Μια πρόσκληση σε ταλαντούχους και καταξιωμένους δημιουργούς για να συνυπάρξουν και να πειραματιστούν με τη μικρότερη κλίμακα της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Τα τρίπτυχα που έχει παρουσιάσει στο Μπαλέτο της ΕΛΣ ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, Κωνσταντίνος Ρήγος, δίνοντας βήμα σε άξιους δημιουργούς, εξοικειώνουν ένα ευρύτερο κοινό με ετερόκλητες εκφάνσεις του σύγχρονου χορού.
Οπως θα πει ο ίδιος στο BHMAgazino: «Περιέχουν συναρπαστικές αντιθέσεις στη χορογραφική τους επιφάνεια αλλά και αισθητική συνάφεια στο βάθος. Κάθε έργο αναδεικνύει τις σύγχρονες ποιότητες των χορευτών του Μπαλέτου της ΕΛΣ που πειραματίζεται και δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε φόρμες μικρότερης κλίμακας». Μετά λοιπόν από τα «Human Behaviour» και «Human Nature» στα οποία ο Ρήγος είχε συνεργαστεί με τους Ερμίρα Γκόρο – Γιάννη Μανταφούνη και Χάρη Γκέκα – Γκεντιάν Ντόντα αντίστοιχα, προσκαλεί τον ιταλό χορογράφο Ντιέγκο Τορτέλλι και την Εύα Γεωργιτσοπούλου για να συνυπάρξουν δημιουργικά στο τρίπτυχο «Colors». Ενας τίτλος που αντανακλάται «μέσα από τους σκηνικούς χρωματισμούς του κάθε έργου, καθώς το πράσινο χρώμα κυριαρχεί στο «Hole in Space» του Ντιέγκο Τορτέλλι, το κόκκινο διαπερνά το «W(h)oman» της Εύας Γεωργιτσοπούλου, ενώ το «Les Nuits d’été», που ολοκληρώνει και το τρίπτυχο, είναι βουτηγμένο στο κίτρινο χρώμα» θα πει στο BHMAgazino ο Κωνσταντίνος Ρήγος. «Ο τίτλος, επίσης, αντανακλά με έναν τρόπο και τα διαφορετικά ηχοχρώματα του κάθε έργου που θα δούμε στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής. Οι ηλεκτρονικοί, ατμοσφαιρικοί ήχοι του Φεντερίκο Μπιγκοντσέττι συναντούν τις πρωτοποριακές ενορχηστρώσεις του Σεμπάστιαν Διακάκη Νίλο και τα ρομαντικά, μελαγχολικά τραγούδια αγάπης για φωνή και πιάνο του Εκτόρ Μπερλιόζ, τα οποία ερμηνεύει o Τάσης Χριστογιαννόπουλος, συνοδευόμενος από τη Σοφία Ταμβακοπούλου στο πιάνο».
Η ανάγκη για σύνδεση
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ιταλός χορογράφος Ντιέγκο Τορτέλλι συμμετέχει με το έργο «Hole in Space» σε μουσική του Φεντερίκο Μπιγκοντσέττι, το οποίο δημιουργήθηκε από την ομάδα Diego Tortelli & Miria Wurm GbR με έδρα το Μόναχο, το 2021. Mε έμπνευση από το ομώνυμο έργο των εικαστικών Κιτ Γκάλλογουεϊ και Σέρρυ Ραμπίνογουιτς, οι οποίοι το μακρινό 1980 συνέδεσαν σε απευθείας μετάδοση δύο υπερμεγέθεις οθόνες σε Νέα Υόρκη και Λος Αντζελες (μία έξω από το Lincoln Center και μία έξω από ένα πολυκατάστημα όπου βιντεοσκοπούνταν οι έκπληκτοι περαστικοί να επικοινωνούν μεταξύ τους) μέσω δορυφόρου και ανέπτυξαν ένα έργο σύνδεσης των δύο ακτών μέσω αυτού του πρώιμου «Διαδικτύου».
Ο Τορτέλλι, μαζί με έξι χορευτές από Μόναχο, Βερολίνο και Μιλάνο, όπως και με έναν περφόρμερ, έναν καλλιτέχνη βίντεο και έναν μουσικό, έστησαν αρχικά την παράσταση μέσω βιντεοκλήσεων, μόλις την προηγούμενη της πρεμιέρας στη Γερμανία. Το κοινό της με το σημείο αναφοράς της είναι, όπως θα πει στο BHMAgazino, η επιθυμία για σύνδεση σε μια εποχή που την είχαμε ανάγκη όσο ποτέ εξαιτίας της πανδημίας: «Ενώ για εκείνους σχετιζόταν με την επιθυμία να συνδέσουν οικογένειες και αγνώστους μέσω μεγάλων οθονών μεταξύ του Λος Aντζελες και της Νέας Υόρκης, για εμένα ήταν η επιθυμία να διατηρήσω μια σχέση με τους χορευτές μου, έστω και από απόσταση, και μια σύνδεση με τον χορό και την επιθυμία για δημιουργία, αποδεικνύοντας ότι ο χορός μπορεί να επιβιώσει, να εξελιχθεί στη δημιουργική του διαδικασία και να συνεχίσει ακόμα και όταν φαίνεται ότι δεν υπάρχει χώρος για αυτόν».
Στην ελληνική της απόβαση η ιδέα της αρχικής ομάδας μεταμορφώνεται από τους χορευτές της ΕΛΣ διατηρώντας το στοιχείο της σύνδεσης, της έκπληξης, του ενθουσιασμού, αν και χάνει κάτι από την αρχική τυχαιότητα που τη χαρακτήριζε.
Οπως θα πει ο Τορτέλλι στο BHMAgazino: «Ναι, νομίζω ότι χάσαμε την τυχαιότητα σε σύγκριση με το 1980 και το 2021 στην περίπτωση της παραγωγής μου στο Μόναχο. Αποκτήσαμε όμως τη δυνατότητα να βελτιώσουμε το έργο για την Αθήνα, να κάνουμε την παράσταση πιο καθαρή, πιο συνδεδεμένη, αλλά χωρίς να αφαιρέσουμε την καταγωγή και το κίνητρό της. Από την άλλη πλευρά, την εποχή που επανασυστάθηκε το έργο για τις χορεύτριες και τους χορευτές στην Αθήνα, χάρη στον βοηθό μου Τομ Βαν ντε Βεν, δημιουργήσαμε ένα νέο είδος απομακρυσμένης σύνδεσης μεταξύ των δύο ομάδων: της αρχικής ομάδας που είχε παρουσιάσει το έργο στο Μόναχο και εκείνης που θα το πράξει στην Αθήνα. Eτσι, κατά κάποιον τρόπο, οι μεγάλες οθόνες του L.A. και της Νέας Υόρκης του 1980 παραμένουν παρούσες σε μια μεταφορική διάσταση, καθώς μια ομάδα νέων χορευτών και χορευτριών μπαίνουν σε διάλογο μέσω του βίντεο και των πλάνων της παράστασης του 2021 με εκείνους και εκείνες που δημιουργήθηκε η παράσταση μαθαίνοντας και αναπροσαρμόζοντας το χορογραφικό υλικό βήμα προς βήμα».
Νύχτες καλοκαιριού και μια κατάσταση ετοιμότητας
Η Εύα Γεωργιτσοπούλου χορογραφεί το «W(h)oman» σε μια παράσταση για την εμπειρία της σύγχρονης θηλυκότητας, την ανάγκη να βρίσκεται σε κατάσταση ετοιμότητας όπως η έμφυτη ικανότητα των ζώων να ανιχνεύουν και να αντιδρούν στον κίνδυνο. Η δε μουσική του Ελληνοχιλιανού Σεμπάστιαν Διακάκη Νίλο που τη συνοδεύει είναι εμπνευσμένη από τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου και είχε παρουσιαστεί αρχικά με το μουσικό σύνολο Oros Enseble με τον τίτλο «Σκληρή Συγγένεια».
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσιάζει το «Les Nuits d’été»», μια χορογραφία που βασίζεται στον κύκλο τραγουδιών «Καλοκαιρινές νύχτες» του Εκτόρ Μπερλιόζ, έξι συνθέσεις για φωνή και πιάνο σε ποίηση Τεοφίλ Γκωτιέ, μια απόπειρα να αποδώσει μουσικά την αγάπη στην πιο εξιδανικευμένη μορφή της. Ο Ρήγος αποπειράται να δημιουργήσει ένα καλειδοσκόπιο για το εσωτερικό μας καλοκαίρι και οι χορευτές της ΕΛΣ θα αναπαραστήσουν αυτό το ταξίδι με την παρουσία επί σκηνής του διεθνώς αναγνωρισμένου βαρύτονου Τάση Χριστογιαννόπουλου συνοδεία της Σοφίας Ταμβακοπούλου στο πιάνο.
Οπως θα πει στο BHMAgazino ο Ρήγος: «Είτε μιλάμε για τον χαμένο ρομαντικό του Εκτόρ Μπερλιόζ, είτε για τον χαμένο φυσικό κόσμο της εποχής μας, τα καλοκαίρια της ζωής μας που χάνονται πάντα τα αντιλαμβανόμαστε μέσα από ένα πρίσμα αέναης νοσταλγίας και απώλειας. Eτσι και η ανέφικτη εκπλήρωση όπου καταλήγει ο κύκλος των έξι τραγουδιών του Εκτόρ Μπερλιόζ μιλάει για την κατάσταση του εσωτερικού μας κόσμου στη δύσκολη παγκόσμια συγκυρία».
INFO
«Colors»: Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Κέντρο Πολιτισμού
Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στις 12, 14, 16, 17, 18 Νοεμβρίου.
