Washington, d.c.

Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείς την Ουάσιγκτον D.C. είναι η άνοιξη, τότε που τα δέντρα είναι καταπράσινα και ανθισμένα, ειδικά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου, οπότε οι λουλουδιασμένες κερασιές επιβάλλονται με την αποστομωτική ομορφιά τους. Eχει πολύ πράσινο η πόλη και αυτό, ειδικά όταν στον ουρανό λάμπει ο ήλιος, μπορεί να την κάνει ανάλαφρη και ανοιχτόκαρδη τη στιγμή που παραμένει μια μεγαλοπρεπής πρωτεύουσα. Μια πόλη που, για να πω την αλήθεια, δεν μου φάνηκε και τόσο… πόλη. Σχετικά χαμηλή δόμηση (ώστε να μην κρύβεται το ολόλευκο, χτισμένο σε έναν μικρό λόφο, κτίριο του Καπιτωλίου), πάρκα και κήποι, λίγα μαγαζιά (σε σχέση με άλλες αμερικανικές μεγαλουπόλεις), ένα κέντρο αποκλειστικά με γραφεία και κυβερνητικά κτίρια και γύρω-γύρω ήσυχα προάστια. Εκτός από το Καπιτώλιο, κάπου στη μέση του οικιστικού ιστού βρίσκεται και ο Λευκός Οίκος που από κοντά μου φάνηκε πιο μικρός από όσο τον νόμιζα. Αλλά και πιο κομψός. Αυτή είναι εν συντομία η Ουάσιγκτον D.C. Σίγουρα δεν θα την επιλέξει όποιος θέλει έναν προορισμό όπου θα ξεφαντώνει με έντονους ρυθμούς τη νύχτα, όπως π.χ. μπορεί να κάνει στη Νέα Υόρκη, ή όπου θα συμμετέχει στην τρέλα και στην ανεμελιά που απαντάται σε γειτονιές του Σαν Φρανσίσκο και του Λος Aντζελες. Εδώ όλα είναι τακτοποιημένα, είναι ήσυχα, είναι comme il faut. Αυτό μου αρέσει, άλλος μπορεί να το βρει βαρετό. Oμως, ακόμη και εκείνος ας αφιερώσει στην Ουάσιγκτον έστω δύο-τρεις ημέρες. Για να δει έναν άλλον τρόπο ζωής, διαφορετικό από τον δικό μας. Και γιατί δεν παύει να είναι ένα όμορφο μέρος.

Δεν γνωρίζω πόσο σκληρά εργάζονται όλοι οι άνθρωποι που είδα να μπαινοβγαίνουν στα κτίρια με τα κυβερνητικά – και όχι μόνο – γραφεία, εκείνο όμως που κατάλαβα είναι πως προτού ξεκινήσουν τη δουλειά ή μόλις την τελειώσουν, το ρίχνουν μετά μανίας στο τζόγκινγκ. Νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα στις όχθες του ποταμού Πότομακ χιλιάδες άνθρωποι φορούσαν ακριβά αθλητικά ρούχα και παπούτσια, άκουγαν μουσική από τα ακουστικά των τελευταίας γενιάς τηλεφώνων τους και έτρεχαν. Σχεδόν ένιωθες άσχημα που εσύ απλώς περπατούσες. Καταπράσινο περιβάλλον, τεράστια καλοστρωμένα πεζοδρόμια, ησυχία. Αίσθηση ευζωίας. Και πίσω από το παραποτάμιο Georgetown Waterfront Park με τα πλήθη των δρομέων, η Τζόρτζταουν, η πιο παλιά και πιο όμορφη γειτονιά της πόλης, με τις βιλίτσες της. Εκεί βρίσκεται το Old Stone House, το παλαιότερο σπίτι της Ουάσιγκτον, που χτίστηκε το 1765. Aλλες ενδιαφέρουσες κατοικίες (κυρίως του 18ου αιώνα) βρίσκονται στη N Street, ΝW. Στο νούμερο 3017 μάλιστα είχε ζήσει και η Τζάκι Κένεντι-Ωνάση για έναν χρόνο, αμέσως μετά τη δολοφονία του συζύγου της, του προέδρου Τζον Κένεντι. Το περπάτημα έως το κοιμητήριο του Oak Hill, πάντα στην Τζόρτζταουν, είναι απόλαυση.