Ηδωρεάν παρακολούθηση παραστάσεων και συναυλιών από το Διαδίκτυο είναι µία από τις θετικές, ευχάριστες και απολαυστικές παροχές αυτή τη δύσκολη περίοδο. Δεν µπορούµε παρά να αισθανόµαστε ευγνωµοσύνη προς τους οργανισµούς και τους εκατοντάδες καλλιτέχνες (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, µουσικούς, χορευτές κ.λπ.) που φέρνουν στα σπίτια µας, τις περισσότερες φορές χωρίς καµία οικονοµική επιβάρυνση, τη δουλειά τους και οµορφαίνουν τις ώρες του εγκλεισµού και της αποµόνωσής µας. Οµως, όσο και αν µας αρέσει, όσο και αν το απολαµβάνουµε, όσο και αν συµφέρει το πορτοφόλι µας, ας έχουµε τουλάχιστον στο πίσω µέρος του µυαλού µας πως αυτού του είδους τα «ντελίβερι» κανονικά θα έπρεπε να πληρώνονται. Επειδή, άλλο δουλειά και άλλο χόµπι. Είναι βεβαίως τυχεροί και ευτυχισµένοι όσοι καταφέρνουν να κερδίζουν τα προς το ζην κάνοντας ένα επάγγελµα που αγαπούν, και πράγµατι οι καλλιτέχνες στη συντριπτική πλειονότητά τους επιλέγουν τον δρόµο τους από αγάπη. Ακόµα όµως και αν η συγκεκριµένη δουλειά τούς προσφέρει απόλαυση, επειδή δεν παύει να αφορά την επιβίωσή τους, πρέπει να πληρώνεται όσο γίνεται πιο δίκαια και πιο καλά. Επαγγελµατίες που πρώτοι από όλους υπέστησαν τις συνέπειες της πανδηµίας, µε τα θέατρα και τις µουσικές σκηνές να βάζουν λουκέτο, τα σίριαλ να διακόπτουν τα γυρίσµατά τους, τα φεστιβάλ να ακυρώνονται, οι ηθοποιοί, οι µουσικοί, οι χορευτές, όλοι οι άνθρωποι του θεάµατος, έχουν ξαφνικά βρεθεί χωρίς κανένα έσοδο. Ηδη εξαιρετικά κακοπληρωµένοι οι περισσότεροι εξ αυτών, όχι µόνο στερούνται τώρα τον ισχνό µισθό που τους επέτρεπε να συντηρούνται (µε πολλές θυσίες και µεγάλη προσπάθεια), αλλά ατενίζουν και ένα εξαιρετικά δυσοίωνο µέλλον. Επειδή γνωρίζουν πως λόγω της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλµατός τους, µιας δουλειάς που απαιτεί τον συγχρωτισµό, την εκ του σύνεγγυς συνεργασία, αλλά και την παρουσία του κοινού σε κλειστούς και περιορισµένους χώρους, ακόµα και αν υπερισχύσουν τα πιο αισιόδοξα σενάρια για την έξοδο από την κρίση, εκείνοι θα αργήσουν περισσότερο από άλλους να ξαναβρούν τους ρυθµούς τους. Από τη µία, λοιπόν, η οικονοµική ανασφάλεια, από την άλλη ο φόβος πως θα ξεχαστούν. Οι δωρεάν µαγνητοσκοπηµένες παραστάσεις, συναυλίες κ.λπ. είναι ένας τρόπος να δηλώσουν παρόντες αλλά και να θυµίσουν πόσο σηµαντική είναι η προσφορά των καλλιτεχνών τις περιόδους των µεγάλων κρίσεων. Εκείνοι κάνουν µε γενναιοδωρία αυτό που πρέπει – αν και νοµίζω πως ένα µικρό αντίτιµο µερικών έστω ευρώ, από όσους έχουµε ακόµα τις δουλειές και τους µισθούς µας, θα ήταν πιο σωστό ηθικά από το τζάµπα. Εµείς όσο και αν απολαµβάνουµε την προσφορά τους, ας µην ξεχνάµε πως έχουµε πλέον ένα χρέος απέναντί τους. Το οποίο χρέος θα πρέπει να τους επιστρέψουµε, διά της παρουσίας µας στις παραστάσεις/συναυλίες τους και διά του εισιτηρίου µας, όταν η ζωή θα ξαναβρίσκει τους κανονικούς ρυθµούς της. Οπως µας στηρίζουν, θα πρέπει να τους στηρίξουµε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
