Υπήρχαν σκέψεις πολλές στην άκρη του μυαλού για την αρχή του συγκεκριμένου κειμένου. Αλλες με δόση υπερβολής. Κάποιες άλλες βασισμένες σε ρετρό ιστορίες. Σε ακούσματα των παλιών. Τα δάχτυλα σε ετοιμότητα για να πατήσουν τα πλήκτρα. Ξανά μανά νέες εικόνες από την πρόσφατη στέψη. Μα τι είναι τελικά η Λίβερπουλ; Το ερώτημα φαντάζει απλό. Και είναι απλό. Μα χρειάστηκε να γραφτούν και να σβηστούν αμέτρητες προτάσεις από το κείμενο προτού καταλήξουμε στην απάντηση. Ετσι είναι τα απλά ερωτήματα. Πολλές φορές δεν βρίσκεις… απάντηση.
Χτισμένη στη θάλασσα και ταξιδεμένη. Ταξίδια μεγάλα. Κάποια ευχάριστα και ορισμένα δραματικά. Ολα όμως μέρος της ιστορίας και κομμάτι της περηφάνιας. Το λιμάνι, η ομάδα, η εργατιά της πόλης. Το γήπεδο-μύθος. Ο Σάνκλι, ο Πέισλι, ο Φάγκαν, ο Νταλγκλίς, ο Ρας. Και ο Κλοπ, ναι, και ο Γιούργκεν. Το βαθύ απέραντο κόκκινο για να ενώνει τις γενιές. Το liver bird στην καρδιά και ένας αδιάκοπος αγώνας στο πέρασμα των χρόνων. Ο ύμνος για την απέραντη αγάπη. Η υπόσχεση πως δεν θα περπατήσει ποτέ μόνη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
