«Breathtaking», κάτι που παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα δηλαδή, χαρακτήρισαν οι βρετανικοί «Times» την παράσταση με τίτλο «The Thread» που έκανε πρεμιέρα στον φημισμένο λονδρέζικο ναό του σύγχρονου χορού Sadler’s Wells πριν από δύο εβδομάδες. Οσοι βρεθήκαμε εκεί το προπερασμένο Σάββατο νιώσαμε λίγο σαν να επισκεφθήκαμε κάποιο από τα κεντρικά αθηναϊκά θέατρα, αφού στο φουαγέ άκουγες σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά. Κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο, αφού η παραγωγή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εν πολλοίς «εθνική υπόθεση»: το κόνσεπτ ανήκει στη Γεωργία Ηλιοπούλου, managing director της εταιρείας Λάβρυς, τη μουσική έχει συνθέσει ο σπουδαίος Vangelis (Βαγγέλης Παπαθανασίου), και οι 18 χορευτές είναι συµπατριώτες µας, ενώ τα κοστούµια του project έχει σχεδιάσει η παγκοσµίου φήµης fashion designer Μαίρη Κατράντζου εµπνεόµενη κυρίως από τον µινωικό πολιτισµό. Η ίδια, µια ευγενής, χαµηλών τόνων παρουσία, φαινόταν στα παρασκήνια ιδιαιτέρως ικανοποιηµένη από το καλλιτεχνικό αποτέλεσµα και δεχόταν τα συγχαρητήρια των παρισταµένων µε συστολή.
Ο «ενορχηστρωτής», ωστόσο, αυτού του θεάματος, εκείνος που το σκηνοθέτησε και επιμελήθηκε τις χορογραφίες, είναι Βρετανός και λέγεται Ράσελ Μάλιφαντ. Πρόκειται για ένα μεγάλο όνομα του μοντέρνου χορού, που έχει συνεργαστεί με θαυμαστά αποτελέσματα με τον θρύλο Σιλβί Γκιλέμ και έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια το δικό του ιδίωμα. Επί τριετία εργάζονταν πυρετωδώς οι συντελεστές του «The Thread» για την παράσταση, στην οποία συνυφαίνονται η αφηρημένη σύγχρονη κινησιολογία με τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς σε μια εξόχως ατμοσφαιρική συνθήκη (αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι για τους φωτισμούς ευθύνεται ο «μάγος» Μάικλ Χαλς), η οποία θυμίζει ενίοτε αρχαίο τελετουργικό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
