Η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς είχε τα χαρακτηριστικά που μάθαμε καλά στις αντίστοιχες ενέργειες του Ισλαμικού Κράτους. Το τυφλό μίσος συνοδευόταν από μεγάλη βαρβαρότητα, ενώ δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ στρατιωτικών στόχων και πολιτών. Κάτι που η ανθρωπότητα επιδιώκει ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνος – να υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες στις ένοπλες συγκρούσεις – όχι μόνον δεν τηρήθηκε, αλλά αγνοήθηκε με επιδεικτικό τρόπο.
Από εκεί και πέραν, μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, οι συνθήκες στη Μέση Ανατολή έχουν αλλάξει ριζικά. Η προσέγγιση του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία έχει διακοπεί. Η αποκατάσταση των σχέσεων του Ισραήλ με τα αραβικά κράτη, που τόσο μεθοδικά προωθήθηκε την προηγούμενη δεκαετία μέσω των «συμφωνιών του Αβραάμ», έχει μπει σε βαθιά κατάψυξη. Η Χαμάς αύξησε την επιρροή της σε ένα τμήμα του μουσουλμανικού κόσμου και κατέστη η βασική οργάνωση των Παλαιστινίων. Οι επιθέσεις του Ισραήλ που έρχονται ως απάντηση στην τρομοκρατία της Χαμάς, καταλήγουν να δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για μια νέα γενιά ανθρώπων που θα θελήσουν να γίνουν οι επόμενοι «μάρτυρες». Τέλος, το παλαιστινιακό πρόβλημα που έδειχνε να υπνώττει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, απέδειξε ότι παραμένει ένα καζάνι που βράζει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
