Είναι δύσκολο, έως αδύνατον, να έρθεις σε επαφή με το έργο του Ολαφουρ Ελίασον και να μείνεις απαθής ή ανεπηρέαστος. Ο δαμαστής των φυσικών φαινομένων, ο μάγος του φωτός, ο δημιουργός με τις οικολογικές ευαισθησίες, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό, ιδίως από όταν έφερε τον μελαγχολικό ήλιο του στο Turbine Hall της Tate Modern από τον Οκτώβριο του 2003 έως τον Μάρτιο του 2004 με το «Weather Project» του και έγινε ο νεαρότερος εικαστικός που εγκατέστησε έργο του στo αχανές, μετα-βιομηχανικό «φουαγέ» της Πινακοθήκης. Πάνω από δύο εκατομμύρια επισκέπτες αναζήτησαν τη θαλπωρή του μετερωρολογικού φαινομένου που είχε γεννηθεί από καθρέπτες, φως και ομίχλη και τους προσκαλούσε να βιώσουν μια σχεδόν κοινοβιακή εμπειρία θέασης και σημείωσαν το όνομα του 36χρονου τότε εικαστικού, το οποίο θα κατακτούσε ευθύς αμέσως τη διεθνή φήμη. Οσοι βρέθηκαν στο Λονδίνο τον περασμένο Δεκέμβριο βίωσαν το αντίθετο συναίσθημα, καθώς ήρθαν σε επαφή με γιγάντια κομμάτια πάγου που αποσπάστηκαν από τη Γροιλανδία και αφέθηκαν να λιώσουν έξω από την Tate Modern, ένα πάντα επίκαιρο σχόλιο από τον δημιουργό ο οποίος ξεκίνησε να το «αρθρώνει» για πρώτη φορά μπροστά από το Πάνθεον των Παρισίων με στόχο να διαδώσει ένα εκκωφαντικό μήνυμα για την κλιματική αλλαγή στους εκπροσώπους των κρατών που συμμετείχαν στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP 21) το 2015.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
