Το φως του Στίβεν Αντωνάκου

Είναι νωρίς το απόγευμα στη Νέα Υόρκη και το φως του ήλιου είναι αδύναμο αλλά αισθητά παρόν. Η Ναόμι Αντωνάκου βρίσκεται στο «στούντιο» στη West Broadway, στην καρδιά του Σόχο, όπου κατοικεί από το 1967, από όταν δηλαδή εγκαταστάθηκε στον τέταρτο όροφο ενός χαρακτηριστικού κτιρίου της περιοχής μαζί με τον σύζυγό της, τον διεθνούς φήμης εικαστικό Στίβεν Αντωνάκο, ο οποίος εισήγαγε το νέον στην τέχνη. Μετά τον θάνατό του, το 2013, ζει μόνη σε αυτόν τον εντυπωσιακό χώρο, όπου παράλληλα εργάζεται μαζί με τις δύο βοηθούς της περιτριγυρισμένη από τα έργα του, αναρτημένα στους τοίχους σε απόλυτη, κλινική τάξη, όπως πάντα – πόσο δύσκολο είναι, αλήθεια, να φανταστείς τη δουλειά του Αντωνάκου σε σχέση με οποιουδήποτε είδους ακαταστασία…«Κάποιες φορές ερχόταν κόσμος και του έλεγε: «Ω, δουλεύεις στο σπίτι!» και εκείνος απαντούσε: «Οχι, δεν δουλεύω στο σπίτι, απλώς ζούμε στο εργαστήριό μου»» συνοψίζει η Ναόμι Αντωνάκου πώς η ζωή, η τέχνη και ο μύθος του διεθνούς εικαστικού είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με αυτό το μέρος. «Μπορεί να θεωρεί κάποιος ότι ένα έργο τέχνης έχει τελειώσει όταν είναι πλέον αναρτημένο στον τοίχο, όμως ο Στίβεν θα καθόταν, θα το παρατηρούσε για ώρα, όχι για να το απομνημονεύσει, αλλά για να το βιώσει, να το γνωρίσει σε βάθος» θα συμπληρώσει. «Για παράδειγμα, κοιτάζω ένα αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Καθώς αλλάζει το φως στη διάρκεια της ημέρας, το νέον λάμπει, συγκεκριμένα όταν ο ήλιος είναι ζωηρός, «ξεστρατίζει» μερικά εκατοστά, καθώς όμως η ημέρα προχωράει, αυτή η λάμψη απλώνεται όχι μόνο επάνω στον τοίχο αλλά και στον χώρο. Είναι δύσκολο να διαχωρίσεις το φως από τον χώρο. Ο Στίβεν δεν ήθελε ποτέ να λέει ή να επιβάλλει στους αποδέκτες του έργου του τι να αισθανθούν αλλά ό,τι δημιουργούσε λειτουργούσε σαν μια πρόσκληση, ως μια πιθανότητα» θα πει η Ναόμι Αντωνάκου με μια φωνή που εξακολουθεί να πάλλεται από συγκίνηση όταν μιλάει για τον επί σχεδόν μισόν αιώνα σύντροφό της, στον οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι δεν αναφέρεται πάντα σε παρελθοντικό χρόνο. Καθώς εκείνη βρίσκεται σε αυτό το πρωτότυπο στούντιο ή αυτή την ιδιοσυγκρασιακή γκαλερί – «μπορεί να μοιάζει με γκαλερί, αλλά η εμπειρία εντός του είναι πιο «βραδυφλεγής»» θα διευκρινίσει -,
μιλάμε από την ασφαλή απόσταση των χωρών μας για την έκθεση του Αντωνάκου, η οποία πραγματοποιείται αυτόν τον καιρό στην γκαλερί Citronne στο Κολωνάκι που τον εκπροσωπεί στην Ελλάδα.