Τη μεγάλη αλήθεια της συζήτησης την ξεστόμισε ο Λάρι Οσεϊ-Μένσα. «Πάντα θα πιστεύεις ότι η γενιά σου τα κατάφερε καλύτερα από τους προηγούμενους. Πώς μπορείς να ξεριζώσεις αυτή την πεποίθηση προκειμένου να δεις κάτι γι’ αυτό που πραγματικά είναι;». Ο σχεδόν συνομήλικός μου – και ιδιαίτερα ευφυής – Λάρι, ο οποίος είναι senior curator στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ντιτρόιτ και θα αναλάβει την επιμέλεια σε εκθέσεις του νέου εκθεσιακού χώρου του Brooklyn Academy of Music (BAM) στη Νέα Υόρκη από τον επόμενο Οκτώβριο, μπορεί να κοιτάζει τη νεότερη γενιά με έναν άδολο σκεπτικισμό – όπως, κακά τα ψέματα, κάνουμε όλοι μερικές φορές. Οταν όμως γνωρίζεις νεαρούς καλλιτέχνες σαν τον Ζίο Ζίγκλερ συνειδητοποιείς ότι μάλλον πέφτεις στην παγίδα να βλέπεις τα πράγματα λίγο αυτάρεσκα όσον αφορά το περίφημα χάσμα των γενεών. Ο Ζίο Ζίγκλερ είναι λοιπόν 31 ετών και η ορμή της δημιουργικότητάς του προσπαθεί να χωρέσει στους τεραστίων διαστάσεων καμβάδες που είναι τα πολύχρωμα έργα του. Οταν δεν διοχετεύει την tribal γραφή του σε πίνακες ζωγραφίζει (ακόμη μεγαλύτερα) έργα σε τοίχους σε όλον τον κόσμο, ενώ παράλληλα διαβάζει ασταμάτητα. Από ιστορία της τέχνης και κινεζική φιλοσοφία μέχρι βιβλία οικονομικών θεωριών, όπως για παράδειγμα τα επενδυτικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (γνωστά και ως hedge funds).
Συναντηθήκαμε στο ισόγειο της γκαλερί Allouche Benias της οδού Κανάρη 1 όπου παρουσιάζεται η έκθεσή του με τίτλο «Meta Μyths», μια σειρά έργων που δημιουργήθηκαν ειδικά για την Αθήνα και συνομιλούν πολύ δημιουργικά με τους καμβάδες του Φίλιππου Καβάκα στην αντίστοιχη έκθεση που πραγματοποιείται στο υπόγειο του κτιρίου, αλλά και με τα κεραμικά της φρέσκιας απόφοιτης της ΑΣΚΤ, Ευγενίας Βερελή, στον πρώτο όροφο του κτιρίου. Μαζί μας ήταν και ο Λάρι Οσεϊ-Μένσα, ο οποίος έχει «επιβλέψει» υπό μία έννοια τη δημιουργία των έργων από μακριά. Εκτός από το οξυμμένο κριτήριό του για τη σύγχρονη τέχνη, ο αυτοδίδακτος ουσιαστικά Λάρι γνώριζε από πρώτο χέρι την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην Αθήνα καθώς πραγματοποίησε ένα residency με το ARCAthens (Artist Residency Center Athens) νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Οπως επεσήμανε ο Ζίγκλερ: «Ο Λάρι δεν βλέπει την τέχνη μέσα σε ένα κενό, αλλά σκέφτεται την πόλη, το περιβάλλον, τις οικονομίες, τις συμπεριφορές, τις τάσεις, την τεχνολογία που την περιβάλλουν. Κοιτάζει τα ευρύτερα, μεγαλύτερα συστήματα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
