Ευθύνεται για τα περισσότερα από 200 εκατομμύρια views που έχουν συγκεντρώσει μέχρι στιγμής στο YouTube τα διάφορα remixes του «Bella Ciao» κάνοντας, δικαίως ίσως, ορισμένους προοδευτικούς πολίτες έξαλλους με το γεγονός ότι ο ιταλικός αντιφασιστικός ύμνος χορευόταν όλο το καλοκαίρι στα κλαμπ της ελληνικής επικράτειας από μαυρισμένα, ξένοιαστα κορμιά που δεν έχουν ιδέα για την ιστορία του. Μπορούμε επίσης να χρεώσουμε στο «La Casa de Papel» τους αμέτρητους μασκαράδες που θα δούμε τις προσεχείς Απόκριες να φορούν κόκκινη ολόσωμη φόρμα και μάσκα η οποία παραπέμπει στον Σαλβαδόρ Νταλί. Είναι τόσο μεγάλη η δημοτικότητα της ισπανικής σειράς στη χώρα μας που δεν έμοιαζε καθόλου με fake news το αποτέλεσμα πρόσφατης έρευνας που έχριζε το τηλεοπτικό φαινόμενο ως την πιο δημοφιλή επιλογή μεταξύ των ελλήνων χρηστών του Netflix – η ίδια η πλατφόρμα streaming ανακοίνωσε άλλωστε πως δεν είχε ξαναδεί να σημειώνονται τέτοια νούμερα για παραγωγή που δεν είναι γυρισμένη στην αγγλική γλώσσα και έσπευσε να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία προβάλλοντας το σίριαλ «Elite» όπου παίζουν δύο από τους πρωταγωνιστές της «Τέλειας ληστείας». Ούτε είναι φυσικά τυχαίο που μέχρι και στα βραβεία ΕΜΜΥ έφτασε, κερδίζοντας μάλιστα την πολυπόθητη διάκριση για την Καλύτερη Δραματική Σειρά.
Το «Money Heist», όπως ήταν ο τίτλος που του αποδόθηκε στα αγγλικά, πέτυχε διότι πρόσφερε στο φιλοθεάμον κοινό ένα σύγχρονο μείγμα περιπέτειας, θρίλερ και σαπουνόπερας, ποντάροντας στις συνεχείς ανατροπές, προτιμώντας τους ψυχαγωγικούς εντυπωσιασμούς από την ντοκιμαντερίστικη αληθοφάνεια. Με ασυνήθιστους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, με ηθοποιούς ταλαντούχους και φωτογενείς αλλά όχι τόσο ώστε να σου είναι δύσκολο να ταυτιστείς μαζί τους, κατάφερε να διαδοθεί ως «must watch» από στόμα σε στόμα, εκφράζοντας παράλληλα το zeitgeist, αυτό το διαρκώς διογκούμενο παγκόσμιο κάλεσμα για ανυπακοή στο ανάλγητο κράτος και στις αφανείς ελίτ. Οι ληστές χτυπούν τον καπιταλισμό στην καρδιά του, στο Νομισματοκοπείο της Ισπανίας – για ευνόητους λόγους στα εξωτερικά γυρίσματα χρησιμοποιήθηκε το κτίριο του Εθνικού Συμβουλίου Επιστημονικών Ερευνών στη Μαδρίτη -, με σκοπό να τυπώσουν τα δικά τους χαρτονομίσματα (περίπου 2,4 δισ. ευρώ), δηλώνοντας πως κάνουν ό,τι κάνουν και οι τράπεζες, χωρίς να υποκρίνονται ωστόσο πως δεν κοιτάζουν την τσέπη τους.
Η απήχηση της σειράς σε όλες τις χώρες της Ευρώπης του Νότου ήταν εντυπωσιακή. Εκατοντάδες ιταλοί θαυμαστές της σειράς περιμένουν υπομονετικά τις τελευταίες εβδομάδες στο κρύο, στη Φλωρεντία όπου πραγματοποιούνται τα γυρίσματα του τρίτου κύκλου, για την ευκαιρία να μιλήσουν ή να φωτογραφηθούν με τους ηθοποιούς του καστ, καθένας από τους οποίους έχει πλέον εκατομμύρια ακολούθους στο Instagram. Στη Γαλλία το παρισινό Μουσείο Γκρεβάν έχει προσθέσει τα κέρινα ομοιώματα των ηρώων της σειράς στη συλλογή του, ενώ στη Νάντη δύο ληστές «χτύπησαν» ένα ξενοδοχείο φορώντας τη στολή του «La Casa de Papel». Η μάσκα πάντως που είναι εμπνευσμένη από το πρόσωπο και το χαρακτηριστικό μουστάκι του διάσημου ζωγράφου Σαλβαδόρ Νταλί, ο οποίος πέθανε πριν από 30 χρόνια (στις 23 Ιανουαρίου 1989) στην πόλη Φιγέρες της Καταλωνίας, έχει βάλει εσχάτως σε μπελάδες τους παραγωγούς της σειράς. Η χρήση της έχει προκαλέσει την, κάπως καθυστερημένη ομολογουμένως, αντίδραση του Ιδρύματος Gala – Salvador Dali που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της καλλιτεχνικής κληρονομιάς του εκκεντρικού καλλιτέχνη του 20ού αιώνα, οι ιθύνοντες του οποίου υποστηρίζουν πως δεν τους ζητήθηκε ποτέ άδεια χρήσης πνευματικών δικαιωμάτων για την εικόνα του Νταλί. Σύμφωνα με την εφημερίδα «El Pais», ο δημιουργός του τηλεοπτικού φαινομένου έχει δηλώσει πως δεν θεωρούσε ότι χρειάζεται να ζητήσει την άδεια για μια μάσκα που είναι ξεκάθαρα καρικατούρα και όχι ακριβής αναπαραγωγή της μορφής του εικαστικού. Οι πιθανότητες να καταλήξει το θέμα σε δικαστική διαμάχη δεν είναι λίγες. Πολλοί θα άρπαζαν την ευκαιρία να διεκδικήσουν ένα κομμάτι από την πίτα των κερδών του «La Casa de Papel», το οποίο «κόβει μονέδα» σε ρυθμό ταχύτερο και από αυτόν των ηρώων του.
