Ο κόσμος θα ήταν φτωχός χωρίς τα μουσεία, αυτές τις κιβωτούς μνήμης και γνώσης. Η αυριανή Διεθνής Ημέρα Μουσείων (18η Μαΐου) τα βρίσκει κλειστά μέχρι νεωτέρας αλλά έστω και στην ψηφιακή τους μορφή προσπαθούν να είναι συνεπή στο μήνυμα της επετείου: «Να γίνουν φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών με στόχο την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς», όπως αποσκοπούσε το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) όταν θέσπιζε τη Διεθνή Ημέρα το 1977. Στο κλίμα λοιπόν αυτής της πολύτιμης επετείου επιλέξαμε ένα παλιό σύμπλεγμα Μουσείων το οποίο εξελίσσεται και επεκτείνεται, μένοντας πάντα πιστό στις επιδιώξεις του ICOM.
Δεν νοείται ταξίδι στις Βρυξέλλες χωρίς μια επίσκεψη στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου (Musées Royaux des Beaux-Arts de Belgique). Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι η φήμη τους είναι ανάλογη με εκείνη των γνωστών βέλγων chocolatiers τα καταστήματα των οποίων γειτνιάζουν με το κεντρικό κτίριο (πάλαι ποτέ Palais des Beaux-Arts), το οποίο σχεδιάστηκε από τον βέλγο αρχιτέκτονα Αλφόνς Μπαλά στο κέντρο της βελγικής πρωτεύουσας, στην Place Royale. Εκεί εξακολουθεί να χτυπάει η καρδιά του συμπλέγματος των έξι μουσείων που συγκροτούν τα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών της χώρας. Δύο από αυτά, το Βασιλικό Μουσείο Παλαιάς Τέχνης (Old Masters Museum) και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, στεγάζονται στο κτίριο του Αλφόνς Μπαλά, το οποίο βέβαια έχει δεχθεί προσθήκες και επεκτάσεις, ενώ το Musée Fin-de-Siècle βρίσκεται υπογείως, σχεδόν «σφηνωμένο» ανάμεσα στο κεντρικό κτίριο και το παραπλήσιο Μουσείο Μαγκρίτ, το οποίο είναι επίσης κομμάτι των Βασιλικών Μουσείων. Τα Μουσεία Κονσταντέν Μενιέ και Αντουάν Βιρτς που συμπληρώνουν την εξάδα είναι αφιερωμένα σε βέλγους καλλιτέχνες που καθόρισαν την Ιστορία της Τέχνης της χώρας, βρίσκονται στο προάστιο της Ιξέλ και είναι αρκετά μικρότερα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
