Συλλεκτικά κόκκινα

Σπάνια και μεγαλειώδη κρασιά ερυθρών ποικιλιών, στα οποία αξίζει κάποιος να επενδύσει.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που συνηγορούν ώστε ένα μπουκάλι κρασί να θεωρείται συλλεκτικό και δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη γεύση. Ο πρώτος και ίσως πιο αυτονόητος αφορά τον τόπο που δημιουργήθηκε, το τερουάρ του. Κρασιά που φτιάχτηκαν με σταφύλια από εξαιρετικούς αμπελώνες είναι πολύ πιο πιθανό να αξίζουν σημαντικά περισσότερο από έναν σχετικά καινούργιο αμπελώνα που βρίσκεται σε χώρα η οποία δεν διαθέτει ιδιαίτερη οινική παράδοση, κληρονομιά και κουλτούρα.

Δεύτερος παράγοντας είναι η σπανιότητά του. Οσο λιγότερες είναι οι φιάλες ενός συγκεκριμένου κρασιού τόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι η αξία του. Αυτό έχει να κάνει με τους απλούς κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης. Οσο πιο πολύ αναζητεί κανείς ετικέτες που δύσκολα βρίσκονται στο εμπόριο τόσο θα ανεβάζει την τιμή τους προς τα επάνω. Επίσης, η σπανιότητα ενός κρασιού πολλές φορές οφείλεται σε πράγματα που το κάνουν πιο ποιοτικό, για παράδειγμα η χρήση από τον οινοπαραγωγό των καλύτερων σταφυλιών και ακριβών μεθόδων παραγωγής που εκ των πραγμάτων κάνουν δύσκολη τη μαζική παραγωγή.

Τρίτος παράγοντας είναι η ηλικία ή η παλαίωσή του. Οταν ένα κρασί χρειάζεται αρκετό καιρό για να ξεδιπλώσει στο έπακρο τη γευστική και αρωματική του προσωπικότητα, τότε αυτή η αναμονή συχνά μεταφράζεται σε αύξηση της αξίας του. Ας δούμε μερικά κόκκινα κρασιά, στα οποία, χάρη στα παραπάνω, αξίζει να επενδύσει κανείς.

Ιστορικοί γαλλικοί αμπελώνες

Στο Μπορντό, στη Βουργουνδία και στην Κοιλάδα του Ροδανού ποταμού παράγονται μερικά από τα πιο ακριβά κρασιά του κόσμου, τα οποία όλοι οι μεγάλοι συλλέκτες σπεύδουν να αποκτήσουν στις διάφορες δημοπρασίες που πραγματοποιούνται όλον τον χρόνο. Ενα εξαιρετικά σπάνιο ερυθρό από το Μπορντό είναι το Pétrus Pomerol, ένα μείγμα από 95% Merlot και 5% Cabernet Franc του Château Pétrus. Εχουν παραχθεί μόνο 2.500 φιάλες, ενώ κανονικά βγαίνουν 4.000, και ένας επιπλέον λόγος που είναι τόσο σπάνιο αυτό το κρασί – ο πιο σημαντικός – είναι γιατί από το 2010 το συγκεκριμένο οινοποιείο φτιάχνει μόνο 100% Merlot, οπότε αυτό, που είναι μείγμα του 1999, δεν πρόκειται να ξαναβγεί από τα ίδια αμπέλια. Μάλιστα, δεν έχει φτάσει ακόμη στην πλήρη ωριμότητά του που υπολογίζεται για το 2025, οπότε η τιμή του συνεχώς αυξάνεται – από 733 δολάρια ανά 750 ml, έχει φτάσει 2.218.

Από τη Βουργουνδία ξεχωρίζει το Romanée Conti Grand Cru 1972 από το ομώνυμο οινοποιείο. Ενα ξηρό Pinot Noir με γήινες νότες από μανιτάρια, καπνό, μπαχαρικά και φρούτα του δάσους. Πρόκειται για έναν μικρό αμπελώνα με ετήσια παραγωγή περί τις 450 φιάλες, ενώ ο τρύγος του 1972, με μέση δυνατότητα παλαίωσης 53 ετών, είναι κοντά στην πλήρη ωριμότητά του. Ιδανική εποχή δηλαδή για να επενδύσει κανείς – από 1.265 δολάρια, η φιάλη πλέον κοστίζει 11.284.

Δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για κόκκινα κρασιά χωρίς να έχουμε συμπεριλάβει τα Syrah. Μερικά από τα καλύτερα προέρχονται από την Κοιλάδα του Ροδανού. Το Côte Rôtie La Landonne 2009 από το Domaine René Rostaing διαθέτει άρωμα φρούτων με έντονες νότες μαύρου κερασιού και φραγκοστάφυλου. Η πλήρης ωρίμασή του υπολογίζεται για το 2025.

Τοσκάνη και Πιεμόντε

Οι δύο μεγαλύτερες οινοπαραγωγικές περιοχές της γείτονος χώρας παράγουν μερικά από τα πολυτιμότερα ερυθρά του κόσμου. Ανάμεσά τους το Biondi Santi Brunello di Montalcino Greppo 1999 της ποικιλίας Sangiovese. Ο εξαιρετικά πολύπλοκος οίνος έφτασε στην ωριμότητά του το 2015 και θα μπορεί να καταναλωθεί χωρίς να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά του μέχρι το 2048.

Το Barolo Riserva Monfortino 1997 στο Πιεμόντε είναι βαθύ, με μακρά επίγευση. Η παλαίωσή του διαρκεί επτά χρόνια και στα αρώματά του περιλαμβάνονται νότες από κυπαρίσσι και καπνό. Ενώ το Bruno Giacosa Barbaresco Asili 2001 είναι ισορροπημένο και στην παλέτα του περιλαμβάνονται γεύσεις από ώριμα φρούτα με νότες μπαχαρικών και ανθέων.

Η ελληνική περίπτωση

Στη χώρα μας, ειδικά τα τελευταία χρόνια, γίνονται αξιοσημείωτα πράγματα στον τομέα της οινοποιίας. Μερικά από τα κόκκινα κρασιά στα οποία θα άξιζε τον κόπο να επενδύσει κανείς είναι το Muses Estate Premium Syrah, η Μαυροδάφνη Τσιγκέλω του Οινοποιείου Ρούβαλη και ο Μαύρος Κώνος από τις Σπάνιες Γαίες της Στροφιλιάς.

Το πρώτο είναι ένα νέο, ξηρό, 100% Syrah από τον Ελικώνα της Βοιωτίας. Πλούσιο και πικάντικο, με αρώματα από καπνιστό κρέας, κόκκινα φρούτα, καφέ και κουτί πούρων. Ωρίμασε σε 100% νέα γαλλικά δρύινα βαρέλια για 12 μήνες και μετά στη φιάλη για άλλους 12 (πρόκειται για μια premium παραγωγή από μόλις 700 συλλεκτικές φιάλες), ενώ θα βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση για να καταναλωθεί για τα επόμενα 10 χρόνια.

Βραβευμένη από τον διαγωνισμό «50 Great Greek Wines 2020» ως ένα από τα 50 καλύτερα κρασιά της χώρας για το 2020, η ξηρή εκδοχή της Μαυροδάφνης σίγουρα είναι ένας αξιόλογος οίνος, από μία ποικιλία που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Παραμένει αναλλοίωτος ο γήινος χαρακτήρας της, χωρίς όμως τις πιο γλυκές, συμπυκνωμένες εκφάνσεις της και γίνεται ένα πιο ξηρό και ντελικάτο κρασί.
Η Τσιγκέλω είναι ένα ξηρό ερυθρό κρασί, οινοποιημένο με ήπιες παρεμβάσεις. Ωριμάζει σε χειροποίητους πήλινους αμφορείς, κάτι που αμβλύνει τις τανίνες της, και εξελίσσεται στη φιάλη αφιλτράριστη, κατακτώντας αρώματα δενδρολίβανου, δάφνης και ευκάλυπτου.

Τέλος, ο Μαύρος Κώνος είναι ένα Αγιωργίτικο κόκκινο µε µπλε ανταύγειες, αρώματα υψηλής έντασης, κόκκινων φρούτων, δαμάσκηνων και βατόμουρων. Διαθέτει υψηλή πολυπλοκότητα, σε αρμονία με διακριτικά αρώματα βανίλιας, γαρίφαλου, σοκολάτας και αρωματικών βοτάνων. Στόμα γεμάτο, ισορροπημένο, ώριμες και διακριτικές τανίνες, ενώ η οξύτητα προσδίδει ζωντάνια και φρεσκάδα. Η ωρίμασή του έγινε σε βαρέλια πρώτης και δεύτερης χρήσης, από γαλλική δρυ.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.