Είτε τις πούμε αμμοθίνες είτε αμμόλοφους, είτε βρίσκονται στην έρημο είτε σε παράκτια περιοχή, το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα θαύμα της φύσης που χρειάζεται χιλιάδες χρόνια για να σχηματιστεί. Και ύστερα έρχεται ο άνθρωπος με το αυτοκίνητο και τη μπουλντόζα του και τις ισοπεδώνει γιατί θέλει να δημιουργήσει ένα οικόπεδο και να χτίσει με απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα.
Ευτυχώς αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση του UCCA Dune Art Museum, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε ένα θέρετρο με βίλες ονόματι Aranya Gold Coast Community σε προάστιο της παραθαλάσσιας πόλης Κινχουανγκντάο στη Βορειονανατολική Κίνα, 300 χιλιόμετρα από το Πεκίνο. Και αυτό γιατί όταν το αρχιτεκτονικό γραφείο OPEN Αrchitecture βρέθηκε αντιμέτωπο με την πρόκληση του σχεδιασμού ενός κτιρίου με τις συγκεκριμένες συντεταγμένες, και μάλιστα του «επινείου» του δυναμικού και ανεξάρτητου ιδρύματος για τη σύγχρονη τέχνη Ullens Center for Contemporary Art, με βασική έδρα του το Πεκίνο, αποφάσισε να επενδύσει στην απλότητα, στην αγνότητα και στην καθαρότητα και να το δημιουργήσει εντός του φυσικού περιβάλλοντος που θα το πλαισίωνε υπό άλλες συνθήκες.
Με έμπνευση από τα παιδιά που αγαπούν να σκάβουν στην άμμο, οι αρχιτέκτονες έσκαψαν με τη σειρά τους κάτω από τους αμμόλοφους και δημιούργησαν μια σειρά από «λαγούμια» προκειμένου να προκύψει ένα υπόγειο κτίριο με διακλαδούμενες σήραγγες, κοινώς galleries. Ετσι λοιπόν, ύστερα από ένα μακρύ, σκοτεινό τούνελ που οδηγεί σε μια μικρή ρεσεψιόν, ο χώρος ανοίγει και εμφανίζονται η μία αίθουσα μετά την άλλη, δέκα τον αριθμό. Μαζί και με ένα café συνδέονται μεταξύ τους με έναν οργανικό, ομαλό τρόπο που θυμίζει τις στοές των σπηλαίων. Η αναφορά δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς οι αρχιτέκτονες υπογραμμίζουν ότι «στους τοίχους των σπηλαίων εμφανίστηκαν εξάλλου τα πρώτα δείγματα ζωγραφικής» προκειμένου να συνδέσουν τη σχεδιαστική ιδέα τους με τη χρήση του κτιρίου ως μουσείου για τη σύγχρονη τέχνη.
Τώρα, οι αίθουσες είναι ιδιαίτερα φωτεινές χάρη στις ακτίνες του ήλιου, καθώς το φως πέφτει μέσα από φεγγίτες στην οροφή του κτιρίου. Ορισμένες μάλιστα από αυτές έχουν μεγάλα ανοίγματα που βγάζουν στην παραλία της Θάλασσας Μποχάι στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι επιφάνειές τους είναι όλες από τσιμέντο, το οποίο χυτεύτηκε μέσα σε ξυλότυπο που δημιούργησαν ντόπιοι καραβομαραγκοί. Τα αποτυπώματα της χειροποίητης ξύλινης κατασκευής είναι εμφανή πάνω στους τοίχους και αυτή η ακατέργαστη χροιά ευθύνεται για το απροσποίητο, φυσικό αποτέλεσμα που εντείνει την αίσθηση της αρμονικής συνύπαρξης φύσης και αρχιτεκτονικής, ένα σταθερό μέλημα στις δουλειές του OPEN Αrchitecture. Η οροφή είναι βέβαια καλυμμένη με άμμο και κατ’ αυτόν τον τρόπο διατηρείται το κτίριο δροσερό στο εσωτερικό του στη διάρκεια του καλοκαιριού. Επιπλέον, για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας αντί για air conditioning έχει τοποθετηθεί ένα χαμηλό ενεργειακά γεωθερμικό σύστημα με μηδενικές εκπομπές ρύπων.
Ο πρωτότυπος σχεδιασμός του κτιρίου μέσα στις αμμοθίνες χαρακτηρίζεται ως «πειραματικός» από τους αρχιτέκτονες Λι Χου και Χουάνγκ Γουεντζίνγκ του γραφείου OPEN Αrchitecture. «Μα όλη η χώρα συνιστά ένα πείραμα» εξηγούσε ο Χου το σκεπτικό πίσω από το κόνσεπτ στον ξένο Τύπο. «Πολλά πράγματα αλλάζουν με δραματικούς ρυθμούς, και πρώτα απ’ όλα η ζωή. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθούμε να ζούμε στις πόλεις που κληρονομήσαμε. Το πλεονέκτημα από αυτή την κατάσταση είναι ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν και να δημιουργήσουμε μια νέα αρχιτεκτονική». Για παράδειγμα, στο προσεχές μέλλον σκοπεύουν να ανεγείρουν άλλο ένα κτίριο πλησίον του UCCA Dune Art Museum που θα αναδύεται από τη θάλασσα σαν βράχος και θα συνδέεται με το μουσείο χάρη σε ένα μονοπάτι. Θα λέγεται Sea Art Museum και θα λειτουργήσει κυρίως ως χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνών. Η ιδιαιτερότητά του; Οταν θα ανεβαίνει η παλίρροια, θα είναι προσβάσιμο μόνο με βάρκα και έτσι θα δημιουργεί τον πιο ενδιαφέροντα «Διάλογο δίπλα στη θάλασσα» μαζί με το παρακείμενο «θαμμένο» μουσείο.
