντάδες χιλιάδες. Ηταν ο καιρός που είχαμε δεκάδες περιοδικά στα περίπτερα – θυμόμαστε ακόμη τα περιοδικά που «πουλούσαν» lifestyle, αλλά η αλήθεια είναι πως υπήρχαν περιοδικά για τα πάντα: άλλα ήταν φθηνά και γεμάτα κουτσομπολιά, άλλα εξειδικευμένα και επιστημονικά, άλλα «γυναικεία» και άλλα «ανδρικά». Γινόταν τότε μεγάλη συζήτηση για τη γλώσσα των Μέσων και για τη φθορά της: παρότι κανείς δεν προδίκαζε την πτώση των πωλήσεων, πολλοί έβλεπαν στο «μπουμ» των εκδόσεων πολλές κουρασμένες υπογραφές. Εφταιγε σίγουρα ότι αρκετοί γραφιάδες μοιράζονταν σε πολλά: ένας καλός δημοσιογράφος δούλευε σίγουρα για μία εφημερίδα και είχε και συνεργασίες με δύο και τρία περιοδικά, ανάλογα με το αντικείμενό του. Οι διαφημιστικές έφεραν συνεχώς χρήματα και οι εκδοτικές επιχειρήσεις έμπαιναν στο Χρηματιστήριο, έχοντας ως περιουσιακό στοιχείο μόνο τα γραφεία τους – άντε και μερικούς τίτλους περιοδικών ή συχνότητες ραδιοφωνικών σταθμών. «Εβρεχε» χρήμα και κανένας δεν έπαιρνε στα σοβαρά το Internet και τα blogs του. Τα πρώτα τέτοια είχαν άλλωστε και ένα αδιάφορο (για να μην πω θλιβερό) φορμάτ. Πού και πού έβλεπες καμιά φωτογραφία – το σύνηθες ήταν κείμενα σε λευκό φόντο. «Ποιος τα διάβαζε», λέγανε, «αυτά τα πράγματα;».
Αν οι υπεύθυνοι των εφημερίδων και των περιοδικών δεν ήταν κλεισμένοι στο θερμοκήπιο της ματαιοδοξίας τους θα διαπίστωναν ωστόσο ότι εκεί κάτι νέο είχε γεννηθεί. Η γραφή των bloggers ήταν φρέσκια. Οι ιδέες δεν έλειπαν. Οι οπτικές γωνίες είχαν ενδιαφέρον, κυρίως μπορούσες να βρεις και να διαβάσεις τα πάντα. Πολιτικές επισημάνσεις που δεν μπορούσαν να γίνουν στις σοβαροφανείς εφημερίδες μας. Δυσοίωνες οικονομικές προβλέψεις που δυστυχώς βγήκαν αληθινές. Κυρίως προσωπικές ιστορίες: όποιος έγραφε στα πρωτόλεια blogs της εποχής κατέθετε κάτι από τη ζωή του την ίδια. Δεν έβρισκε μεγάλο κοινό, είναι αλήθεια. Internet είχαν λίγοι και όσοι είχαν ήταν ακόμη πολύ δύσκολο να ανακαλύψουν τι γράφει ποιος και πού. Αλλά, υπογείως, υπήρχε ένα ρεύμα που φούσκωνε: όταν τελειοποιήθηκαν οι ιντερνετικές μηχανές αναζήτησης, άρχισε να γίνεται εύκολο να βρεις ό,τι ήθελες. Στον ωκεανό που είχες μπροστά σου ήταν δεδομένο ότι το σερφάρισμα θα ήταν ολοένα και πιο συναρπαστικό. Ο κόσμος της ενημέρωσης άλλαξε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
