Το ψυχικό τραύμα του Γουίλ Σμιθ

Σχεδόν μία εβδομάδα έχει περάσει από το πιο σοκαριστικό συμβάν που έχουμε δει σε τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ. Ο λόγος φυσικά για το διαβόητο χαστούκι που έδωσε ο Γουίλ Σμιθ στον κωμικό Κρις Ροκ, ο οποίος έκανε από τη σκηνή ένα κρύο αστείο με αποδέκτρια τη σύζυγο του πρώτου Τζέιντα Πίνκετ-Σμιθ. Πολλά έχουν ήδη γραφτεί για την όλη ιστορία, ωστόσο δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι το κλειδί για την κατανόηση της (ομολογουμένως απαράδεκτης) συμπεριφοράς του ο Γουίλ Σμιθ μας το έχει ήδη δώσει με δική του πρωτοβουλία.

Στην αυτοβιογραφία του, που κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο με τίτλο «Will» (για τη συγγραφή της οποίας τον βοήθησε ο γνωστός μπεστσελερίστας Μαρκ Μάνσον), ο 53χρονος ηθοποιός περιγράφει λεπτομερώς τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας των οποίων υπήρξε μάρτυρας ως παιδί: «Oταν ήμουν εννέα ετών, είδα τον πατέρα μου να γρονθοκοπεί τη μητέρα μου στο πλάι του κεφαλιού τόσο δυνατά που εκείνη κατέρρευσε. Την είδα να φτύνει αίμα. Αυτή η σκηνή, που έλαβε χώρα στην κρεβατοκάμαρά τους, έχει καθορίσει το ποιος είμαι – μάλλον περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στη ζωή μου». Δεν ήταν ωστόσο μόνο η πράξη βίας που τον τραυμάτισε ψυχικά, αλλά και η δική του ανημπόρια να αντιδράσει. «Σε ό,τι έχω κάνει έκτοτε – στα βραβεία και στους τίτλους τιμής, στη φήμη και στο ενδιαφέρον του κοινού, στους ήρωες που ενσάρκωνα και στο γέλιο που προκαλούσα – υπήρχε πάντα μια απολογητική διάσταση προς τη μητέρα μου για τη στάση μου εκείνη την ημέρα. Την απογοήτευσα. Επειδή δεν ύψωσα το ανάστημά μου απέναντι στον πατέρα μου. Επειδή ήμουν δειλός. Αυτό που έχετε στο μυαλό σας ως Γουίλ Σμιθ, ο ράπερ που πολεμά εξωγήινους, ο bigger-than-life σταρ του σινεμά, είναι εν πολλοίς μια κατασκευή – ένας προσεκτικά διαμορφωμένος και ραφιναρισμένος χαρακτήρας που έχει σχεδιαστεί για να με προστατεύει. Για να κρύβομαι από τον κόσμο. Να κρύβω τον δειλό εαυτό μου».