Στις αρχές της χρονιάς χάσαμε δύο ιερείς. Αμφότεροι πέθαναν γιατί χτυπήθηκαν από τον κορωνοϊό. Ο ένας ήταν γνωστός στο πανελλήνιο: αναφέρομαι στον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά. Ο δεύτερος ήταν γνωστός κυρίως στην ενορία του. Ηταν ο πατέρας Βασίλειος και ιερουργούσε σε εκκλησία στο Καλαμάκι Κορινθίας. Ο πρώτος ήταν 77 χρόνων και είχε χάσει πρόσφατα και την αδελφή του, επίσης εξαιτίας του ιού. Ο δεύτερος ήταν μόλις 49 ετών και άφησε πίσω του τρία παιδιά. Και οι δύο έδωσαν μάχη με την COVID-19 και τις μεταλλάξεις της για περίπου έναν μήνα. Αλλά ενώ πολλά στις ιστορίες τους είναι ίδια, οι διαφορές του επιλόγου της ζωής τους υπήρξαν τεράστιες. Ας αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να σκεφτούμε λίγο αυτές τις λεπτομέρειες. Είναι διδακτικές.
Ο Μητροπολίτης ήταν αρνητής του ιού αρχικά και φλογερός αντιεμβολιαστής στη συνέχεια. Παρόλο που όσοι τον αποχαιρέτησαν θέλησαν να ξεχάσουν αυτές τις θέσεις του και να σταθούν περισσότερο στο πνευματικό και στο φιλανθρωπικό του έργο, αυτή η διάσταση της προσωπικότητάς του στους καιρούς που ζούμε δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει χωρίς μια επισήμανση, πόσο μάλλον αν έχει κάποιος δει στα δελτία ειδήσεων αποσπάσματα από την κηδεία του. Στη νεκρώσιμη ακολουθία που τελέστηκε στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Μεσολόγγι, τον Μητροπολίτη αποχαιρέτησε ένα πλήθος, με ελάχιστους να φορούν μάσκες ή να τηρούν αποστάσεις, χειροκροτώντας το φέρετρο και φωνάζοντας «άξιος, άξιος» – ανάλογες σκηνές είχαμε και στο κοιμητήριο, στην ταφή του. Από τις αντιδράσεις αυτές καταλάβαινες ότι ο Μητροπολίτης πορεύτηκε ως ένα είδος λαϊκού ηγέτη, αν όχι και ήρωα, και έφυγε από τη ζωή μένοντας συνεπής απέναντι στον λαό που κανάκεψε. Σημειώνω ότι δεν ήταν απλά ανεμβολίαστος, αλλά είχε ζητήσει αρχικά και να μη νοσηλευτεί: ίσως αν μπορούσε να μην πήγαινε καν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου πέρασε σε ΜΕΘ τον τελευταίο μήνα της ζωής του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
