Τα παιδιά του Central Saint Martins

Ανάμεσα στους σπουδαστές του η βιομηχανία της μόδας αναζητεί κάθε χρόνο το «next best thing» και οι κυνηγοί ταλέντων συνωστίζονται στο σόου του στην Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου για να ανακαλύψουν το όνομα που θα κυριαρχήσει στα παγκόσμια ντεφιλέ τα επόμενα χρόνια. Central Saint Martins λοιπόν, το απόλυτο φυτώριο ταλέντων, το διεθνούς βεληνεκούς κολέγιο τέχνης και μόδας που μόνο το Parsons της Νέας Υόρκης και το Istituto Marangoni στο Μιλάνο μπορούν να συγκριθούν μαζί του. Γιατί από τα σχεδιαστήριά του πέρασαν ουκ ολίγοι. Από τον εκκεντρικό και αμφιλεγόμενο Τζον Γκαλιάνο μέχρι τον επονομαζόμενο «χούλιγκαν της βρετανικής μόδας», τον ανατρεπτικό Αλεξάντερ Μακ Κουίν, ένα ταλέντο που έσβησε νωρίς – έβαλε τέλος στη ζωή του στις 11 Φεβρουαρίου του 2010 – και από την καινοτόμο και πάντα ευαίσθητη οικολογικά Στέλα Μακ Κάρτνεϊ έως τον 38χρονο αμερικανό σχεδιαστή Ζακ Πόουζεν, ο οποίος εντυπωσίασε με τα 3D printed φορέματά του στο πρόσφατο Met Gala.

Η ιστορία του ξεκινά τον 19o αιώνα. Aρχικά αποτελούνταν από δύο κολέγια, το Saint Martin’s School of Art και το Central School of Art and Design. Και τα δύο ιδρύματα πρέσβευαν την αξία της μάθησης μέσα από την πράξη και ήταν γνωστά για τη ρηξικέλευθη προσέγγισή τους στην τέχνη και στο ντιζάιν. Κάθε πειραματισμός ήταν καλοδεχούμενος. Οπως για παράδειγμα οι «ακροβασίες» του σχεδιαστή ανδρικών ενδυμάτων Κρίστοφερ Μπουθ, με θητεία σε οίκους όπως o Balenciaga και ο Christian Dior, ο οποίος ως φοιτητής σχεδίαζε ρούχα για σιαμαίους!