Τα ταξίδια του Ντίρερ

Δύο χέρια σε μια μικρή, διακριτική κλίμακα, «προσεύχονται» για τον Αντι Γουόρχολ στον τάφο του στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια. Δύο παρόμοια, αλλά γιγαντιαίων διαστάσεων άκρα, ζωγραφισμένα από τον Παύλο Τσάκωνα, κοσμούν σε μια αναποδογυρισμένη εκδοχή τους τον πλαϊνό τοίχο του ξενοδοχείου Vienna επί της Πειραιώς στην Ομόνοια. Τα «Χέρια που προσεύχονται» («Praying Hands», περ. 1508) του Αλμπρεχτ Ντίρερ (1471-1528) είναι ένα μόνο παράδειγμα από τα αμέτρητα τα οποία αποδεικνύουν την επιρροή που έχει ασκήσει αυτός ο μεγαλειώδης ζωγράφος και χαράκτης αλλά και θεωρητικός της γερμανικής Αναγέννησης στην εποχή του αλλά και σε εκείνες που ακολούθησαν. Εξάλλου, υπήρξε ένας καλλιτέχνης που πρόλαβε να απολαύσει το «celebrity starus» που του προσέδιδαν οι συνεργασίες του με πάτρωνες όπως ο Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,για τον οποίο εργάστηκε από το 1512 έως το 1519, αλλά και να αφήσει ένα εντυπωσιακό έργο που προκαλεί την εγκωμιαστική αποδοχή από θεωρητικούς σε βάθος χρόνου. Οπως ο άγγλος ζωγράφος και κριτικός τέχνης Τζον Ράσκιν (1819-1900), ο οποίος προέτρεπε τους επίδοξους καλλιτέχνες να αντιγράφουν έργα του Ντίρερ προκειμένου να βελτιώσουν την τεχνική τους. Κάτι που ούτως ή άλλως συνέβαινε και στην εποχή του Ντίρερ, δεδομένης και της προσβασιμότητας του έργου του, γεγονός που επέτρεπε σε ζωγράφους να μεταφέρουν ακόμα και αυτούσιες λεπτομέρειες από πίνακές του στους δικούς τους. Αρκεί να δει κανείς έργα του Φλαμανδού Γιαν Γκόσαερτ (1478-1532), όπως ο πίνακας «Η προσκύνηση των Μάγων» (1510-1515), όπου ο ένας σκύλος στη γωνία του πίνακα είναι «ξεπατικωτούρα» ενός αντίστοιχου τετράποδου από το χαρακτικό έργο του Ντίρερ «Αγιος Ευστάθιος» (1499-1503). Αυτός ο δυνατός συνδυασμός της βορειοευρωπαϊκής στιβαρότητας με τον εκλεπτυσμό του αναγεννησιακού Νότου ήταν κάτι το μοναδικό για την εποχή του, ένα χαρακτηριστικό το οποίο σε συνδυασμό με τη μεγάλη του φαντασία, τη βαθιά του ενσυναίσθηση, την προσήλωση στη λεπτομέρεια και την αφηγηματική δεινότητα θα λέγαμε ότι καθιστά τη ζωγραφική του συγκλονιστική ακόμα και σήμερα.