Τι θα κάνουμε το βράδυ;

Καθώς οι γιορτές τελείωσαν, οι απολογισμοί για το τι έγινε σε αυτές πάνε κι έρχονται. Φαίνεται ότι εφέτος δούλεψαν καλά οι μουσικές σκηνές και τα μπουζούκια (παρά τον αντικαπνιστικό νόμο), τα σινεμά, γιατί υπήρξαν τρεις-τέσσερις ταινίες που βγήκαν την κατάλληλη στιγμή, και τα εστιατόρια, γιατί παρά τα εορταστικά τραπέζια στα σπίτια, πάντα υπάρχει περιθώριο να ψάξεις και κάτι διαφορετικό στις αργίες. Ποιοι γκρινιάζουν κομμάτι; Οι εμπλεκόμενοι με τα θέατρα. Τα θέατρα που πέρυσι είχαν σκίσει εισπρακτικά, αυτή τη φορά δεν έζησαν μεγαλεία ανάλογα. Δούλεψαν καλά κυρίως οι περυσινές παραστάσεις που συνεχίζονται: η αντοχή τους δεν ήταν τυχαία. Κάποιες δεδομένα θα συνεχίσουν να είναι sold out γιατί χαρίζουν εμπειρίες σχετικά σπάνιες. Στο «Μaster Class», για παράδειγμα, η Μαρία Ναυπλιώτου μάς προσφέρει μια Μαρία Κάλλας με συμπεριφορά τόσο αριστοκρατική, ώστε αναρωτιέσαι αν αυτό που βλέπεις είναι μια παράσταση στην Αθήνα και όχι στο Λονδίνο. Ο Γιάννης Νιάρρος, ομοίως, στο «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα» ξεπερνά τα συνηθισμένα ερμηνευτικά στάνταρντ. Οι παραστάσεις του Εθνικού συνέχισαν να συγκεντρώνουν ένα κοινό υποψιασμένο και απαιτητικό, ενώ όποιος ψάχνει κάτι για να νιώσει ανάλαφρος βρίσκει στο Μικρό Παλλάς την παρέα του «Αrt» να συνεχίζει με το ίδιο κέφι. Ολα αυτά (και μερικά ακόμη) έχουν αποκτήσει κεκτημένη ταχύτητα: οι καινούργιες παραστάσεις είναι που αγκομαχούν – και για μερικές αυτό είναι άδικο.

Τι συνέβη και εφέτος ο κόσμος πάει στο θέατρο λιγότερο, ενώ πέρυσι την αντίστοιχη περίοδο οι αίθουσες είχαν βουλιάξει από κόσμο; Μια εξήγηση μου έδωσε ένας παραγωγός από τους καλύτερους και παλαιότερους: «Ξαφνικά και αναπάντεχα», μου είπε, «επέστρεψαν στην τηλεόραση τα σίριαλ. Για να σ’ το πω απλά, μας έφαγαν εφέτος οι «Αγριες Μέλισσες»». Οταν του είπα ότι υπερβάλλει, έγινε πιο σαφής: «Τα περισσότερα θέατρα δουλεύουν από Τετάρτη μέχρι Κυριακή. Αν από αυτές τις πέντε ημέρες ο κόσμος περνάει τουλάχιστον τις τρεις μπροστά στην τηλεόραση γιατί κάτι βρήκε να παρακολουθεί, μας μένουν όλες κι όλες δύο μέρες. Τι να πρωτοκάνεις το παρασκευοσαββατόβραδο; Αν πέρυσι πήγαινες στο θέατρο δύο φορές τον μήνα, εφέτος μπορεί να πας μία, και αν».