Ο Κωνσταντίνος Π. ζει στο νησί Γκουάμ στο σύμπλεγμα της Μικρονησίας. Είναι αμερικανός πολίτης, κατοικεί σε αυτή την περιοχή των ΗΠΑ στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά έχει πάντα την Ελλάδα στο μυαλό του. Εδώ γεννήθηκε, στην Αθήνα συγκεκριμένα, από ελληνίδα μητέρα με καταγωγή από την Κρήτη, αλλά όταν ήταν περίπου 18 μηνών ταξίδεψε για την Αμερική με τους νέους, ελληνοαμερικανούς θετούς γονείς του. Είναι ένα από τα πολλά παιδιά που έκαναν παλιότερα αυτό το ταξίδι και ένας από τους λίγους ενηλίκους, στα 53 του χρόνια πλέον, ο οποίος κατάφερε να εντοπίσει τη βιολογική του μητέρα. Δεν παύει όμως να έχει πολλά ερωτήματα σχετικά με τους λόγους για τους οποίους πήρε τέτοια τροπή η ζωή του όταν ήταν μικρούλης.
Η ιστορία του Κωνσταντίνος Π. είναι μια μικρή παρένθεση ή ακόμα και ένας αστερίσκος που δεν θα βρείτε σε κανένα μεγάλο βιβλίο Ιστορίας και που η πλειονότητα των Ελλήνων δεν έχει καν ακούσει, τουλάχιστον σε όλη της την έκταση. Το κενό αυτό έρχεται να συμπληρώσει μια φλαμανδόφωνη Βελγίδα, κάτοχος της Εδρας Κοραή στο King’s College του Λονδίνου, η οποία αντικατέστησε το 2018 τον επί τριακονταετίας προκάτοχό της Ρόντρικ Μπίτον. Η Γκόντα Bαν Στέεν έγραψε το βιβλίο «Adoption, Memory and Cold War Greece» (θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ποταμός το προσεχές φθινόπωρο με τον τίτλο «Ανώνυμοι υιοθετημένοι: Υιοθεσία και μνήμη στην Ελλάδα του Ψυχρού Πολέμου»), αποτέλεσμα μιας μακράς έρευνας που κράτησε οκτώ χρόνια – και ακόμα συνεχίζεται. Στο βιβλίο της η Βαν Στέεν μιλάει για τις υιοθεσίες που έλαβαν χώρα από την Ελλάδα προς τις ΗΠΑ και αργότερα την Ολλανδία την περίοδο μετά τον Εμφύλιο και μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Παιδιά τα οποία δόθηκαν για υιοθεσία συνήθως όχι με διαφανείς διαδικασίες, μια πτυχή της Ιστορίας που δεν συμπεριλαμβάνεται στην πιο mainstream αφήγηση που γνωρίζει κάθε ελληνικό σπίτι. Σημειωτέον, η Γκόντα Βαν Στέεν έχει καλύψει με την ερευνητική της δουλειά ένα μεγάλο φάσμα της ελληνικής ιστορίας, από την αρχαιότητα έως τη δικτατορία. Ξεκινώντας από τον Αριστοφάνη, σε κάθε της βιβλίο ερχόταν όλο και πιο κοντά στη σύγχρονη Ελλάδα, επιδιώκοντας κάθε φορά να βαδίζει σε μονοπάτια που δεν είχαν πατηθεί, προκειμένου να προσκομίζει κάτι πρωτότυπο με την έρευνά της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
