Η Σύλβια Κούβαλη δεν θα έδινε ποτέ το όνομά της στην γκαλερί της. Αντ’ αυτού προτίμησε το κρυπτικό «Rodeo», στο οποίο κατέληξε με τη συνδρομή του πρόωρα χαμένου εικαστικού Χουσεΐν Αλπτεκίν και έβαλε στον σύγχρονο εικαστικό χάρτη των χώρων τέχνης το οξυμμένο κριτήριό της, την καλλιεργημένη διαίσθησή της και τη «λοξή» ματιά της. Γεννημένη στην Αθήνα, με σπουδές στο κλεινόν άστυ και στο Λονδίνο, ξεκίνησε στην Κωνσταντινούπολη το 2007, ακολούθησε το Λονδίνο το 2014 και έπειτα από τις πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία το 2016 άφησε την Πόλη και αποφάσισε να ανοίξει και μια ελληνική Rodeo, στον Πειραιά, το 2018. Πίσω λοιπόν από την ακτή Κονδύλη, ανάμεσα σε αποθήκες και στις τελευταίες ασθμαίνουσες βιομηχανικές μονάδες μεταλλουργίας που εξυπηρετούν το λιμάνι, ανακαίνισε μια εμπορική αποθήκη των αρχών του 20ού αιώνα για να στεγάζει το αποτέλεσμα της στενής συνεργασίας της με τους καλλιτέχνες που εκπροσωπεί η γκαλερί της. Ενας χώρος ψηλοτάβανος, μοντέρνος, αλλά με εμφανή τα σημάδια του παρελθόντος, όπου παρουσιάζεται η δουλειά πολύ αξιόλογων καλλιτεχνών σε ατομικές ή ομαδικές εκθέσεις.
Γιατί επιλέξατε να ανοίξετε μια γκαλερί στον Πειραιά;
«Μπορεί να ακουστεί λίγο ρομαντικό και κιτς, αλλά θέλω να είμαι κοντά στη θάλασσα, όπως στην Κωνσταντινούπολη. Μου αρέσει ότι μπορώ να βγω από την γκαλερί, να πάω σε μια ταβέρνα και να έχω ανοιχτό ορίζοντα. Στην Αθήνα δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, επιπλέον έχει πολλή βαβούρα και εγώ θέλω την ησυχία μου για να δουλέψω και να σκεφτώ. Αν με ρωτήσεις, θα ήθελα να είμαι ακόμη πιο μακριά, κάπου στην Πελοπόννησο, όπου κάποιος θα έπρεπε να ταξιδέψει για να επισκεφθεί την γκαλερί. Οποιος έρχεται εδώ, έρχεται συγκεκριμένα για την γκαλερί και όχι επειδή είδε φως και μπήκε».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
