Κάποτε λεγόταν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν προσφέρονται για ρεκόρ. Οτι οι αθλητές τούς προσεγγίζουν συντηρητικά, ποντάροντας στη δόξα του μεταλλίου, όχι στην καταξίωση της επίδοσης. Οτι ξεχωρίζουν για την ένταση του ανταγωνισμού, όχι για την κορύφωση των δυνατοτήτων. Οτι το άγχος της διάκρισης δεν επιτρέπει το μέγιστο της απόδοσης. Κι όμως, στην πρόσφατη ιστορία της τελευταίας πεντηκονταετίας δεν είναι λίγα τα παγκόσμια ρεκόρ που έχουν επιτευχθεί – θα παρατηρούσε μάλιστα κανείς ότι σχεδόν κάθε διοργάνωση έχει τη μεγάλη στιγμή της, είτε πρόκειται για το ιστορικό άλμα του Μπομπ Μπίμον στην Πόλη του Μεξικού το 1968, τη μοναδική εμφάνιση της Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ στη Σεούλ το 1988, την απαράμιλλη κούρσα του Γιουσέιν Μπολτ στο Πεκίνο το 2008. Στην πραγματικότητα, τα highlights είναι πολλά και οφείλει να επιλέξει κανείς συγκεκριμένα στιγμιότυπα από ένα πλήθος θρυλικών αθλητών που άφησαν εποχή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
