Μεγαλύτερη είναι εφέτος η γκρίνια για το ότι αργεί το καλοκαίρι παρά για την τιμή της βενζίνης που συνεχώς ανεβαίνει, για την Εφορία και τις τράπεζες που μας κυνηγάνε και για τα προβλήματα στις δουλειές που δεν μας αφήνουν ήσυχους. Ολα αυτά μπορούμε και να τα αντέξουμε, αμφιβάλλω όμως αν η χώρα αυτή θα άντεχε αν ένα καλοκαίρι της χανόταν στον χειμώνα, για να θυμηθώ και τον τίτλο του παλιού μυθιστορήματος του Γιάννη Ξανθούλη. Η Ελλάδα υπάρχει για να χαίρεται κανείς το καλοκαίρι της και το καλοκαίρι υπάρχει για να σώζει την Ελλάδα. Οχι γιατί την κάνει έναν τουριστικό προορισμό από τους ωραιότερους του πλανήτη, αλλά γιατί της δίνει τη δυνατότητα να αναπνεύσει. Χωρίς το καλοκαίρι της η Ελλάδα θα είχε πεθάνει – μπορεί και από κατάθλιψη.
Εφέτος το καλοκαίρι μοιάζει να αργεί – ζέστη κάνει και έχει και κάμποση υγρασία, αλλά τίποτε από αυτά δεν είναι συνώνυμο του καλοκαιριού. Υγρασία έχει και την άνοιξη και το φθινόπωρο, ακόμη και τον χειμώνα, αν αυτός είναι ζεστός. Και η ζέστη δεν σημαίνει ότι ήρθε και το καλοκαίρι: ζέστη στην Αθήνα π.χ. (και γενικά σε όλη τη Νότια Ελλάδα) μπορεί να έχει όλον τον χρόνο – αυτό δεν σημαίνει ότι όλον τον χρόνο έχουμε καλοκαίρι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
