Θέλω να σας διηγηθώ το πιο αστείο πράγμα που μου συνέβη εφέτος το καλοκαίρι και τι με βοήθησε να ανακαλύψω. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Ενα πρωί του Αυγούστου ξύπνησα στο σπίτι στο χωριό και διαπίστωσα πως είχε κοπεί η αλυσίδα μιας στρατιωτικής ταυτότητας που φοράω. Γιατί τη φοράω; Από συνήθεια και όχι γιατί γράφει το όνομά του, το ΑΣΜ μου και την ομάδα αίματος. Ενώ βρήκα την αλυσίδα, δεν έβρισκα τη μεταλλική ταυτότητα. Σηκώθηκα, τίναξα τα σκεπάσματα, άνοιξα τα μαξιλάρια, αναποδογύρισα το στρώμα, κοίταξα φυσικά κάτω από το κρεβάτι, αλλά η ταυτότητα πουθενά. Σηκώθηκα και έτρεξα στην κουζίνα για να αφηγηθώ το δράμα μου και να βρω, με κάποιον διαθέσιμο να με ακούσει, μια εξήγηση: η λογικότερη ήταν ότι με απήγαγαν εξωγήινοι και όταν με έφεραν πίσω η αλυσίδα κόπηκε, έπεσε στο διαστημόπλοιο και είναι κάπου στα άστρα. Βρήκα πολλούς στην κουζίνα, γιατί καλοκαιριάτικα στο σπίτι ο κόσμος δεν λείπει, και όταν διηγήθηκα το περιστατικό έγινα περίγελως. Η ταυτότητα ήταν κολλημένη στην πλάτη μου από τον ιδρώτα – ήταν ημέρες καύσωνα. Είχε κολλήσει τόσο πολύ, που δεν ξεκόλλησε παρά τις πολλές και απότομες κινήσεις που έκανα αναζητώντας την. Θα μπορούσα να τη βγάλω φωτογραφία κολλημένη στην πλάτη μου και να τη χρησιμοποιήσω ως απόδειξη για το τι μαγνητικά πεδία δημιουργούν τα εμβόλια, αλλά από τη στιγμή που δεν υπάρχει ο Γιώργος Τράγκας για να το αναδείξει το θέμα και να αγοράσει ένα σπίτι ακόμα στο Λας Βέγκας δεν είχε πια σημασία το πράγμα, παρ’ όλο που ήταν κάτι θεαματικό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
