Είναι η Μέκκα όσων λατρεύουν τα όρη και τα ψηλά βουνά και κάποια από τις μορφές αθλητισμού που μπορούν να συντελεστούν στην «επικράτειά» τους.Ωστόσο, το αρχιτεκτονικό γραφείο noa* έχει βαλθεί να καταστήσει το Τιρόλο – έστω το νότιο κομμάτι του, αυτό δηλαδή που βρίσκεται στη Βόρεια Ιταλία και συγκεκριμένα στο Ολανγκ (Βαλνταόρα) – συνώνυμο με την απρόσμενη, την περιπετειώδη αρχιτεκτονική. Εξι χρόνια λοιπόν αφότου υλοποίησαν μια εξωπραγματική πισίνα για ένα ξενοδοχείο της περιοχής ως «έναν βράχο που έμεινε να αιωρείται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό», κοινώς ως έναν πρόβολο που υποστηρίζεται από κολόνες υπό γωνία, επιστρέφουν στην περιοχή και στην ίδια μονάδα με αποστολή να προσθέσουν στο κτίριο τις δομές που θα συμβάλουν στην ευεξία των επισκεπτών. Σε αυτό τους το εγχείρημα θα έπρεπε να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους σχεδόν κυριολεκτικά. Μετά την προαναφερθείσα πισίνα που ήταν το έμβλημα του ξενοδοχείου, με ποιους τρόπους θα κατάφερναν να προκαλέσουν την έκπληξη και το δέος σε όσους και όσες θα αντίκριζαν το νέο δημιούργημά τους;
Κάτι σκαρφίστηκαν τελικά. Οπως ας πούμε να σχεδιάσουν ένα μικρό αλπικό «χωριό», μια μικρή συστάδα κτιρίων με δίρριχτες στέγες, το οποίο δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι αψηφά τη βαρύτητα έτσι όπως αιωρείται και αυτό με τη σειρά του, αλλά αυτή τη φορά και από την καλή και από την «ανάποδη». Η ίδια η πισίνα έδωσε την έμπνευση για το σχεδιαστικό κόνσεπτ, καθώς οι αρχιτέκτονες σκέφτηκαν να υλοποιήσουν σε τρεις διαστάσεις ό,τι έβλεπαν να καθρεφτίζεται στην επιφάνεια του νερού από το τοπίο γύρω του, ένα παιχνίδι με τη διαχωριστική γραμμή του ορίζοντα ανάμεσα στην ύλη και στον αντεστραμμένο αντικατοπτρισμό της. Το «Hub of Huts», όπως ονομάζεται αυτό το μικρό «χωριό ευεξίας» του Hotel Hubertus, είναι τελικά ένα ζεν καταφύγιο στις Αλπεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
