Το ραντεβού μας δόθηκε στις 8.30 το πρωί και ο Βασίλης Μίχας είναι συνεπής στην ώρα του. Το πρωινό ξύπνημα δεν είναι κάτι που τον δυσκολεύει. «Είμαι πρωινός τύπος. Θέλω να έχω μπροστά μου όλη την ημέρα» λέει, ενώ κάθεται απέναντί μου και προετοιμάζεται για τη φωτογράφισή του που πραγματοποιήθηκε στον εμβληματικό χώρο του Athénée.
Η εξοικείωσή του με τον φακό είναι φανερή, ένα δώρο που φαίνεται να κέρδισε από τα χρόνια της ενασχόλησής του με το μόντελινγκ. Βέβαια, ο Βασίλης Μίχας δεν είναι απλά ένας πολύ όμορφος άνδρας, αλλά ένας άνθρωπος που μοιάζει να δίνεται με πάθος στα πράγματα. Κάπως έτσι τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε την πορεία του στον χώρο της υποκριτικής καταφέρνοντας προτού κλείσει τα 30 του χρόνια να έχει στο ενεργητικό του δυνατές συνεργασίες, έχοντας παίξει μάλιστα και στην πρώτη σκηνή της χώρας, στο Εθνικό Θέατρο.
Αυτά ακριβώς τα στοιχεία διέκρινε επάνω του ο Αντρέας Γεωργίου που τον κάλεσε να γίνει αναπόσπαστο μέρος της πετυχημένης σειράς του Μega «Η γη της ελιάς», ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα του Χρήστου. «Το να συνεργάζομαι με ηθοποιούς όπως η Λυδία Κονιόρδου, η Μάρω Κοντού, ο Νίκος Γαλανός, η Αντζελα Γκερέκου, ο Γιώργος Παρτσαλάκης αποτελεί ένα τεράστιο σχολείο για εμένα» αναφέρει. «Οχι, μόνο για την υποκριτική τους ικανότητα, που είναι τεράστια, αλλά κυρίως για τον τρόπο σκέψης τους. Με συναρπάζει η μόρφωση και η πείρα που έχουν αποκτήσει μέσα από το θέατρο, αλλά και από την ίδια τη ζωή. Φέρουν ποιότητα στον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν και εγώ κάθομαι και τους χαζεύω προσπαθώντας να πάρω από αυτούς όσο περισσότερα μπορώ» λέει χαρακτηριστικά.
©Νίκος Κόκκας
Κύριε Μίχα, πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας µε τον Αντρέα Γεωργίου και τη σειρά «Η γη της ελιάς»; Τι εκτιµάτε περισσότερο σε εκείνον;
«Ολα έγιναν με τον πιο συνήθη τρόπο για μια δουλειά. Μου ζήτησε να κάνουμε ένα ραντεβού, συναντηθήκαμε και αφού μου είπε για τον ρόλο και όλα τα διαδικαστικά, συμφωνήσαμε να είμαι στη «Γη της ελιάς». Εκτιµώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι µου έδωσε τη δυνατότητα να συµµετέχω σε µία σειρά που οι ιστορίες εξελίσσονται και γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες».
Μιλήστε µας για τον χαρακτήρα που υποδύεστε στη σειρά, τον Χρήστο. Εχει κοινά σηµεία µε εσάς;
«Ο Χρήστος έχει μια πολυδιάστατη προσωπικότητα και επιδεικνύει μια, με την καλή έννοια, «αφέλεια», αν θέλετε, σε κάποιες από τις αντιδράσεις του. Αυτή την «αφέλεια» την έχω και εγώ πολλές φορές στη ζωή μου. Δεν θέλω να κάνω δεύτερες και τρίτες σκέψεις για κάποιον, θέλω οι σχέσεις να ρέουν ακόμα και αν δεν έχουν καλό τέλος».
Αλήθεια, ποια ήταν για εσάς η πιο δύσκολη σκηνή που µέχρι στιγµής αντιµετωπίσατε στα γυρίσµατα;
«Δεν δυσκολεύομαι ιδιαίτερα στις σκηνές. Προσπαθώ να είμαι συγκεντρωμένος πριν ξεκινήσει να γράφει η κάμερα και έτσι καταφέρνω να μπαίνω στον κόσμο του ήρωα και στην κατάσταση που βιώνει. Ακόμα και στις πιο δύσκολες σκηνές χάνομαι τελείως μέσα στον ρόλο και γίνομαι αυτός που πρέπει να υποδυθώ. Περισσότερη προσπάθεια χρειάζεται στο να συγκεντρωθώ πριν παρά να ανταποκριθώ σε οποιαδήποτε δύσκολη σκηνή».
©Νίκος Κόκκας
Βλέπετε ποτέ τον εαυτό σας στην τηλεόραση; Τον κρίνετε;
«Αυτό είναι ένα πολύ περίεργο ζήτημα… Σε κάποιες σκηνές με βλέπω και λέω «άντε, τα καταφέραμε» και σε κάποιες άλλες θέλω να κρυφτώ… Νομίζω πως κάθε ηθοποιός το παθαίνει και αυτό ακριβώς το γεγονός είναι που μας κάνει να προσπαθούμε συνέχεια να εξελιχθούμε όλο και περισσότερο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν υπάρχει ταβάνι στη βελτίωση της υποκριτικής μας ικανότητας. Κάθε μέρα πρέπει να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος και αυτό είναι πολύ γοητευτικό».
Εχετε δηλώσει ότι ο πατέρας σας είναι Ελληνας και η µητέρα σας κατάγεται από την Αλβανία. Εχετε βιώσει ρατσισµό;
«Οχι, γιατί δεν έχω κάποιο θέμα με τις δύο καταγωγές μου. Ξέρετε, έχω και λίγο κουραστεί να απαντάω σε αυτή την ερώτηση. Αλλωστε εγώ μίλησα γι’ αυτό το θέμα από την πρώτη μου κιόλας συνέντευξη. Απλά δεν νομίζω πως θα συνέχιζε να μου γίνεται αυτή η ερώτηση μετά από τόσες αναφορές και τόσες συνεντεύξεις αν η μητέρα μου ήταν από τη Γαλλία».
Οταν ήσασταν παιδί, θέλατε να γίνετε ποδοσφαιριστής, όµως τρεις τραυµατισµοί σάς στέρησαν το όνειρό σας. Είστε άνθρωπος που τελικά ξεπερνάτε εύκολα τις δυσκολίες;
«Οχι και πολύ εύκολα (γέλια). Ακόμα όταν βλέπω ποδόσφαιρο μπορεί να μελαγχολήσω. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που μου παίρνει χρόνο για να ξεπεράσω ό,τι με έχει τραυματίσει συναισθηματικά. Από την άλλη, δεν το κάνω θέμα, το παλεύω μόνος μου, δεν γκρινιάζω».
Εχετε περάσει δηλαδή και σκοτεινές περιόδους;
«Βέβαια, όταν αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο και όταν μπήκα στη διαδικασία να χάσω πολλά κιλά για να πάω σε castings, όταν εργαζόμουν ως μοντέλο, για τις εβδομάδες μόδας του Μιλάνου και του Παρισιού. Και στις δύο περιπτώσεις δυσκολεύτηκα πολύ, με διαφορετικό βέβαια τρόπο, και έχασα τελείως την ισορροπία μου. Ηταν σκοτεινές περίοδοι αυτές οι δύο».
Φαίνεστε πάντως άνθρωπος που δουλεύετε συνεχώς µε τον εαυτό σας. Για παράδειγµα, έχετε δηλώσει ότι έχετε κάνει ψυχοθεραπεία. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν σε αυτή την εσωτερική αναζήτηση;
«Δεν πρέπει να υπάρχουν λόγοι για να στραφεί κάποιος προς τα μέσα. Ολοι φέρουμε τα τραύματά μας, τις συναισθηματικές αναπηρίες μας, τις κακές πλευρές μας, τις οποίες πρέπει να βρούμε, να τις αντικρίσουμε και όσο το δυνατόν να τις επουλώσουμε. Το να ψάχνεις και να βελτιώνεις τον εαυτό σου είναι για εμένα ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να κάνει κάθε άνθρωπος».
Ξεκινήσατε, όπως είπατε, από το µόντελινγκ. Από τον χώρο αυτόν πήρατε µαθήµατα;
«Πολλά. Το πιο σημαντικό είναι πως μολονότι πρόκειται για ένα επάγγελμα που έχει να κάνει καθαρά με την εξωτερική εικόνα, το ίδιο το επάγγελμα είναι αυτό που τελικά σε προσγειώνει, ακριβώς γιατί για αυτή την εμφάνισή σου κρίνεσαι συνεχώς και λόγω αυτής δέχεσαι και δεκάδες απορρίψεις. Αυτό το γεγονός σε γειώνει αρκετά και μαθαίνεις να μη θεωρείς τον εαυτό σου κάτι ιδιαίτερο».
Φτάσατε ως µοντέλο να συνεργάζεστε µε σπουδαίους οίκους όπως ο Roberto Cavalli. Γιατί αποφασίσατε να βάλετε µια τελεία σε αυτή την καριέρα σας;
«Δεν έβαλα τελεία. Απλώς όταν μου προέκυψε η υποκριτική, μου άρεσε και άρχισα να δίνομαι όλο και περισσότερο σε αυτήν. Αλλωστε, η υποκριτική θέλει πολύ περισσότερο χρόνο και συγκέντρωση, οπότε προχωρώντας έγινε η προτεραιότητά μου».
Αυτά τα χρόνια που είστε στον χώρο της υποκρ4ιτικής έχετε νιώσει άνθρωποι να σας κοιτούν µε καχυποψία επειδή ξεκινήσατε από τον χώρο του µόντελινγκ;
«Δεν έχω αισθανθεί κάτι τέτοιο και νομίζω πως αυτό έχει να κάνει και με το πώς μπήκα σε αυτόν τον χώρο. Ο,τι και να έχει σκεφτεί κάποιος για εμένα από πριν, όταν με βλέπει στη δουλειά νομίζω ότι καταλαβαίνει πως την αντιμετωπίζω και την κάνω σοβαρά. Η πρόθεσή μου είναι να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος στον ρόλο μου. Ε, αυτό, είτε αρέσω είτε δεν αρέσω σε κάποιον ως ηθοποιός, δεν μπορεί να μου αμφισβητηθεί».
Είστε αντικειµενικά ένας πολύ όµορφος άνδρας. Φοβάστε µήπως η εικόνα σας σάς παγιδεύσει σε συγκεκριµένους ρόλους; Πόσο εύκολα θα «τσαλακωνόσασταν» για έναν ρόλο;
«Νομίζω πως οι σκηνοθέτες και οι δημιουργοί έχουν το ένστικτο να καταλάβουν αν ένας ηθοποιός μπορεί να κάνει και άλλα πράγματα, που δεν έχουν να κάνουν με την εμφάνισή του. Τώρα, αν θέλει κάποιος να δει αν είμαι όντως πρόθυμος να τσαλακωθώ, μπορεί απλά να παρακολουθήσει το Ιnstagram μου. Εκεί θα δει πόσο με ενδιαφέρει το πώς εμφανίζομαι (γέλια)».
Πριν από δύο χρόνια παίξατε στο Εθνικό Θέατρο, στην παράσταση «Το καινούργιο σπίτι» του Κάρλο Γκολντόνι, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Τι θυµάστε πιο έντονα από αυτή τη συνεργασία;
«Ηταν μια συναρπαστική εμπειρία. Ηταν η πρώτη φορά που ανέβαινα σε θεατρική σκηνή. Στο μυαλό μου είναι ακόμα σαν όνειρο, σαν να μην ήμουν εγώ: ο Γιάννης Σκουρλέτης, οι συντελεστές, ήταν όλο κάτι τόσο ωραίο που ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω… Ανυπομονώ να ανέβω πάλι στη σκηνή και να νιώσω αυτό το τόσο μαγικό συναίσθημα».
Το σινεµά σάς ενδιαφέρει;
«Ο,τι έχει να κάνει με την υποκριτική με ενδιαφέρει. Το θέατρο, από το οποίο έχω πάρει μια μικρή γεύση, ήταν για εμένα κάτι που θέλω σαν τρελός να ξανακάνω. Κινηματογράφο δεν έχω κάνει ακόμα, αλλά θα ήθελα πολύ να δοκιμαστώ και σε αυτό. Ο,τι και να έρθει στον δρόμο μου, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το κάνω με ενθουσιασμό και πολλή δουλειά. Θέλω να κάνω το καλύτερο δυνατό και για εμένα αλλά και για τους σκηνοθέτες που θα με επιλέξουν».
Αλήθεια, ποιοι είναι οι ηθοποιοί που θαυµάζετε;
«Δεν θα σας πω ονόματα, αλλά με συγκλονίζουν οι ηθοποιοί που τους βλέπεις στον ρόλο τους και λες ότι έχουν γίνει έναν με αυτόν. Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί, Ελληνες και ξένοι, που νιώθεις πως αυτό που παίζουν δεν θα μπορούσε να το κάνει κανένας άλλος. Το όνειρό μου είναι παίξω κάποια στιγμή και εγώ έτσι έναν ρόλο. Να γίνω το ένα και το αυτό με τον ήρωα».
Εχετε δηλώσει ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο µοναχικό από µια selfie. Σας προβληµατίζει η εξάρτηση της γενιάς σας από τα social media;
«Με προβληματίζει ό,τι εμπεριέχει εμμονή και εξάρτηση. Είτε αυτό είναι η ενασχόληση με τα social media είτε αυτό είναι να τρως αυστηρά και μόνο μαρούλια. Τίποτα δεν είναι κακό αν αυτό δεν γίνει έμμονη ιδέα και υπάρχει ένα μέτρο».
Ο έρωτας έχει παίξει σηµαντικό ρόλο στη ζωή σας µέχρι στιγµής; Ποιο είναι το πιο τρελό πράγµα που έχετε κάνει για µια αγάπη;
«Ο έρωτας και η αγάπη είναι από μόνα τους μια μεγάλη τρέλα. Και μόνο αυτά που σκεπτόμαστε και μας απασχολούν όταν ερωτευόμαστε είναι εντελώς παρανοϊκά…».
Στη σειρά βιώσατε την απιστία από τη σύντροφό σας. Στη ζωή πιστεύετε ότι ο άνθρωπος µπορεί να είναι µονογαµικό ον;
«Μπορεί να είναι και μονογαμικό και πολυγαμικό ον, ανάλογα. Το θέμα είναι να είμαστε ειλικρινείς και να μην πληγώνουμε ανθρώπους. Πρέπει να προσέχουμε να είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος με τον απέναντι και να μη στενοχωρούμε, ούτε να στενοχωριόμαστε».
Εσείς θα µπορούσατε να συγχωρήσετε µια απιστία;
«Μπορεί και ναι. Δεν είμαι ποτέ απόλυτος σε τέτοια θέματα».
Στη σκηνή ζείτε πάθη, στη ζωή τα αναζητείτε;
«Δεν αναζητώ κάτι. Μου αρέσει να έρχονται τα πράγματα όπως είναι να έρθουν. Πάθη, λάθη, ηρεμία, γαλήνη, όλα για τους ανθρώπους είναι. Μήπως και να αναζητήσω εγώ κάτι, σημαίνει ότι θα μου συμβεί κιόλας; Οπότε ας έρθει ό,τι είναι να έρθει και βλέπουμε…».
Στη ζωή ποια είναι τα καταφύγιά σας;
«Εχω πάθος με τον αθλητισμό. Μου αρέσει πολύ η άθληση και νιώθω ότι κάνει τρομερά καλό στη διάθεσή μου. Αν δεν κάνω κάποιου είδους γυμναστική για πολλές μέρες, χαλάει η διάθεσή μου».
Ποια είναι τα επόµενα σχέδιά σας;
«Από τα παραπάνω νομίζω θα καταλάβατε πως δεν κάνω και πολλά σχέδια (γέλια). Πορεύομαι με τις καλύτερες προθέσεις προς το μέλλον και εύχομαι και το μέλλον να έχει καλές προθέσεις για εμένα…».
ΙΝFO
«Η γη της ελιάς»: Κυριακή έως και Παρασκευή, στις 21.00, στο Mega.
Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στο café-restaurant Athénée (Βουκουρεστίου 9 & Πανεπιστημίου, Αθήνα).
